نظرات کلی در مورد ترجیح ادامه تحصیل در ایران یا خارج از ایران

[Torkan]

درود بر دوستان

در نت به وبلاگی بر خوردم که طبق نظر نویسنده مجموعه ای از دانشجویان هستند که از بدی های اپلای و تحصیل در خارج از کشور میگویند . بنده هم قصد دارم برای آلمان اپلای کنم ولی از آنجایی که هیچ دوستی و کسی را انجا را ندارم و طبق نظر خودم دوست دارم اپلای کنم ، با مشاهده این وبلاگ خشکم زد !!
گر چه اعتقاد کامل دارم برای اپلای تنها هدف مهم هست ولی با چیزهایی که این دوستان در وبلاگ نوشتند دانشجوی با هدف هم به فنا میره ! از شما خواهشمندم علی خصوص دوستانی که اپلای کردن نظرشون را در رابطه با وبلاگ بگویند و بفرمایند تا چقدر صحیح هست ؟؟

درود

فقط این جمله در پاراگراف چندم و تعمیم دادنش، به پوچ بودن محتوای نوشتارهای این سایت مهر تایید میزنه.

"از سال سوم به بعد رویایی شیرین تحصیل در خارج از کشور از ذهن شخص کامل رفته و حتی گاهی از زندگی در آنجا به قدری  متنفر می شود که آرزوی بازگشت به کشور را دارد.با هزاران درد سر و سختی توانسته است ،واحد های درسی خود را با نمرات بسیار بد بگذراند  و معدلی در حد بسیار کم کسب کند.پول خانواده تقریبا تمام شده و هزینه های سنگین اروپا و آمریکا کمر اورا شکسته است."

بااحترام،
ترکان

[kamran70]

درود بر دوستان

در نت به وبلاگی بر خوردم که طبق نظر نویسنده مجموعه ای از دانشجویان هستند که از بدی های اپلای و تحصیل در خارج از کشور میگویند . بنده هم قصد دارم برای آلمان اپلای کنم ولی از آنجایی که هیچ دوستی و کسی را انجا را ندارم و طبق نظر خودم دوست دارم اپلای کنم ، با مشاهده این وبلاگ خشکم زد !!
گر چه اعتقاد کامل دارم برای اپلای تنها هدف مهم هست ولی با چیزهایی که این دوستان در وبلاگ نوشتند دانشجوی با هدف هم به فنا میره ! از شما خواهشمندم علی خصوص دوستانی که اپلای کردن نظرشون را در رابطه با وبلاگ بگویند و بفرمایند تا چقدر صحیح هست ؟؟

درود

فقط این جمله در پاراگراف چندم و تعمیم دادنش، به پوچ بودن محتوای نوشتارهای این سایت مهر تایید میزنه.

"از سال سوم به بعد رویایی شیرین تحصیل در خارج از کشور از ذهن شخص کامل رفته و حتی گاهی از زندگی در آنجا به قدری  متنفر می شود که آرزوی بازگشت به کشور را دارد.با هزاران درد سر و سختی توانسته است ،واحد های درسی خود را با نمرات بسیار بد بگذراند  و معدلی در حد بسیار کم کسب کند.پول خانواده تقریبا تمام شده و هزینه های سنگین اروپا و آمریکا کمر اورا شکسته است."

بااحترام،
ترکان

خیلی ممنونم از شما

چیزی که در این وبلاگ نوشته بود بنده را بسیار غافل کرده بود . چون همونطوری که گفتم تا حالا  از هیچ کسی که در خارج از ایران تحصیل کرده سوالی در مورد وضع زندگی نکردم .  از شما جناب ترکان خواهشمندم بنده را قانع کنید که مطالب این وبلاگ صحت ندارد

از سایر دوستان خواهشنمدم لطفا نظری دارند بگذارند و بفرمایند مطالب این وبلاگ تا چقدر حقیقت دارد ؟

[kamran70]

