27-05-2014, 09:34 PM
ابتدا یک مورد کلی رو اشاره کنم اون هم اینکه در حالت عادی پذیرش می تونه بدون فاند یا با فاند باشه. یعنی اجباری وجود نداره که حتی در مقطع دکترا هم استاد به شما کمک هزینه بده. اتفاقی که افتاده این هست که خیلی ها که پذیرش های بدون فاند داشتند به دانشگاه ها رفتند و مثلا از ترم دوم یا سال دوم از استادشون تقاضای فاند کردن و این روی سیاست های مالی دانشگاه از نظر تخصیص هزینه ها به طور کلی، و همین طور روی منابع مالی استاد به طور خاص، اثر می گذاره. بنابراین بیشتر استادها و دانشگاه ها متقاضیان رو با توجه به کشوری که ازش میان تقسیم بندی می کنند و به اونهایی که جهان اولی یا مرفه باشند راحت تر پذیرش بدون فاند می دن ولی به اونهایی که از کشورهای ندار باشند از ابتدا میگن که الان پولی بابت کمک هزینه نداریم و نمی تونیم بهتون پذیرش بدیم. برخی هم البته تقاضای صورتحساب بانکی می کنند ولی به دلیل همین پدیده ای که گفتم خیلی هاشون هم از ابتدا سعی می کنند که به افرادی که حس کنند نمی تونند هزینه هاشون رو بپردازند و از کشورهای ندار هستند پذیرش نمی دن.
این پدیده ای که در بالا گفتم (تقاضای کمک هزینه توسط افرادی که انتظار می رفته خودشون هزینه هاشون رو بپردازند) رو گوشه ذهنتون در نظر داشته باشید تا یک مورد دیگه ای رو اشاره کنم. برخی دانشگاه ها یا استادها هم هستند که منابع مالی برای کمک هزینه دارند ولی اطمینان ندارند که اون دانشجو تا انتهای کار به تحصیل در اون دانشگاه ادامه بده یا اون پروژه را به شکلی که قابل ارائه برای کارفرما باشه تهیه کنند یا دست کم ازش چند تا مقاله بنویسند. مورد اول که ادامه تحصیل نمیدن بیشتر برای دانشگاه های آسیایی یا اروپایی هست یا هم که دانشگاه های رتبه پایین آمریکا و کانادا یا هم که دانشگاه هایی که در مکان های دور افتاده و پرت از شهر قرار دارند و استادهاشون خیلی به دانشجو تاکید می کنند که تا آخر کار اینجا هستی یا نه. یک سری هم که می مونند شاید در عمرشون هیچ کار پژوهشی نکردند و نمی تونند از پس اون پروژه بر بیان و اون دانشگاه یا استاد بیچاره باید بابت کاری که روی دستش مونده چند سال به دانشجو پول بده.
با در نظر داشتن این موارد شما می بایست در مرحله اول استادهایی که در حال حاضر پروژه دارند رو شناسایی کنید (معمولا دانشجوهای دکتراشون روی اون پروژه ها کار می کنند) و ازشون در همون ابتدای کار بپرسید که اگر با ایشون کار کنید آیا امکان گرفتن RA یا TA از ایشون وجود داره یا خیر. در مرحله دوم می بایست این اطمینان رو بهشون بدین که از پس اون کار بر میاین تا اون استاد بتونه روی شما حساب کنه. این کار رو هم معمولا زمانی که باهاشون درس دارید می تونید به شکلی خودتون رو فعال نشون بدین و مثلا پروژه درسی تون رو خوب انجام بدین و در مورد اون موضوعی که استاد کار می کنه ابراز علاقه کنید و بعد به تدریج که اون استاد به شما علاقه مند شد اون مورد کمک هزینه رو بپرسید (اینکه اگر با شما کار کنم آیا امکان اون وجود داره که RA یا TA بشم؟). به این شکل نه به دانشگاه یا استاد خاصی فشار مالی آوردین و نه ترس این رو دارند که شما نتونید کارشون رو انجام بدین. در کل شما با توجه به اینکه در دانشگاه حضور دارین هم در شناسایی استادهایی که پروژه دارند کارتون راحت تر هست و هم در اطمینان دادن به اونها در مورد توانمندی های خودتون و اینکه می تونید اون کار رو انجام بدین.
