25-11-2016, 11:16 AM
(25-11-2016, 10:30 AM)Torkan نوشته: درود
البته اینجا بعد تحصیلات بحث شده در تاپیک با این حال راه که زیاده قانونا عرض میکنم ولی اتفاق افتادنش سخت یا خیلی سخته.
1- شما کارفرمایی پیدا کنید که قبول کنه بهتون ویزای کار بده که باید ادم شاقی باشید که این کار انجام بشه همینطوریشم به ادمایی که درسشون تموم شده opt هم رفتن کار سخت پیدا میشه.
لاتارری قبول بشید در حین تحصیل و پرونده رو به جریان بندازید.
ازدواج کنید و از طریق ویزای نامزدی برید جلو.
درخواست پناه ندگی بکنید و پرونده ای براتون تشکیل بشه و الباقی!
همه اینها اگر هم اتفاق بیفته تازه تا حصول نتیجه شما ارشدتون رو تموم کردید حداقل.
من دو تا از دوستام دکتری بودن که دیدم دقیقا این کار رو کردن.
اولی از طریق ویزای e نخبگیش رو ثابت کرد و دکتری رو ترم 2 رها کرد و ویزای کار گرفت. ارشد رو امریکا خونده بود البته و تعداد 28 مقاله نوشته بود در داخل امریکا در 2 سال و نیم. مقاله های با کیفیت البته.
دومی هم ویزای کار گرفت منتهی وکیل داشت.
باز دوستان راههای بهتری بلد بودن بگن منتهی سوال من اینه شما تازه وارد شده اید چطور یهویی این فکر زد سراغتون؟
تحصیل به مزاجتون خوش نیومد یا شرایط محیطی؟
بااحترام،
ترکان
تحصیلات معماری هم گرونه و هم جز سخت ترین رشته های اینجاس، من اصلا توصیه نمی کنم کسی همچین کاری کنه مگه اینکه واقعا شیفته ی محیط آکادمیک و رشته ی معماریه. دارم شرایط رو می سنجم تا ببینم میتونم تغییری ایجاد کنم یا نه .
... گمان میکنم که از نظر دیگران، و حتی از نظر خودم، کسی که راهی برای خودش انتخاب کرد، بد یا خوب، حتی حق گله جلو آیینه را نیز ندارد. کسی را مجبور نکردند که بیاید. خانه ات را رها کن، خانوادهات را رها کن. عالئقات را ببر. اگر چنین کاری صورت گرفت، اجبار و احتیاج درونی بود ...
بریده ای از نامه ی بهمن محصص به سهراب سپهری