درود بر دوست عزیزم

در نت به وبلاگی بر خوردم که طبق نظر نویسنده مجموعه ای از دانشجویان هستند که از بدی های اپلای و تحصیل در خارج از کشور میگویند . بنده هم قصد دارم برای آلمان اپلای کنم ولی از آنجایی که هیچ دوستی و کسی را انجا را ندارم و طبق نظر خودم دوست دارم اپلای کنم ، با مشاهده این وبلاگ خشکم زد !!
گر چه اعتقاد کامل دارم برای اپلای تنها هدف مهم هست ولی با چیزهایی که این دوستان در وبلاگ نوشتند دانشجوی با هدف هم به فنا میره ! از شما خواهشمندم علی خصوص دوستانی که اپلای کردن نظرشون را در رابطه با وبلاگ بگویند و بفرمایند تا چقدر صحیح هست ؟؟

نقل قول:http://tahsiil.blogfa.com

[nasim1234]

درود بر دوست عزیزم

در نت به وبلاگی بر خوردم که طبق نظر نویسنده مجموعه ای از دانشجویان هستند که از بدی های اپلای و تحصیل در خارج از کشور میگویند . بنده هم قصد دارم برای آلمان اپلای کنم ولی از آنجایی که هیچ دوستی و کسی را انجا را ندارم و طبق نظر خودم دوست دارم اپلای کنم ، با مشاهده این وبلاگ خشکم زد !!
گر چه اعتقاد کامل دارم برای اپلای تنها هدف مهم هست ولی با چیزهایی که این دوستان در وبلاگ نوشتند دانشجوی با هدف هم به فنا میره ! از شما خواهشمندم علی خصوص دوستانی که اپلای کردن نظرشون را در رابطه با وبلاگ بگویند و بفرمایند تا چقدر صحیح هست ؟؟

نقل قول:http://tahsiil.blogfa.com

از شما دوست عزیز تشکر می کنم که این موضوع رو در میان گذاشتید تا با هم دربارش حرف بزنیم!

من بیش از یک سال هست که آمریکا زندگی می کنم. درباره کشور های اروپایی نظر نمیدم چون تجربه زندگی در اون ها رو نداشتم. اما با نگاه به بخش مربوط به آمریکای سایت متوجه نامعتبر بودنش شدم!

چرا؟

نکته اول: شما در آمریکا به عنوان دانشجو اگر با ویزای F وارد شده باشید اجازه شغل off campus رو ندارید (در بیشتر ایالت ها) به ان معنا که اصلا دانشجویی اجازه کار در رستوران ها یا جاهای دیگر رو ندارد! و در صورتی که انجام بده دیپورت میشه!

نکته دوم: امنیت یک مساله نسبیه. در بالتیمور مثلا که شهر نا امنی هست شما تو خیابون ممکنه خفت گیر گوشی و هدست گوشیتون رو بگیره. ممکنه به زود ماشینتون رو بدزدن جلوی خودتون!!! ولی در شهری که من هستم در ایالت نیویورک به حدی امنیت بالاست که خیلی از مردم ماشین رو با سوییچ در خیابون رها می کنند و کسی هم نمیدزده!!!

نکته سوم: بالا بودن بیمه درمان در آمریکا رو همه میدونن! البته بسیاری از دانشگاه ها دانشجویان رو بیمه می کنند ولی اگر خیلی نگران این مساله هستید کانادا از نظر بیمه درمانی بسیار بهتر هست و چون دانشجو زیر خط فقر حساب میشه تمام هزینه درمانش رایگان هست! (تقریبا)

در پایان این رو هم اضافه کنم که موسسات سودجو در زمینه اپلای دودمان بسیاری رو به باد دادند. با وعده های دروغین افرادی رو که میخواستن ره چند ساله رو با مبلغی پول یک شبه طی کنند فریب داده و بعد اون ها رو در بدبختی رها کردند.

شما در پروسه اپلای هرگز هرگز به هیچ وکیل یا موسسه ای نیاز ندارید. با خوندن همین سایت همه اطلاعات لازم رو دریافت می کنین و بقیه مسیر هم به همت خودتون بستگی داره.

