تجربیات سفر به آمریکا

[m.ost]

سلام

پرواز من این دفعه با لوفتانزا بود. لوفتانزا یک کم در مورد باری که میبرم تو گیر تره تا ترکیش. خانومه که خیلی بامزه به من گفت یا کوله ببر یا کری آن رو؟! منم گفتم خانوم کوله لپ تاپه چیزی توش نیست. خلاصه هر دوتاش رو بردم ولی کیف دستی دیگه نبردم. 
در کل اگر مجبور نیستین توی هواپیما بار سنگین نیارین خودتون اذیت میشین تو سفر طولانی. 
اضافه بار هم که میگیرین 150 دلار اگر وزن چمدون بیشتر باشه از 23 (نهایتش تا 32 میتونه باشه.) 
من از شیکاگو وارد شدم. مثل دفعه قبل خیلی خوب بود. این فقط تجربه من نیست از چند نفر دیگه هم شنیدم. واقعا شیکاگو خیلی راحته. من از هواپیما پیاده شدم رفتم تو صف خلوت هم بود این دفعه. نیم ساعته کارم تموم شد. نوشته بودم فود هم دارم ولی اصلا نگشت. من از رب انار گرفته تا آلوچه (از این آماده ها تو بسته نه هسته دار) و لواشک و سرکه قرمز (اینجایی که من هستم پیدا نمیشه به این خوبیش )و عرق بیدمشک و پسته حتی سبزه پخته قرمه داشتم. 
اینا یک سگ دارن شامش خیلی قویه. به میوه و گوشت و فک کنم مواد مخدر حساسه و تو فرودگاه هی میگرده. اصلا هم سر و صدا نمیکنه خیلی بامزست. یکی از اسپانیا اومده بود توی جیبش یک موز داشت سگه فهمید. خلاصه میوه و سبزی تازه نیارین. 
من دفعه دومم بود ویزام مالتیپل هست. هیچ مشکلی نبود. با اینکه من I94  رو یادم رفته بود موقع خروج بدم و نگران بودم یک کم هیچی نگفت آفیسره یک نگاه به ویزا و عکس پاسپورت و I20 کرد و انگشت نگاری و عکس گرفتن و تموم 5 دقیقه. 
بارم رو هم که گرفتم صاف رفتم بیرون هی منتظر بودم بگردن هی هیچکی چیزی نمیگفت خلاصه خیلی راحت بود. 

البته هرکسی ممکنه تجربه متفاوتی داشته باشه ولی خوب بد نیست اگه از کسایی که از فرودگاهی که شما میخواین برین وارد شدن قبلا سوال کنین که چجوریه. مثلا دوست من از دالاس اومده بود اذیت شده بود و کل وسایلش رو باز کرده بودن. یارو فارسی هم بلد بوده میگفت گلپر داری کوش؟ البته نگرفته ازش فقط بوش خورده بوده به دماغش میخواسته ببینه و مطمئن شه چون تو لیست موارد ممنوع هم نیست. 
کلا چیزایی که توی این لینک هست نیارین بقیش معمولا مشکلی پیش نمیاد. 

[Torkan]

