(12-09-2013, 07:00 PM)'Charming' نوشته:البته بازم بنده قطعی نمیگم تا دوستان شک و تردید تو دلشون راه نره ولی دوست من دقیقا با شما هم عقیده ام و کاملا درسته
متاسفانه یه رسم بدی تو این مملکت هستش در مورد پذیرش دوستان دو تا چیز رو متاسفانه (البته نه همه) جسارت نشه درست نمیگن شرمنده این رو میگم دروغ میگن
1 - فاند
2- جواب از استاد
حتی هفته پیش یه نفر شیرینی اورده بود تو دانشکده ما بعد می داشتیم میخوردیم یه نفر پرسید حالا کجا اونم گفت مگه نمیدونی استنفورد!!شیرنی تو گلوم گیر کرد!
بعدا فهمیدم طرف اصلا جی ار ای نداده در حای که کاملا با اعتماد حرف میزد!!!
و یا در مورد فاند...اقا میگه فول فاند شدم بعد تو سفارت میبینیش میبینی 40000دلار bs اورده میگیم داداش فول فاند بودی میگه دانشگاه من حتما bs رو میخواد و هم سفارت اون کشور!!!
بحث بیراهه نشه من هم به نتیجه رسیدم که دوستان مادامی که چندین مقاله ای اس ای و یا استاد تاپ (سفارش کرده شده!) دور و برتون نباشه بچسبین به معدل و تافل و جی ار ای و حتی sop چون استادا به خصوص تو امریکا همشون میگن برو اپلای کن
راستی یه تجربه دیگه:
من یه استاد قبل اپلای پیدا کرده بودم بعد طرف گفت اپلای کن اصلا به رزومم نگاه نکرده بود چون فکر میکرد ریجکت میشم بعدش من اکسپت شدم یه هفته ای و خوشحال و خندون رفتم بگم استاد دارم میام ها الان 1.5 ماهه که جواب نداده
خودمون رو هم گول نزنیم به نظر من:
نمیدونم استاد ساعت فلان ایمیل بزنین داره درست از خونه به محل کار میرسه یا متن ایمیل یا subject عوض کردن و ...فقط 1 درصد احتمال داره مشکل از اینا باشه
سرتون درد اومد نه؟!
بااحترام
ضمن تایید صحبت های شما در ادامه باید بگم که متاسفانه همین طوره برخی از بچه ها اصلا راستشو نمیگن یکی از بچه ها می گفت یک ایمیل زدم و سریع استاده گفت بیا اسکایپ مصاحبه!! با خودم گفتم خدایا ما 2000 تا میل میزینم 1900 تاش جواب نمیدن و 100 نفر دیگه هم میگن که مستقیم اپلای کن به تحصیلات تکمیلی!و پذیرش گرفتی بیا با هم صحبت کنیم. بعد که این بنده خدا رفت امریکا گفت 2000 تا ایمیل زدم( آدم درغگو حافظش ضعیفه!)
همه کسانی که من دیدم رفتن میگن فاند داشتیم واستاد جواب داده!! معلوم نیست خودشون هزینه خودشون دادن یا واقعا فاند داشتن!!
البته ، مقاله هم مهم نیست واسه امریکا من الان 4 تا مقاله در پاب مد و 2هام ساب میت ( معروفترین بانک مقالات پزشکی آمریکا و دنیا) یکی در ژورنال های مهندسی و دهها مقاله در کنگره های خارج و داخل ولی هیچ سودی تا حالا واسم نداشته اند!! همین الان هم چندتا پروژه در حال انجام دارم!! در یک کلام پروژها و مقالات داخل ایران اصلا حرفی واسه گفتن در امریکا ندارن که ما بخاهیم اونها به رخ اساتید امریکایی بکشیم و قانعشون بکنیم که بیان اسکایپ مصاحبه!! فقط اگه مقاله درحد مقالات استاد باشه در ژورنا ل هایی با اون اعتبار و شما هم نویسنده اول یا مسول باشی ممکنه( نه قطعا) بشه استادرو قانع کرد.