اصولا بعضی آدم ها زودتر و شدید تر homesick میشن. بهتره قبل از شروع فرآیند اپلای دانشجو به این موضوع خوب فکر کنه یا با مشاور صحبت کنه. اگر فرد زمینه افسردگی داره یا کلا وابستگی شدید و عاطفی به خانواده داره در بهشت هم کم میاره چه برسه به خارج از کشور که به هر حال مشکلاتی مثل زبان و نداشتن دوست صمیمی شرایط رو دشوار میکنه. در مورد این دسته از افراد بعضا توصیه میشه که ازدواج کنند و همراه همسرشون اپلای کنند. بی تاثیر نیست داشتن همدمی همیشگی برای گذر از سختی های زندگی

موفق باشید

"ببخشید که به جای صاحب تاپیک من جواب دادم."

[Torkan]

خیلی ممنونم از شما

چیزی که در این وبلاگ نوشته بود بنده را بسیار غافل کرده بود . چون همونطوری که گفتم تا حالا  از هیچ کسی که در خارج از ایران تحصیل کرده سوالی در مورد وضع زندگی نکردم .  از شما جناب ترکان خواهشمندم بنده را قانع کنید که مطالب این وبلاگ صحت ندارد

از سایر دوستان خواهشنمدم لطفا نظری دارند بگذارند و بفرمایند مطالب این وبلاگ تا چقدر حقیقت دارد ؟

درود کامران،

ببینید دو نوع وبلاگ در اینگونه موارد موجود است:
1- اونایی که خط فکری خاصی را تبلیغ میکنند و سعی دارند نظرات خود را تحمیل کنند.
2- اونایی که جنبه های مثبت و منفی قضیه را نوشته و قضاوت را به عهده خواننده میگذارند.

خوب من هیچ گاه در پی قانع کردن هیچ کس نیستم. این خود شما هستید که با جست و جو میتونید پی به درست یا نادرست بودن نوشته ببرید. این وبلاگ با لحن تندی تمام جنبه های مثبت رو رها کرده و به چند جنبه منفی (اونهم توهمی) پرداخته است.
همین جمله بالا، در همون ایرانش استادا اکثرا مگر اذیت نکرده اند دانشجوها رو، مگر نمرات همه A بوده، مگر بعضی از دانشجوهای شهرستان برای جبران هزینه کار نکرده اند، مگر و هزاران مگر دگر؟!
. این قضیه در خارج از کشور برعکسه. اکثریت استادان با دانشجو دوست بوده و به فکر افتخار آفرینی دانشجوشون هستند.

در یک قسمت در مورد امنیت بحث شده. چون من تهران زندگی نکردم زیاد در مورد امنیتش بحث نمیکنم، ولی شنیدم که میگن بعضی از مناطقش واقعا نا امنه. حالا این رو شما باید با کشورهای اروپایی و استرالیایی و کانادایی بررسی کنید. در خود ایالات متحده، با این همه اخبار تیراندازی بسیاری از افرادی که الان 30 ساله در آمریکا هستند، رنگ تفنگ به خود ندیده اند. هستند مناطقی که این مساله بیشتر به چشم میاد ولی شما یک قاره رو نمیتونید با یک کشور در حالت کلی مقایسه کنید.اگر در ایران تفنگ آزاد بود چه میشد؟!

بیمه درمانی در آمریکا بالاست، مالیات زیاد داده میشه، در عوض درآمدها تا چه حد بالاست؟ در آمریکا مفت خوری بسیار کمتر از ایران هستش با اینکه سیستم سرمایه داری بر مملکت حاکم است. مگر در ایران ندیده ایم کسانی که درآمد بیشتری دارند و مالیات کمتری میپردازند؟!

