درود
باسپاس از پژمان عزیز،
من نظرم یک مقدار فرق می کنه و اتفاقا رنکینگهایی که همه جا بر دانشگاههای آمریکا و انگلستان تاکید می کنند (مثل تایمز و USnews) رو در مقایسه با QS خیلی معتبر نمی دونم. USNEWS در مورد آمریکا رده بندی بسیار معتبری به شمار میاد.
ولی به طور مثال این رده بندی بسیار جدید دانشگاههای جهان هستند که توسط تایمز مطرح شده است. اختلاف امتیاز دانشگاه پرینستون (30) و دانشگاه استنفورد (70 از 100) رو دقت بفرمایید و در نهایت با تغییرات تدریجی و معقولانه امتیازات در QS مقایسه کنید. تایمز خیلی بر پایه معروف بودن دانشگاهها و کشور رده بندی رو انجام می ده. دقت بفرمایید که نظرسنجی در مورد تایمز نقش بسیار تعیین کننده ای داره.
The Times Higher Education World Reputation Rankings are created using the world's largest invitation-only survey of academic opinion
شما از دانشجویان و عمده اساتید در ایران سوال بپرسید که مثلا به نظرتون دانشگاه ملی سنگاپور معتبرتره یا دانشگاه ایالتی نیویورک می تونم این قول روبهتون بدم که ندیده 90 درصد دانشگاه ایالتی نیویورک رو معتبرتر بدونند اینو اتفاقا اکثرا هم با این پیش فرض که خب این امریکاست و قطعا دانشگاه معتبرتریه این نظر رو می دن. این در حالیه که تحقیقات، تعداد نوبلیستها، مقالات معتبر، اساتید بسیار بسیار قوی و... در دانشگاه NUS و ایالتی نیویورک اصلا قابل مقایسه نیست. چطور استاد دانشگاه در یک دانشگاه کشور دیگر می تونه چند صد دانشگاه رو مقایسه کنه ( وقتی از خیلی از اونها حتی اسم هم نشنیده) و امتیاز بده؟ این بر پایه دیدگاههای شخصی امتیاز دادن باعث می شه که این اختلافهای عجیب در امتیازات دانشگاهها بوجود بیاد.
و من با توجه به رشته خودم عرض می کنم که واقعا این اندازه اختلاف بین دانشگاهی مثل استنفورد و کل تک وجود نداره که یکی امتیاز 70 بگیره اون یکی زیر 30.
این باور که آمریکا الزاما بهترین دانشگاههای جهان را دارد یک مسئله تغییر یافته است و بر پایه پارامترهای دقیق و حرفه ای این امر، شاید فقط در مورد 20 دانشگاه برتر آمریکا صدق کند.
معیارهای رده بندی در QS بسیار دقیق تر هستند و بر پایه مسائلی از قبیل اعتبار مقالات، اعضای هیئت علمی، تعداد ارجاعات به مقالات، نسبت اساتید به دانشجویان و... هست. مواردی که کاملا کمی هستند و نظر شخصی یا ترجیح گروههای خاص و یا سیاست تاثیر چندانی در این رده بندی ندارد. پارامترهای زیر:
Academic Reputation Employer Reputation Faculty Student International Faculty International Students Citations per Faculty
و خب به نظر من، وقتی می تونیم بگیم که حضور یک دانشگاه از فلان کشور بی دلیل است که برای رد اونها پارامترهای دقیقتر غیر از اسم کشور به عنوان یک فکت بیاریم.
[size=13px]به عنوان یک فکت دیگه، ببینید QS و تایمز تا چند سال پیش تحت عنوانیک موسسه رده بندی جهانی را اعلام می کردند که حدود رده بندی اون زمان دانشگاهها با رده بندی فعلی اعلام شده توسط QS مشابهت فراوانی دارد و با روش جدید تایمز بسیار متفاوت است. [/size]
رده بندی شانگهای هم بسیار رده بندی عجیبی است . حتی رنکینگهای دانشگاهها در کشورها نیز در این رده بندی با واقعیت متفاوت است! دانشگاه زوریخ، در این رده بندی از ETH و EPFL برتر قرار گرفته!! یا دانشگاه اورشلیم در رنک بالاتری از بهترین دانشگاه استرالیا قرار گرفته.
باز هم می گم این هم نظرات من هست و قطعا دچار اشکالات فراوانی هست که خوشحال می شم دوستان نقد کنند.
باسپاس از پژمان عزیز،
من نظرم یک مقدار فرق می کنه و اتفاقا رنکینگهایی که همه جا بر دانشگاههای آمریکا و انگلستان تاکید می کنند (مثل تایمز و USnews) رو در مقایسه با QS خیلی معتبر نمی دونم. USNEWS در مورد آمریکا رده بندی بسیار معتبری به شمار میاد.