آخه من نمی دونم وقتی بیش از 50 تا استاد در دانشگاههای معروف امریکایی به من گفتن پذیرش از طریق کمیته تحصیلات تکمیلی هست نه استاد دیگه این چه بحثی هست که در داخل ایران راه افتاده که با استاد میل بزنید!! اخه ایمیل زدن هم ضایع هست فردا دیدی با جی اریی خوب اپلای کردی همه اساتید میگن این فلانی به همه ما میل زد ما جوابش ندادیم!! و به همه لاین های ما هم ابراز علاقه کرده!!.
پس تنها گزینه ای که می مونه باید چسبید به جی اریی جنرال و تافل و احیانا سابجکت. توصیه نامه خفن هم که ما عمدتا در دست و بالمون نیست. توصیه نامه خفن هم نه اینکه برداره یکی متن بنویسه. بلکه به استاد مقابل بگی من سفارش شده فلانی هستم و خود استاد به همکارش درامریکا میل بزنه یا زنگ بزنه.
پس میل زدن بی فایدس ونباید بهش دل بست بگیر نگیر داره البته ضرر هم نداره بیشتر بهش به چشم فان باید نگاه کرد نه یک راه حساب شده. تازه اونم نه در دانشگاههای خوب بلکه دانشگاههای درجه سه و چهار درامریکا . که این موارد هم آدم در ایران بخونه بهتره!! واسه رشته های پزشکی و زیست اینطوریه
همه کسانی که من دیدم رفتن میگن فاند داشتیم واستاد جواب داده!! معلوم نیست خودشون هزینه خودشون دادن یا واقعا فاند داشتن!!
البته ، مقاله هم مهم نیست واسه امریکا من الان 4 تا مقاله در پاب مد و 2هام ساب میت ( معروفترین بانک مقالات پزشکی آمریکا و دنیا) یکی در ژورنال های مهندسی و دهها مقاله در کنگره های خارج و داخل ولی هیچ سودی تا حالا واسم نداشته اند!! همین الان هم چندتا پروژه در حال انجام دارم!! در یک کلام پروژها و مقالات داخل ایران اصلا حرفی واسه گفتن در امریکا ندارن که ما بخاهیم اونها به رخ اساتید امریکایی بکشیم و قانعشون بکنیم که بیان اسکایپ مصاحبه!! فقط اگه مقاله درحد مقالات استاد باشه در ژورنا ل هایی با اون اعتبار و شما هم نویسنده اول یا مسول باشی ممکنه( نه قطعا) بشه استادرو قانع کرد.
آخه من نمی دونم وقتی بیش از 50 تا استاد در دانشگاههای معروف امریکایی به من گفتن پذیرش از طریق کمیته تحصیلات تکمیلی هست نه استاد دیگه این چه بحثی هست که در داخل ایران راه افتاده که با استاد میل بزنید!! اخه ایمیل زدن هم ضایع هست فردا دیدی با جی اریی خوب اپلای کردی همه اساتید میگن این فلانی به همه ما میل زد ما جوابش ندادیم!! و به همه لاین های ما هم ابراز علاقه کرده!!.
پس تنها گزینه ای که می مونه باید چسبید به جی اریی جنرال و تافل و احیانا سابجکت. توصیه نامه خفن هم که ما عمدتا در دست و بالمون نیست. توصیه نامه خفن هم نه اینکه برداره یکی متن بنویسه. بلکه به استاد مقابل بگی من سفارش شده فلانی هستم و خود استاد به همکارش درامریکا میل بزنه یا زنگ بزنه.
پس میل زدن بی فایدس ونباید بهش دل بست بگیر نگیر داره البته ضرر هم نداره بیشتر بهش به چشم فان باید نگاه کرد نه یک راه حساب شده. تازه اونم نه در دانشگاههای خوب بلکه دانشگاههای درجه سه و چهار درامریکا . که این موارد هم آدم در ایران بخونه بهتره!! واسه رشته های پزشکی و زیست اینطوریه
ما فراموش شده گانیم جز نعره صدایی نیست...
ما زنده کفن شده گانیم جز دریدن راهی نیست..
ما زنده کفن شده گانیم جز دریدن راهی نیست..