خوب نکات منفی هم برای تحصیل و زندگی خارج از کشور موجود هستش که اینجا بیان نمیکنم. اگر خواستید میتونم بیشتر توضیح بدم. فقط این رو میتونم بگم که اگر رفاه اجتماعی (نه مالی) اصلی ترین دغدغه شماست، برای زندگی در ممالک آزادتر شکتون باید به یقین تبدیل بشه. اگر رفاه مالی هم در نظرتون هست و باز نمیتونید در ایران این رو بدست بیارید، در خارج از کشور نمیگم با راحتی ولی با راحتی وجدان و سخت کوشی میتونید بدست بیاریدش.

بااحترام،
ترکان

[kamran70]

از شما دوست عزیز تشکر می کنم که این موضوع رو در میان گذاشتید تا با هم دربارش حرف بزنیم!

من بیش از یک سال هست که آمریکا زندگی می کنم. درباره کشور های اروپایی نظر نمیدم چون تجربه زندگی در اون ها رو نداشتم. اما با نگاه به بخش مربوط به آمریکای سایت متوجه نامعتبر بودنش شدم!

چرا؟

نکته اول: شما در آمریکا به عنوان دانشجو اگر با ویزای F وارد شده باشید اجازه شغل off campus رو ندارید (در بیشتر ایالت ها) به ان معنا که اصلا دانشجویی اجازه کار در رستوران ها یا جاهای دیگر رو ندارد! و در صورتی که انجام بده دیپورت میشه!

نکته دوم: امنیت یک مساله نسبیه. در بالتیمور مثلا که شهر نا امنی هست شما تو خیابون ممکنه خفت گیر گوشی و هدست گوشیتون رو بگیره. ممکنه به زود ماشینتون رو بدزدن جلوی خودتون!!! ولی در شهری که من هستم در ایالت نیویورک به حدی امنیت بالاست که خیلی از مردم ماشین رو با سوییچ در خیابون رها می کنند و کسی هم نمیدزده!!!

نکته سوم: بالا بودن بیمه درمان در آمریکا رو همه میدونن! البته بسیاری از دانشگاه ها دانشجویان رو بیمه می کنند ولی اگر خیلی نگران این مساله هستید کانادا از نظر بیمه درمانی بسیار بهتر هست و چون دانشجو زیر خط فقر حساب میشه تمام هزینه درمانش رایگان هست! (تقریبا)

در پایان این رو هم اضافه کنم که موسسات سودجو در زمینه اپلای دودمان بسیاری رو به باد دادند. با وعده های دروغین افرادی رو که میخواستن ره چند ساله رو با مبلغی پول یک شبه طی کنند فریب داده و بعد اون ها رو در بدبختی رها کردند.

شما در پروسه اپلای هرگز هرگز به هیچ وکیل یا موسسه ای نیاز ندارید. با خوندن همین سایت همه اطلاعات لازم رو دریافت می کنین و بقیه مسیر هم به همت خودتون بستگی داره.

اصولا بعضی آدم ها زودتر و شدید تر homesick میشن. بهتره قبل از شروع فرآیند اپلای دانشجو به این موضوع خوب فکر کنه یا با مشاور صحبت کنه. اگر فرد زمینه افسردگی داره یا کلا وابستگی شدید و عاطفی به خانواده داره در بهشت هم کم میاره چه برسه به خارج از کشور که به هر حال مشکلاتی مثل زبان و نداشتن دوست صمیمی شرایط رو دشوار میکنه. در مورد این دسته از افراد بعضا توصیه میشه که ازدواج کنند و همراه همسرشون اپلای کنند. بی تاثیر نیست داشتن همدمی همیشگی برای گذر از سختی های زندگی

موفق باشید

"ببخشید که به جای صاحب تاپیک من جواب دادم."

بسیار و بسیار ممنونم از شما

البته بنده قصد اپلای برای آلمان را دارم ولی خب از آنجاییکه  آلمان کشور دانشجو پذیری هست بعید میدونم چیزهایی که شما عرض کردید در آنجا وجود نداشته باشد . میشه بپرسم چطور شما با مساله تنهایی و افسردگی کنار اومدید ؟ (خوش به حالتون که نیویورک هستید !)