پینوشت: تاپیک تماس با استادان برای گرفتن RA رو هم نگاه کنید می بایست اطلاعاتی در این زمینه داده شده باشه.
این پدیده ای که در بالا گفتم (تقاضای کمک هزینه توسط افرادی که انتظار می رفته خودشون هزینه هاشون رو بپردازند) رو گوشه ذهنتون در نظر داشته باشید تا یک مورد دیگه ای رو اشاره کنم. برخی دانشگاه ها یا استادها هم هستند که منابع مالی برای کمک هزینه دارند ولی اطمینان ندارند که اون دانشجو تا انتهای کار به تحصیل در اون دانشگاه ادامه بده یا اون پروژه را به شکلی که قابل ارائه برای کارفرما باشه تهیه کنند یا دست کم ازش چند تا مقاله بنویسند. مورد اول که ادامه تحصیل نمیدن بیشتر برای دانشگاه های آسیایی یا اروپایی هست یا هم که دانشگاه های رتبه پایین آمریکا و کانادا یا هم که دانشگاه هایی که در مکان های دور افتاده و پرت از شهر قرار دارند و استادهاشون خیلی به دانشجو تاکید می کنند که تا آخر کار اینجا هستی یا نه. یک سری هم که می مونند شاید در عمرشون هیچ کار پژوهشی نکردند و نمی تونند از پس اون پروژه بر بیان و اون دانشگاه یا استاد بیچاره باید بابت کاری که روی دستش مونده چند سال به دانشجو پول بده.
با در نظر داشتن این موارد شما می بایست در مرحله اول استادهایی که در حال حاضر پروژه دارند رو شناسایی کنید (معمولا دانشجوهای دکتراشون روی اون پروژه ها کار می کنند) و ازشون در همون ابتدای کار بپرسید که اگر با ایشون کار کنید آیا امکان گرفتن RA یا TA از ایشون وجود داره یا خیر. در مرحله دوم می بایست این اطمینان رو بهشون بدین که از پس اون کار بر میاین تا اون استاد بتونه روی شما حساب کنه. این کار رو هم معمولا زمانی که باهاشون درس دارید می تونید به شکلی خودتون رو فعال نشون بدین و مثلا پروژه درسی تون رو خوب انجام بدین و در مورد اون موضوعی که استاد کار می کنه ابراز علاقه کنید و بعد به تدریج که اون استاد به شما علاقه مند شد اون مورد کمک هزینه رو بپرسید (اینکه اگر با شما کار کنم آیا امکان اون وجود داره که RA یا TA بشم؟). به این شکل نه به دانشگاه یا استاد خاصی فشار مالی آوردین و نه ترس این رو دارند که شما نتونید کارشون رو انجام بدین. در کل شما با توجه به اینکه در دانشگاه حضور دارین هم در شناسایی استادهایی که پروژه دارند کارتون راحت تر هست و هم در اطمینان دادن به اونها در مورد توانمندی های خودتون و اینکه می تونید اون کار رو انجام بدین.
پینوشت: تاپیک تماس با استادان برای گرفتن RA رو هم نگاه کنید می بایست اطلاعاتی در این زمینه داده شده باشه.
ای دگرگون کننده ی دل ها و چشم ها / ای گرداننده ی روزها و شب ها / ای تغییر دهنده ی روزگار و انسان ها / حال ما را به بهترین حال دگرگون فرما
.We are all visitors to this time, this place. We are just passing through. Our purpose here is to observe, to learn, to grow, to love... and then we return home
Aboriginal Proverb -