ولی به طور مثال این رده بندی بسیار جدید دانشگاههای جهان هستند که توسط تایمز مطرح شده است. اختلاف امتیاز دانشگاه پرینستون (30) و دانشگاه استنفورد (70 از 100) رو دقت بفرمایید و در نهایت با تغییرات تدریجی و معقولانه امتیازات در QS مقایسه کنید. تایمز خیلی بر پایه معروف بودن دانشگاهها و کشور رده بندی رو انجام می ده. دقت بفرمایید که نظرسنجی در مورد تایمز نقش بسیار تعیین کننده ای داره.
The Times Higher Education World Reputation Rankings are created using the world's largest invitation-only survey of academic opinion
شما از دانشجویان و عمده اساتید در ایران سوال بپرسید که مثلا به نظرتون دانشگاه ملی سنگاپور معتبرتره یا دانشگاه ایالتی نیویورک می تونم این قول روبهتون بدم که ندیده 90 درصد دانشگاه ایالتی نیویورک رو معتبرتر بدونند اینو اتفاقا اکثرا هم با این پیش فرض که خب این امریکاست و قطعا دانشگاه معتبرتریه این نظر رو می دن. این در حالیه که تحقیقات، تعداد نوبلیستها، مقالات معتبر، اساتید بسیار بسیار قوی و... در دانشگاه NUS و ایالتی نیویورک اصلا قابل مقایسه نیست. چطور استاد دانشگاه در یک دانشگاه کشور دیگر می تونه چند صد دانشگاه رو مقایسه کنه ( وقتی از خیلی از اونها حتی اسم هم نشنیده) و امتیاز بده؟ این بر پایه دیدگاههای شخصی امتیاز دادن باعث می شه که این اختلافهای عجیب در امتیازات دانشگاهها بوجود بیاد.
و من با توجه به رشته خودم عرض می کنم که واقعا این اندازه اختلاف بین دانشگاهی مثل استنفورد و کل تک وجود نداره که یکی امتیاز 70 بگیره اون یکی زیر 30.
این باور که آمریکا الزاما بهترین دانشگاههای جهان را دارد یک مسئله تغییر یافته است و بر پایه پارامترهای دقیق و حرفه ای این امر، شاید فقط در مورد 20 دانشگاه برتر آمریکا صدق کند.
معیارهای رده بندی در QS بسیار دقیق تر هستند و بر پایه مسائلی از قبیل اعتبار مقالات، اعضای هیئت علمی، تعداد ارجاعات به مقالات، نسبت اساتید به دانشجویان و... هست. مواردی که کاملا کمی هستند و نظر شخصی یا ترجیح گروههای خاص و یا سیاست تاثیر چندانی در این رده بندی ندارد. پارامترهای زیر:
Academic Reputation Employer Reputation Faculty Student International Faculty International Students Citations per Faculty
و خب به نظر من، وقتی می تونیم بگیم که حضور یک دانشگاه از فلان کشور بی دلیل است که برای رد اونها پارامترهای دقیقتر غیر از اسم کشور به عنوان یک فکت بیاریم.
[size=13px]به عنوان یک فکت دیگه، ببینید QS و تایمز تا چند سال پیش تحت عنوانیک موسسه رده بندی جهانی را اعلام می کردند که حدود رده بندی اون زمان دانشگاهها با رده بندی فعلی اعلام شده توسط QS مشابهت فراوانی دارد و با روش جدید تایمز بسیار متفاوت است. [/size]
رده بندی شانگهای هم بسیار رده بندی عجیبی است . حتی رنکینگهای دانشگاهها در کشورها نیز در این رده بندی با واقعیت متفاوت است! دانشگاه زوریخ، در این رده بندی از ETH و EPFL برتر قرار گرفته!! یا دانشگاه اورشلیم در رنک بالاتری از بهترین دانشگاه استرالیا قرار گرفته.
باز هم می گم این هم نظرات من هست و قطعا دچار اشکالات فراوانی هست که خوشحال می شم دوستان نقد کنند.
تو را دوست می دارم
در آن دور دست بعید که رسالت اندامها پایان می پذیرد...
--
در فراسوهای عشق، تو را دوست می دارم،در فراسوهای پرده و رنگ..
در فراسوهای پیکرمان به من و عده دیداری بده (شاملو)
در آن دور دست بعید که رسالت اندامها پایان می پذیرد...
--
در فراسوهای عشق، تو را دوست می دارم،در فراسوهای پرده و رنگ..
در فراسوهای پیکرمان به من و عده دیداری بده (شاملو)