سلام دوستان

خوب با اجازه من هم از تجربه سفرم به ایالات متحده چند کلمه ای بنویسم:
پرواز من از شهرستان با Turkish Airlines بود. دقت کنید بار مجاز واسه هر چمدان معادل 23 کیلوگرم و ماکزیمم تعداد چمدان 2 عدد هستش. دو تا کیف هم میتونید داخل هواپیما ببرید که اونم به من گفتن خیلی زیاد نباشه و نهایت 6 یا 7 کیلو. دقت کنید بار من واسه یکی از چمدانها 24 کیلو و واسه دیگری 25 کیلو بود که بلاخره اون مامور کنترل اجازه داد که چمدان ها بره به قسمت transit.(البته جلوتر به مشکلی برخوردم که به موقع بهتون میگم!!!)
ساعت 5:30 صبح فرودگاه بودیم و بازرسی و ....دقت کنید حتما سعی کنید (دانشجوها رو میگم) اگر معاف نیستید از پرداخت عوارض که حتی اگر باشید هم باز اینا بامبول در میارن! روزهای قبل اون 75000تومان رو به بانک ملی بریزید.(شماره حساب هم تغییر نکرده- تو همین فروممون هستش)
نکته مهم 1 (برای دوستانی که احیانا میخوان بیش از 5000 تا بیارن). :دوستان عزیز خروج بیش از 5000دلار از کشور ممنوع هست و باید اظهارنامه مالیاتی یا مجوز از وزارت علوم و یا از اینجور موارد داشته باشین تا به طور قانونی بتونین پول رو ببرین( اما خوب اونم دردسر داره) البته این رو بگم که خیلی پولها از کشور خارج میشه توسط افراد معلوم الحال ولی همه قوانین بی خودی و محدودیتها واسه دانشجوها اعمال میشه!... معمولا افراد پول رو داخل چمدون نمیذارن و میگن ممکنه تو بازرسی برش دارن و ... اگر شما میخواید داخل چمدان بذارید قسمتی از پول رو که خوب هیچی ولی اگر با خودتون میبرید یه قسمتی بعد کلیه بازرسی ها تو فرودگاه هست ( حداقل تو شهر ما بود!) که گیرهای الکی رو اونجا میدن و احتمالا دوستان بدونن کدوم بخشه!! خلاصه آقا- خانوم از ما گفتن باشه پول رو طوری بذارین که نفهمن بیش از 5000 تاست. وگرنه بهترین یا شاید هم بدترین! حالت اینه که مقدار اضافی رو نگه میدارن حالا شما بیا و باقالی بگیر![img]images/smilies/dodgy.gif[/img]
خلاصه پرواز کردیم سمت استانبول. صبح به وقت استانبول رسیدیم فرودگاه. دقت کنید که وقتی میرسین یه اتوبوس شما رو سوار میکنه میبره سمت ترمینال اصلی ورودی. متاسفانه فاصله بین connection من کمی زیاد بود حدود 6 ساعت یا حتی بیشتر! به خاطر اون کمی حوصلم سر رفت. البته فرودگاه ATATURK استانبول مامنی برای افراد با ملیتهای مختلف هستش که شاید بگم حتی من در فرودگاه شیکاگو این همه رنگ و زبان مختلف ندیدم!!!، در نتیجه ادم سرگر میشه کمی!
در ترمینال اصلی قبل ورود کامل inspect میکنن و بعدش میرین داخل. اونجا صفحه های نمایش زیادی هست که شماره پروازها رو تا دوساعت قبل یه پرواز به شما نشون میده. خیلی قشنگ با فلش ها مشخص کردن GATE یا همون KAPI به زبان ترکی هستش. DEPARTUTE TIME یا همون KALKIŞ SAATI میشه. Flight Number یا همون UÇUŞ Numarasi میشه.
نکته مهم 2: سعی کنید پروازتون طوری باشه که خیلی فاصله نباشه دیگه حداکثر 3 ساعت واقعا کافیه واسه کانکشن از استانبول!
خلاصه رفتیم دم gate و پلیس ها شروع کردن به سوال پیچ کردن و .... اونایی که زبان ترکی حالا کمی هم بلد هستن پلیس ها بیشتر باهاشون راه میان و کمتر گیر میدن.دقت کنید مدارک دم دست باشه تا زود زود دنبالش نگردین.
PASSPORT
I-20 برای دانشجوها و فرم های دیگه که سایر افراد معمولا دارن.
VISA که روی پاسپورت خورده. (بهتره البته میگم اصلا لازم نمیشه ولی به نظرم BS هم نزدتون باشه)
کارت پرواز حتما پیشتون باشه. همونی که ایران بهتون دادن. حتما این مورد یادتون باشه در داخل ایران بدن بهتون کارت رو.

