برای این دانشگاه ها متقاضی های زیادی وجودی داره بنابراین در حالت کلی باید از دانشگاه شناخته شده ای مدرک گرفته باشید (زیر 500) و در زمینه ای که استاد موردنظر کار می کنند شما فعالیت پژوهشی اثبات شده داشته باشید که یکی از مهمترین هاش چاپ مقالات در مجله های ISI هست اینکه ایمپکت فکتورشون چند باشه در درجه دوم اهمیت قرار داره و مهم این هست که مقاله شما قابل دسترسی باشه و اون استاد بتونه اون رو بخونه و یک ارزیابی از توانمندی های شما به دست بیاره. بنابراین بهتره در شروع کار با مجله هایی که احتمال میدین زودتر مقاله تون رو چاپ کنند کار کنید و به تدریج بعد از 5-4 اُمین مقاله، به مجله های معروف تر رشته تون برین.
جدای از اعتبار مدرک (با توجه به دانشگاهش و معدل) و کارهای پژوهشی (به ویژه مقاله)، نمره زبان و GRE، توصیه نامه ها و انگیزه نامه ها هم نقش دارند. مطابق بودن زمینه کاری شما با استاد و اینکه ظرفیت خالی داشته باشه هم خیلی تاثیرگذار هست. یعنی ممکنه شما خیلی کارتون درست باشه ولی در اون دانشگاه استادی در اون زمینه کار نکنه یا ظرفیت خالی نداشته باشه و نتونید از اون دانشگاه پذیرش بگیرید. بنابراین بهتره گستره رتبه ای دانشگاه ها تا حد امکان وسیع در نظر گرفته بشه که شانس گرفتن پذیرش افزایش پیدا کنه بعد از اون میشه بهترین گزینه رو انتخاب کرد.
جدای از اعتبار مدرک (با توجه به دانشگاهش و معدل) و کارهای پژوهشی (به ویژه مقاله)، نمره زبان و GRE، توصیه نامه ها و انگیزه نامه ها هم نقش دارند. مطابق بودن زمینه کاری شما با استاد و اینکه ظرفیت خالی داشته باشه هم خیلی تاثیرگذار هست. یعنی ممکنه شما خیلی کارتون درست باشه ولی در اون دانشگاه استادی در اون زمینه کار نکنه یا ظرفیت خالی نداشته باشه و نتونید از اون دانشگاه پذیرش بگیرید. بنابراین بهتره گستره رتبه ای دانشگاه ها تا حد امکان وسیع در نظر گرفته بشه که شانس گرفتن پذیرش افزایش پیدا کنه بعد از اون میشه بهترین گزینه رو انتخاب کرد.
(08-08-2014, 09:49 PM)'sunset69' نوشته:ببخشید آقا احمد
یه سوال دیگه داشتم. اینا که واسه دانشگاهای برتر دنیا میخوان پذیرش بگیرن ( در حدود همون 10 - 20 تای برتر دنیا) مشخصات مقالاتشون ( از قبیل سایتیشن - ایمپکت فاکتور - تعداد و ...) چطوریه؟
ای دگرگون کننده ی دل ها و چشم ها / ای گرداننده ی روزها و شب ها / ای تغییر دهنده ی روزگار و انسان ها / حال ما را به بهترین حال دگرگون فرما
.We are all visitors to this time, this place. We are just passing through. Our purpose here is to observe, to learn, to grow, to love... and then we return home
Aboriginal Proverb -