[kamran70]

درود کامران،

ببینید دو نوع وبلاگ در اینگونه موارد موجود است:
1- اونایی که خط فکری خاصی را تبلیغ میکنند و سعی دارند نظرات خود را تحمیل کنند.
2- اونایی که جنبه های مثبت و منفی قضیه را نوشته و قضاوت را به عهده خواننده میگذارند.

خوب من هیچ گاه در پی قانع کردن هیچ کس نیستم. این خود شما هستید که با جست و جو میتونید پی به درست یا نادرست بودن نوشته ببرید. این وبلاگ با لحن تندی تمام جنبه های مثبت رو رها کرده و به چند جنبه منفی (اونهم توهمی) پرداخته است.
همین جمله بالا، در همون ایرانش استادا اکثرا مگر اذیت نکرده اند دانشجوها رو، مگر نمرات همه A بوده، مگر بعضی از دانشجوهای شهرستان برای جبران هزینه کار نکرده اند، مگر و هزاران مگر دگر؟!
. این قضیه در خارج از کشور برعکسه. اکثریت استادان با دانشجو دوست بوده و به فکر افتخار آفرینی دانشجوشون هستند.

در یک قسمت در مورد امنیت بحث شده. چون من تهران زندگی نکردم زیاد در مورد امنیتش بحث نمیکنم، ولی شنیدم که میگن بعضی از مناطقش واقعا نا امنه. حالا این رو شما باید با کشورهای اروپایی و استرالیایی و کانادایی بررسی کنید. در خود ایالات متحده، با این همه اخبار تیراندازی بسیاری از افرادی که الان 30 ساله در آمریکا هستند، رنگ تفنگ به خود ندیده اند. هستند مناطقی که این مساله بیشتر به چشم میاد ولی شما یک قاره رو نمیتونید با یک کشور در حالت کلی مقایسه کنید.اگر در ایران تفنگ آزاد بود چه میشد؟!

بیمه درمانی در آمریکا بالاست، مالیات زیاد داده میشه، در عوض درآمدها تا چه حد بالاست؟ در آمریکا مفت خوری بسیار کمتر از ایران هستش با اینکه سیستم سرمایه داری بر مملکت حاکم است. مگر در ایران ندیده ایم کسانی که درآمد بیشتری دارند و مالیات کمتری میپردازند؟!

خوب نکات منفی هم برای تحصیل و زندگی خارج از کشور موجود هستش که اینجا بیان نمیکنم. اگر خواستید میتونم بیشتر توضیح بدم. فقط این رو میتونم بگم که اگر رفاه اجتماعی (نه مالی) اصلی ترین دغدغه شماست، برای زندگی در ممالک آزادتر شکتون باید به یقین تبدیل بشه. اگر رفاه مالی هم در نظرتون هست و باز نمیتونید در ایران این رو بدست بیارید، در خارج از کشور نمیگم با راحتی ولی با راحتی وجدان و سخت کوشی میتونید بدست بیاریدش.

بااحترام،
ترکان

آقای ترکان بسیار و بسیار سپساگزارم از این که اطلاعات خود را در اختیار سایرین گذاشتید .
ممنونم.
البته بنده قصد اپلای برای آلمان دارم ولی احتمالا حدود چنین قوانین و جنبه های مثبت نیز در آلمان برقرار هست . کاملا فرمایشات شما صحیح است .
میشه لطف کنید و نکات منفی را بیشتر توضیح بدید و مهمتر بفرمایید شما چطور با آنها کنار اومدید ؟

[nasim1234]

بسیار و بسیار ممنونم از شما

البته بنده قصد اپلای برای آلمان را دارم ولی خب از آنجاییکه  آلمان کشور دانشجو پذیری هست بعید میدونم چیزهایی که شما عرض کردید در آنجا وجود نداشته باشد . میشه بپرسم چطور شما با مساله تنهایی و افسردگی کنار اومدید ؟ (خوش به حالتون که نیویورک هستید !)