در هر حال رفتیم و هواپیما بلند شد. در داخل هواپیما هر صندلی روبروتون (صندلی جلویی) صفحه نمایشگر که میتونین استفاده کنین ازش. مهماندار ها هم که عالییییی. هر مشکلی دارن زودی میان مثل پروانه دورتون میچرخن
توصیه: وقتی کارمندان مسوول بلیط در شعبه شرکت در ایران، صندل انتخاب میکنن براتون سعی کنید:
1- روم به دیوار!، بگید نزدیک WC ها صندل ندن بهتون.
2- چسبیده به راهروها هم نباشه. واقعا خیلی ها مراعات نمیکنن یا دور از حضور  اعصاب نمیذارن هنگام عبور و مرور!
فرم معروف CUSTOM DECLARATION رو دقیق پر کنید. پشتش هم بخونید قبل پر کردن.
بلاخره بعد حدود 13 ساعت ( در واقع همش روز بود!!) رسیدیم CHICAGO INTERNATIONA O'HARE AIRPORT. راستش تعداد پرواز ها واقعا زیاده اونجا و فکر کنم باید به فکر چراغ قرمز و احتیاط و اینجور چیزا باشن تا هواپیماها با هم برخوردی نداشته باشن!! جالبیش اینه که هنگام پرواز و نزدیک فرودگاه هم یه دفعه میبینی یه هواپیما از زیر شما رد میشه!
بعد میاید تا چمدوناتون رو تحویل بگیرید(همونایی که ایران دادین تا ترانزیت بشه و تا شیکاگو نبینیدشون!)
حالا میرید قسمت INTERNATIONL INSPECTION! اونجا به ترتیب میگن کجا وایستا. بعد افسر انگشت نگاری و همزمان عکستون رو هم میگیره و توضیح میده چه کارها باید بکنین و مدارک رو دید و پرسید چه خوردنی دارین. البته ویزای من که سینگل بود ( با توجه به رشته و فک کنم البته مقطع هم تاثیر داره و البته چند تا ستاره هم زیر عکسم بود.) بعدش میرین تا چمدونا رو تحویل بگیرین. در BUGGAGE CLAIM میرین به سمت دستگاه چرخان که چمدوناتون بیاد. صبر میکنین و دقت کنین به مانیتور بالای دستگاه که شماره پرواز و مبدا رو نوشته تا اشتباهی نرین سراغ دستگاه دیگه.
نمیدونم چرا یکی از چمدونای من کاملا سیاه شده بود!! نوبتی هم باشه نوبت وارسی چمدوناس. من که رفتم قشنگ با افسر گپ زدیم و بعد یه دفعه گفت چقدر پول داری: راستش رو گفتم البته یکمم تو کیفم بود خیلی کم. گفتن نشونتون بدم که تعجب کرد از اینکه کامل همکاری میکنم.
حتی گفتم WOULD YOU LIKE TO INSPECT MY BAGGAGES که اونم ابرو آورد پایین و یه چیزی تو مایه های "" تو هم شورش رو در نیار"" گفت
خوب الان باید با استفاده از مترو برین یکی از ترمینالها. کدوم یکی:
آهااااااااان: شما در ایران بپرسید که در اونجا باید کدوم ترمینال برم ولی من یه نکته بگم بهتون: برای CHECKING و تحویل بارها همه میرن ترمینال اصلی فکر کنم یک. با مترو میرین.دقت کنین از هر افسری بپرسین کامل کامل توضیح میده(واقعا اینجا فرق داره- اینجا همه واسه کمک به هم دور هم جمع شدن) به خصوص اون افراد کاور داری که سیاه پوستن فوق العادن و بیشتر کمک میکنن!!
اونجا چمدونا رو وزن کرد و اهان اینجا بود که فهمیدم  اگر نمیخواین جریمه بدین اصلا و ابدا از 23 کیلو بیشتر نیارین( دو چمدان و هر کدام 23 یا تقریبا 51 پوند) افسر گفت پیشنهاد دارم برات:
وسایل سنگین رو دربیار بذار نایلون ببر داخل هواپیما.
دقت شود : هرگونه مایع و وسایل فلزی و ...ممنوع هستش داخل هواپیما.
در نهایت 3 ساعت فاصله بود بین پرواز داخلی من که با AMERICAN AIRLINE بود و خلاصه رسیدیم مقصد. شب ساعت 11:30 بود که یکی از بچه ها لطف کرده بود و اومده بود واسه pick up. از همینجا تشکر میکنم ازش هر  چند نمیدونم تو فروم هست یا نه!
نکته: هر سوالی داشتین از افسرها بپرسین. من تا حالا پلیسایی تا این حد با حوصله ندیده بودم. البته امان از لحظه ای که حوصلشون سر بره
حتما قبلش بدونین چیکار باید بکنین. خوشبختانه ما اومدیم خونه ایشون فعلا و مشکلی هم نیست. 
تنها چیزی که در اینجا تو این مدت اندک دستگیرم شد اینه:
بر خلاف خیلی از جاها!! اینجا هرچقدر راستگو باشی همانقدر هم پیشرفت میکنی. همچنین آمریکایی ها تا این لحظه که من برخورد داشتم دوست دارن صمیمی باشن باهات. یعنی کافیه یه بار حرف بزنی با یه نفر، هر روز از دور که میبینن میگن Hi و میان تا باز هم صحبت بشن.

