05-02-2016, 01:08 AM
(04-02-2016, 11:40 PM)zahmat نوشته: ُسلام
من بار ها از تجربه جناب ترکان استفاده کردم و مدیون ایشون هستم.شاید یکبار هم صحبت های من برای ایشون مفید باشد.
شاید جالب باشه براتون من یکی از اعضای خانوادم که در حال حاضر دانشجوی دکترا در یکی از بهترین دانشگاه های دنیا هست دقیقا همین حرف های جناب ترکان رو می زنند. همچنین در اقوام ما کسی نیز وجود دارد که ایشان در کشور نروژ و در شرکت استت اویل کار با درامد بسیار خوب در سن 24 سالگی پیدا کرد. ایشون پس از 8 سال کار و گرفتن اقامت از اون کشور فقط فرار کرد و در طول این 8 سال دقیقا حرف های جناب ترکان و برادر من را می زد. ایشان پس از بازگشت مشغول به فعالیت در رده های مدیریتی و مشاوره ای برای شرکت نفت و دیگر شرکت ها شدند . درامد ایشون در طول دو سال بالای 3 میلیارد بود. چند روز پیش با ایشون که صحب می کردم ، گفت دارم جم وجور می کنم برگردم . بهش گفتم چی شد؟ تو که تازه از اونجا فرار کردی!! جوابشون خیلی جالب بود. گفت انقدر چیزا تو ایران دیدم که حتی جنازمم نمی خوام اینجا دفن بشه.
نتیجه اینکه برا ما ایرانیا همیشه مرغ همسایه غازه .اگر تو ایران باشیم حسرت خارجو می خوریم .پیش خودمون می گیم من دارم اینجا حیف میشم. اگر تو خارج باشیم ،می گیم اومدیم خارج از زندگی موندیم. خلاصه ما کلا غر می زنیم.
بنده چند ماهی در آلمان کار کردم و چند ماهی هم در امریکا زندگی کردم. نمی گم اونجا بهشته نه ولی اگر واقعا کسی بخواد از راه درست پیشرفت کنه اونجا این امکان رو به شما میده. جناب ترکان فرمودتد "از کجا میدونید زندگی در اینجا ایالات متحده سطح بالا خواهد بود. راحت بگم شما کم کم کمش تا پایان دکتری زندگی سطح بالایی نخواهید داشت. فرض میگیرم سرمایه دار نباشید. زندگی با سطح بالا با حقوق برده ای که به دانشجو میدن (ما هم کیف میکنیم و میگیم فول فاندیم) محقق نمیشه!"
جناب ترکان شما با اون حقوق برده ای می تونی ماشینی رو سوار شی (از طریق لیزینگ یا فایننس یا...) که من باید با حقوق 10 سال کار ( اگر ماهی 1 تومان پس انداز کنم) تازه اگر قیمتش بالا نره بخرم. شما با اون حقوق بردگی می تونی اونجا ازدواج کنی و خونه اجاره کنی ولی من با حقوق متوسط رو به بالام باید برای ازدواج و یه خونه اجاره کردن دستم رو جلوی خانوادم بعد از 25 سال دراز کنم.من اگر اینجا در تعطیلات بخوام با زن و بچم برم همین شمال باید حقوق بک ماهمو خرج کنم برم یه جایی که حتی دلم نمباد توش دستشویی برم چه برسه کیف کنم.
متاسفانه کسانی که مدت زیادی در خارج می مونن مثل ماهی که تو ابه، اگر از اب بیایید بیرون و دوباره چند ماه تو ایران زندگی کنید می فهمید اشتباه می کردید.البته من خودم دیدم که تو خارج باید دو تا سه برابر ایران کار کنید ، استرس بازهم دارید و هزارتا مشکل دیگه . ولی وقتی ادم برایند می گیره می بینه سودش بیشتر از ضررشه.
چقدر حرف زدم!!
درود بر زحمت عزیز
زحمت کشیدید و نوشتید. بله صد در صد استفاده کردم. شرمنده نکنید.
نکته مهم رو شما اشاره کردید. در پیام خصوصی هم برای من کمی ظاهرا پستهام دردسر شد. بذارید روشن کنم یه چیزی رو. جسارتا به هیچ وجه قصد اهانت به ساحت مقدس فاندینگ ایالات متحده رو نداشتم. به هیچ وجه هم با ایران مقایسه نکردم.( دقت کنید من وقتی حرفی میزنم، مثلا میگم آمریکا بهشت نیست، منظورم این نیست ایران بهشته!) یعنی وقتی یه حرفی رو میزنم به هیچ وجه مقایسه نمیکنم. بنده فقط یه هشدار کوچولو دادم که واقعا باید به این فکر بود که کم کمش تا پایان دکترا و حتی تا پایان پست داک (اگر کار آکادمیک رو بحث کنم) زندگی آنچنانی رو باید از یاد برد. ولی اینکه با ایران مقایسه کنم خوب اون دیگه بحثش جداست. هر چند خود بر این عقیده ام که سرمایه دارها بهتره همون ایران بمونن و بعضا برای گشت و گذار بیان اینور. البته باز تعمیم نمیدم ولی منظورم این بود زندگی رو خراب نباید کرد!
در مورد پست این دوست عزیزمون باید یه نکته ای رو عرض کنم. افراد با هم متفاوت هستند و چیزی که برای شما جواب داده ممکنه برای خیلی ها جواب نداده یا برعکس. خیلی ساده!
دوست دختر خاله بنده آلمان رو برای خودش رویا کرده بود. واقعا هم زحمت کشید رفت، ولی برگشت! برای چه برگشت؟ تلاش نکرد؟!
خیر تلاش کرد خوبشم کرد ولی دید موقعیتی که هنوز میتونه داشته باشه در ایران در المان تا چندین و چند دهه نمیتونه داشته باشه!
ولی خوب برای شما دقیقا برعکس!
در ضمن وقتی فردی رو مثال میزنیم باید سعی کنیم استثناات رو از یاد نبریم: سرکار خانم مریم میرزاخانی نابغه ریاضی به نظر من برای مثال زدن نمیتونه مناسب باشه. باید همیشه عمومیت رو دید نه اشخاص خاص رو. برای اینکه بحث رو منحرف نکنم به نظر من شرایط حرف اول و اخر رو میزنه. تنها نکته ای که میمونه اینه که به نظر من گاهی ارزش داره بدون تلاش به بعضی مقاصد برسی (منظورم البته پا گذاشتن به راه کج نیست!)
اینها همه نظرات من هست امیدوارم همه بتونند نظر قطعی شون رو بگیرند و دقت کنند که دیگه در مورد گذشته و اون تصمیم دیگر و راههای دیگر فکر نکنند!
پ.ن: بازم تکرار میکنم وقتی من در مورد یک چیزی صحبت میکنم، به هیچ وجه قصد مقایسه ندارم.
بااحترام،
ترکان
ناخواناترین نوشته ها از قوی ترین حافظه ها ماندگارترند...
دوستان گرامی لطفا سوالتون رو در مرتبط ترین انجمن و فقط یکبار بپرسید. از پاسخ دادن به سوالات خصوصی و عمومی در پیام خصوصی معذورم.
دوستان گرامی لطفا سوالتون رو در مرتبط ترین انجمن و فقط یکبار بپرسید. از پاسخ دادن به سوالات خصوصی و عمومی در پیام خصوصی معذورم.