25-02-2016, 09:12 PM
(25-02-2016, 08:56 PM)ho_a نوشته: سلام دوستانسلام
خواهش میکنم راهنماییم کنین. من دانشجوی ترم چهار دکتری مکانیک یکی از دانشگاه های دولتی استان سمنان هستم. آزمون جامع رو دادم و قبول شدم با نمره ی اول گروه. ولی شرایط دانشگاه و بی توجهی و بی احترامی استاد راهنما و شرایط زندگی که همه رو خودتون بهتر میدونین داره دیوانه ام میکنه. روز نیست که فکر انصراف در ذهنم نیاد. من لیسانس و ارشد در شهرستان دیگه ای بودم که معدل ارشدم 17/45 و لیسانس هم 16/5 بوده الانم معدل واحدای دکترام 19/25 هست. ولی شرایط نبود موضوع و اتلاف شدن وقت داره اعصابمو خرد میکنه و مدام در فکر انصراف و اقدام برای اپلایم یا کلا اصن میگم بیخیال بشم برم دنبال کار. واقعا دارم زجر میکشم. چون دانشگاه با محل زندگیم فاصله داره باید با استاد هماهنگ کنم برم ولی حتی خیلی از موارد جواب زنگ و ایمیل و اس ام اس منو هم نمیده و موضوعی هم برای پروپوزال نداره. خواهش میکنم راهنماییم کنین. اینم بگم که یه آی اس آس هم از ارشد دارم و چهار تا کنفرانس داخلی. نمیدونم عاقلانه ترین تصمیم کدومه..متولدنیمه دوم 65 ام و سربازی هم رفتم. دوستان کمک کنین بتونم بهترین تصمیم رو بگیرم. حتی به فکر تعویض استادم افتادم ولی میترسم اگه درخواست بدم شرایط بد تر بشه....و جبهه بگیره...نمیدونم که کلا بیخیال بشم شروع کنم به خوندن زبان و تصمیم به اپلای...(جریمه هم باید داد از قرار برای انصراف) یا اینکه عطا رو به لقاش ببخشم و برم پی کار و زندگی ....خواهش میکنم راهنماییم کنین
من دقیقا شرایط شمارو دارم و ترم چهار دکتری هستم ولی تویه تهران استادم امکانات دانشگاهم از دانشگاه های دیگه خیلی خیلی بهتره استاد خوب و خوش برخوردیم دارم اما.... وقتی شرایط موجودو میبینم مثلا نبود آینده کاری سطح پایین کیفی کارهای تحقیقاتی پارتی بازی و هزار مشکل دیگه هر روز مصمم تر میشم برای رفتن.
اما نظر من اینه که دکتراتونو ول نکنین، شما با یه برنامه ریزی کامل و جامع میتونین زبان بخونیین و رزومتونو قوی تر کنین تویه این مدتی که دارین زبان میخونین.
از طرفی واقعیت اینه که برای آینده ای که هنوز نیومده آدم نباید همه پل های پشت سرشو خراب کنه با آرامش زبان بخونین پذیرش بگیرین و برین
در این مورد (جریمه هم باید داد از قرار برای انصراف) سوال من هم هست اما دوتا از بچه ها رو میشناسم که بدون اینکه به دانشگاه مقطع دکتراشون بگن رفتن نه پول دادن نه انصراف
البته هیچ وقت بی خیال آرزوهاتون نشین چون شاید چندسال بعد خودتونو نتونید ببخشید.
امیدوارم موفق باشین
خداوند سرنوشت قومی را تغییر نمی دهد، تا وقتی که آنان آنچه را که در خودشان است، تغییر دهند.