Welcome to land of Dreams: USA

فقط این نکته رو نباید فراموش کرد که آسمون همین یه رنگه!
پ.ن: دوستان من یک مدت به علت مشلغه پیشتون نخواهم بود. امیدوارم موفق باشید در اهدافتون. از همه دوستانی که همراه و همدم من بودن تو این مسیر که البته تازه اول راه هستش، تشکر میکنم و نمیخوام هم اسم بیارم چون میترسم کسی از قلم بیفته و یا شاید هم باید اسم همه رو بیارم

بااحترام

[امیر احمد]

سلام دوستان من به اتفاق یکی از رفقام دو ماه دیگه از استامبول پرواز داریم برای لس انجلس البته بعد از یک توقف دو روزه در استامبول من اولین بار هست که به عنوان توریست وارد امریکا میشم لطفا مراحل ورود به امریکا مانند پر کردن فرمها و... را که یک توریست هنگام ورود  و البته خروج از امریکا باید انجام دهد چی هست؟من شنیدم خیلی مشکل هست مخصوصا اگر زبان ضعیف باشی

[Solaris]

دوستان سلام.
پرواز من با قطری بود. به موقع فرودگاه بودم اما هواپیما درحال سوخت گیری بود و دقیقا یکساعت با تاخیر پرواز کرد. من در طول پرواز بسیار بسیار نگران بودم چون کانکشن بعدی من فقط یکساعت بود و احتمال میدادم که پرواز بعدی رو از دست بدم. مرتبا در طول پرواز با میهماندار ها صحبت میکردم ولی اونا میگفتن نگران نباش هواپیما به خاطر شما حرکت نمیکنه (فکرشو بکنید چه حرف تقریبا بی معنی ای). خلاصه در حالی که من به دوحه رسیدم هنوز پرواز بعدی نپریده بود ولی به ما اجازه سوار شدن ندادند چون چمدونها رو دیگه منتقل نمی کردند. در نتیجه من از ساعت 12.30 تا 5 صبح تو فرودگاه بلاتکلیف بودم......تا اینکه بالاخره ویزا واسم صادر کردن و هتل و ترنسفر و سه وعده غذا و ما راهی هتل شدیم.....هتلش خیلی خوب بود .....خلاصه من دقیقا روز بعدش با همون پرواز به فیلادافیا پریدم.....تا حالا سفر به این افتضاحی نداشتم ...چشمتون روز بد نبینه....جام خیلی ناراحت بود ...صندلی وسط بودم و اگه میخواستم بلند شم باید بنده خدا کناریمو بیدار میکردم....من تو پروزا قبلی صندلی خوبی واسه خودم انتخاب کرده بودم ولی چون این دیگه هواپیمایی نبود که من رزورش کرده باشم دیگه همینجوری ی صندلی بهم داده بودن که وسط بود.
خلاصه بعد از یک عمر به فیلادلفیا رسیدیم...6 ساعت کانکشن بود و پرواز بعدی به ممفیس با یکساعت و نیم تاخیر.....دوستان حواستون باشه حتما بوردو چک کنید و همش حواستون به بلندگوها باشه چون اگه من نشنیده بودم بوردو ریچک نمیکردم و دیگه بقیشو خودتون حدس بزنید
سفر خوبی رو براتون آرزو می کنم
و اگه سوالی بود در خدمتم.