البته خود نیویورک نیستم شهر دیگری در ایالت نیویورک هستم.
درباره آلمان من یک دوستی داشتم با برادرش با هم رفتن یکی از شهر های آلمان. در آلمان دانشجو گویا مجازه کار off campus انجام بده و برادرش یه مدت کوتاهی تو یه رستوران کار میکرد.
اما الان فارغ التحصیل شده و در یک شرکت وابسته به ناسا فکر کنم کار می کنه. یعنی تلاشش ارزشش رو داشت.
 دوستان دیگری در کانادا (کبک) دارم که یک سال پیشخدمت رستوران شدند تا تونستن پذیرش بگیرن که البته اونها راه سخت رو انتخاب کردند چون بدون پذیرش از ایران رفتند و خب این خیلی ریسکیه. ولی بعد بچه دار شدند و مقیم و الان شرایطشون خیلی خوبه. اگه آدم هدف داشته باشه و تلاش کنه خب حالا اون یک سال کار نه چندان با پرستیژ رو هم تحمل می کنه. البته بگم که همه دانشجو ها کار نمی کنن! اگه دانشجویی فاند داشته باشه بعیده پول کم بیاره برای یه زندگی دانشجویی

ضمنا وضعیت مالی همه خانواده ها مثل هم نیست مثلا خیلی از کسانی که در ایران خانواده مرفه دارند به اندازه حدود یک سال با خودشون پول می برن و همین خیلی از مسایل رو حل می کنه! ضمن اینکه باید این پذیرش در ذهن آدم باشه که اگه نشد برگرده. چندین نفر رو میشناسم در کانادا که بعد از اتمام تحصیل کار پیدا نکردن و برگشتن بودن هم کسانی که یک سال cashier شدن و بعد کار پیدا کردن تو یه شرکت و الان موفق هستند.

همه چیز بستگی به ذهنیت آدم داره. یه نفر هرگز نمیتونه حتی موقت تو یه رستوران کار کنه یکی میتونه.

شهر ما خیلی کوچیکه. هیچ تفریحی نداره. تنها تفریحش "بار" رفتنه که من بابت عقایدم نمیرم. ولی افسرده نشدم با اینکه تمام وقت یا خونه م یا دانشگاه. دانشگاه برنامه تفریحی زیاد داره که من شرکت نمیکنم. با ایرانی های اینجا هم رفت و آمد ندارم! یه وبلاگ فعال دارم که وقتمو پر می کنه و اینکه درسی که دارم میخونم رو دوست دارم.

درباره آلمان یا هر جا که قراره برین خوب تحقیق کنین ضمنا اروپا نزدیکه و ویزاش مثل آمریکا سینگل نیست درسته؟ پس میتونین زیاد رفت و آمد کنین با ایران ولی این نژادپرستیشون که معروفه نمیدونم چقدر اذیت کنندست؟

[Torkan]

آقای ترکان بسیار و بسیار سپساگزارم از این که اطلاعات خود را در اختیار سایرین گذاشتید .
ممنونم.
البته بنده قصد اپلای برای آلمان دارم ولی احتمالا حدود چنین قوانین و جنبه های مثبت نیز در آلمان برقرار هست . کاملا فرمایشات شما صحیح است .
میشه لطف کنید و نکات منفی را بیشتر توضیح بدید و مهمتر بفرمایید شما چطور با آنها کنار اومدید ؟

درود

خواهش میکنم دوست من شما لطف دارید. این سایتها رو که بیخودی بدون دلیل استرس وارد میکنند و در صدد تبلیغ جهت فکری خاصی هستند بهتره بی خیالش بشین. من فقط خلاصه میکنم وگرنه میتونم کتابی بنویسم در این مورد.