[ahmadpashaei]

دوستان سلام.
پرواز من با قطری بود. به موقع فرودگاه بودم اما هواپیما درحال سوخت گیری بود و دقیقا یکساعت با تاخیر پرواز کرد. من در طول پرواز بسیار بسیار نگران بودم چون کانکشن بعدی من فقط یکساعت بود و احتمال میدادم که پرواز بعدی رو از دست بدم. مرتبا در طول پرواز با میهماندار ها صحبت میکردم ولی اونا میگفتن نگران نباش هواپیما به خاطر شما حرکت نمیکنه (فکرشو بکنید چه حرف تقریبا بی معنی ای). خلاصه در حالی که من به دوحه رسیدم هنوز پرواز بعدی نپریده بود ولی به ما اجازه سوار شدن ندادند چون چمدونها رو دیگه منتقل نمی کردند. در نتیجه من از ساعت 12.30 تا 5 صبح تو فرودگاه بلاتکلیف بودم......تا اینکه بالاخره ویزا واسم صادر کردن و هتل و ترنسفر و سه وعده غذا و ما راهی هتل شدیم.....هتلش خیلی خوب بود .....خلاصه من دقیقا روز بعدش با همون پرواز به فیلادافیا پریدم.....تا حالا سفر به این افتضاحی نداشتم ...چشمتون روز بد نبینه....جام خیلی ناراحت بود ...صندلی وسط بودم و اگه میخواستم بلند شم باید بنده خدا کناریمو بیدار میکردم....من تو پروزا قبلی صندلی خوبی واسه خودم انتخاب کرده بودم ولی چون این دیگه هواپیمایی نبود که من رزورش کرده باشم دیگه همینجوری ی صندلی بهم داده بودن که وسط بود.
خلاصه بعد از یک عمر به فیلادلفیا رسیدیم...6 ساعت کانکشن بود و پرواز بعدی به ممفیس با یکساعت و نیم تاخیر.....دوستان حواستون باشه حتما بوردو چک کنید و همش حواستون به بلندگوها باشه چون اگه من نشنیده بودم بوردو ریچک نمیکردم و دیگه بقیشو خودتون حدس بزنید
سفر خوبی رو براتون آرزو می کنم
و اگه سوالی بود در خدمتم.

 

سلام. تبریک میگم. چرا راجع به امور اداری که در آمریکا در حین رسیدن و پرواز داخلیتون داشتین و اطلاعاتی که خواستن و مراحلی که طی کردین و .... حرفی نزدین؟!

[Solaris]

والا اتفاقات روند مشابهی رو طی کردند.....وقتی رسیدیم فیلادلفیا تو ی صف بسیار طویل منتظر شدیم تا با آفیسرا پرسش و پاسخ ردو بدل کنیم.....تو هواپیما که فرم I-94 رو دادند پر کردیم و من چون غذا داشتم آفیسر پرسید چی داری که من توضیح دادم و به یک قسمت دیگه فرستاده شدم.....سوالات آفیسر هم بسیار مختصر بود: پرسید چی خوندی؟ چندسال این درسو خوندی؟ و چه غذایی داری؟ و خوش اومدی......بعد رفتیم قسمت بار که خوب چمدونا باز شدن و بررسی شدن، بعد هم رفتیم واسه پرواز داخلی....واسه پرواز داخلی ترمینال عوض کردم و بعد هم که با تاخیر رسیدم ممفیس.......دیگه نمیدونم چیزی از قلم انداختم اگه لطفا باز زحمت بکشید یادآوری بفرمایید .....در خدمت هستم. با تشکر 

[امیر احمد]

سلام من ویزای توریستی امریکا رو گرفتم ولی به دلیل طولانی شدن اف بی ای چک و مشکلات کاری از رفتن منصرف شدم به نظر شما اگر دوباره اقدام کنم دچار مشکل میشوم؟

[M1KE]

گفته میشه که بهتره وقتی ویزایی گرفته میشه ازش استفاده بشه ولی مبنای خیلی مشخصی نداره و در عمل فقط پولتون رو هدر دادین. سری بعد اگر پرسیدن چرا نرفتین خیلی راحت بگین که برنامه هاتون عوض شد و فرصت نکردین برین. به نظرم نیازی نیست به طولانی شدن کلیرنس اشاره کنید.

[amirhossein.gh]

سلام دوستان

من دارم برای رزرو پرواز برنامه ریزی میکنم
وقتی از سایتی مثل کایاک مثلا برای ایالت میسوری (از کره جنوبی) سرچ میکنم ، تنها نتایجی که میاره حداقل قیمتش با 1450 دلار شروع میشه ( ژاپن ایرلاین) که ترتیب پرواز به این صورته:
سئول->توکیو->لس آنجلس->میسوری
ولی وقتی خودم تکی تکی سرچ میکنم مثلا اینطوری
سئول->شانگهای(چین)->لس آنجلس (سرچ اول): china eastern : 760 USD
لس آنجلس-> شیکاگو-> میسوری (سرچ دوم):american airline : 220
کلش در میاد در حدود 1000 دلار که تقریبا 500 دلار ارزون تره. 
به نظر شما دوستان کدوم گزینه بهتره واسه خرید بلیط؟

ممنون

[M1KE]

مسیرهای پیوسته خوبیش اینه که معمولا ساعت توقف ها بین پروازهای مختلف معقول هست و اگر هم بر فرض یکی از پروازها خیلی تاخیر داشته باشه و به دومی نرسید مسوولیتش با خودشون هست. همین طور در اغلب موارد نیازی نیست چمدون هاتون رو بین پروازها تحویل بگیرید. البته در این مورد به نظر میرسه بعد از ورود به لس آنجلس مجبور باشین چمدون رو تحویل بگیرین چون پرواز بعدی داخلی هست. این مورد رو باید در مبدا بپرسید که کجا باید چمدون هاتون رو تحویل بگیرید.

وقتی جدا جدا بگیرید طبیعتا ساعت بین پروازها رو می بایست خودتون تنظیم کنید و به نظرم دست کم 5-4 ساعتی بین هر دو پرواز در نظر بگیرید که اگر کمی دیر و زود شد پرواز بعدی (در اینجا لس آنجلس-شیکاگو) رو از دست ندین.

یک دلیل ارزونتر شدن گزینه دوم احتمالا وجود یک توقف ببشتر در داخل آمریکاست (شیکاگو) و دوم هم اینکه پرواز اول خط چینی هست که در مقایسه با خط ژاپنی احتمالا کیفیت پایین تری داره. در هر حال، با توجه به اینکه اختلاق قیمت ها به نسبت زیاده به نظرم گزینه دوم برای زندگی دانشجویی مقرون به صرفه تر هست.