ببینید "نکات منفی" کلمه خوبی نبود، بهتره بگم جنبه های منفی و یا نکاتی که ممکنه باعث ایجاد مشکل در فرد بشه. با توجه به اینکه شما آلمان میرید من دقیقا نمیتونم نظری راجع به اروپا به خصوص آلمان بدم ولی نکته بارزی که من شنیدم فقط نژادپرستی این کشور بوده که صد البته برای شمای دانشجو که میرید واسه تحقیق حتما به چشم نخواهد آمد زیاد چون آنقدرها با جامعه درگیر نشدید. وقتی صاحب کار شدید کمی این مساله درگیرتون خواهد کرد. در هر حال این نظرات من است:
1- مشکل عاطفی: هیچ کسی نمیتونه ادعا کنه که دلم برای کسی که در ایران بیشترین زمان رو براش گذروندم تنگ نمیشه. مگر اینکه چندین و چند سال تنهایی و به خصوص در شهرهای دیگر درس خونده و یا کار کرده باشه. پس شما باید به این واقف باشید که مثلا اگر پدر و مادرتون بیشتر باهاشون بودید بهتره رابطه رو از طریق SKYPE , CELLPHONE , ... البته به صورت معتدل نه افراطی دوام ببخشید.
2- ناآشنا بودن به فرهنگ اونجا. این مساله ممکنه به طور حتی غیر مستقیم به شما تاثیر بذاره. هر روز که میگذره بیشتر باید خودتون رو درگیر روابط اجتماعی با مردم اون کشور از هر نوعی و از هر جنسی بکنید تا نقطه نظراتشون رو در مورد مسایل کلی کسب کنید و خودتون هم سعی کنید در جامعه وفق بدید. (منظورم این نیست که مثل اونا رفتار کنید.)
3- مشکلات مالی در صورت نداشتن برنامه برای دخل و خرج. حتما سعی کنید قبل رفتن با هزینه ها و کمک هزینه ها و هزینه های  جانبی احتمالی آشنا بشید و پیش بینی مورد نظر رو در این مورد داشته باشید. اگر برنامه داشته باشید اصلا مشکل خاصی پیش نمیاد و به راحتی نجوه خرج کردن و زندگی خوب براتون مشخص خواهد شد.
4- مشکل روحی: این مساله ناشی از استرس و اضطراب خواهد بود که شما باید با انجام ورزشهای متنوع و حرف زدن با دوستان اون رو از خودتون دور کنید.
5- آب و هوا که البته بعد از مدت اندکی عادت خواهید کرد.
6- نحوه درس خواندن و موفق شدن در امتحانات و نوشتن تز هم از مشکلاتی هست که بعضی ها دچارش میشن. مثلا در بسیاری از دانشگاههایی معتبر شما باید مثل بچه دبستان درس هر روز رو در همون روز بخونید وگرنه در این دانشگاهها شب امتحانی اصلا مفهومی نداره. حتی اگر شما نمره بگیرید در نهایت در کارتون دچار مشکل خواهید شد.
نکات دیگری هم هستند که به موقع به اونها میپردازم.

پ.ن: واقعا از سایر دوستان هم تقاضا دارم به این بحثهای جالب بپیوندند و فقط تاپیک به پستهای چند نفر محدود نشه. همه چی GRE , TOEFL , SOP , RESUME , LETTER FOR PROFESSOR , ...! نیستش. فروم وقتی پویا میشه که در چنین تاپیکهایی هم نظرات فراوان داده بشه و دی این صورت کاربران زیادی به فروم اضافه خواهند شد. به خصوص از دوستانی که خارج از کشور هستن و بلانسبت ادعای نداشتن وقت رو دارن، حداقل نظراتشون رو بیان کنن تا به یک نتیجه گیری برای افرادی که 100 درصد در آینده از این نوشته ها استفاده خواهند کرد، برسیم.

بااحترام،
ترکان

[kamran70]

ممنونم از آقای ترکان بابت اطلاعات مفید و بروز شون

دوستانی که در آلمان به سر میبرند لطفا بفرمایید :

1- آلمان ها به نژادپرستی معروفند ، آیا اثرات چنین رفتاری را در زندگی دانشجویی خود میبینند ؟

2- از نظر تغذیه ، لطفا در مورد غذای دانشگاه و غذای بیرون از نظر قیمت و کیفیت توضیح دهید