چی شد به فکر اپلای کردن افتادین؟!

[fatima204]

دوستای عزیزم سلام من از همون دوران اول لیسانس والان که ترم آخر ارشدم یه دنیا سوال توذهنم بود. خیلی هم به اپلای فک کردم خیلیهم بالا و پایین کردم با خیلیا حرف زدم ولی اطرافیانم موافق نبودن. ولی با همه مخالفت ها من  نتونستم نظراتشونو قبول کنم. امروز که نظراتتونو خوندم به این نتیجه رسیدم که خیلیا با افکاری شبیه من هستند خیلی خوشحالم آخه تصمیم نهاییمو گرفتم.

[m0h3n]

یه چیز جالب در مورد خودم که همیشه تو ذهنم هست اینه که،

از نوجوانی هر وقت میخواستم برم بیرون و مامانم ازم میپرسید کجا داری میری؟ میگفتم میرم آلمان (به شوخی).

این شد که الان آلمانم

[hadimo]

من در حال حاضر ایران دانشجوی پزشکیم
بعد سه سال درس خوندن و هم کلاسی با کلی دانشجو به این نتیجه رسیدم که از نظر علمی و تحقیقاتی می تونم برا مردم مفید باشم اوایل نمی خواستم برم از نظر تحصیلی و رزومه کاری و حتی زبان زیاد ضعیفم نه که نتونم بلکه نخواستم ولی به قول پاستور دوس دارم هر چی از دستم میاد کرده باشم دوس دارم مفید باشم. در ضمن بر کسیم امکاناتی که تو جایی مثل آمریکا وجود داره پوشیده نیست
نمی دونم بتونم یا نه

[sepinaz]

من همیشه دوست داشتم جاهای سرد باشم
اینه که الان به فکر کانادا هستم[img]images/smilies/angel.gif[/img]
ولی نمیدونم آخرش میشه رفت یا نه؟
میترسم فاصله انداختن بین اپلای و فارق التحصیلی مشکل زا بشه واسم
فعلن که دارم همه ی پل های پشت سرم رو خراب میکنم
نه امسال و نه سال دیگه قصد شرکت تو کنکور دکتری ندارم
اگه یه ذره همت میکردم و به طمع ارشد مستقیم نمی موندم
الان بره مستر gis اپلای کرده بودم

[saaaaam]

جالب هست این موضوع را تازه در فروم کشف کردم!

در حال حاضر برای اکثر ماهایی که فوق لیسانس گرفتیم و فهمیدیم که متاسفانه در این کشور ان بهایی که باید به تحصیلات داده نمی شود چه از نظر کاری و چه از نظر دانشگاهی بهترین راه اقدام به ادامه تحصیل در دانشگاه های مطرح دنیا می باشد که بتوانیم در اینده کار هایی درسطح بین المللی و یا حتی دانشگاه های متوسط دنیا بگیریم و به این طریق هم به هدف تحصیلی و هم زندگی در شرایط بهتر چه از نظر موقعیت اجتماعی و چه فرهنگی برسیم. 
البته این واقعیت هم وجود دارد که تفاوت فرهنگی و زبانی مانع بسیار بزرگی برای ما هست و باید حسابی تلاش کنیم تا بتوانیم به حداقلی از خواسته های خود برسیم! امیدوارم تا 5 سال اینده اینجا یک پست بگذارم و بگم موفق شدم کار خوبی بگیرم و به ارامش برسم!

[ashkan065]

تو ايران حتي نميشه با خياله راحت سوار هواپيما شد!
اين رو باب شوخي عرض كردم اما:
تنها دليلي كه براي رفتن دارم اينه كه هيچ دليلي براي موندن ندارم!

[saaaaam]

تو ايران حتي نميشه با خياله راحت سوار هواپيما شد!
اين رو باب شوخي عرض كردم اما:
تنها دليلي كه براي رفتن دارم اينه كه هيچ دليلي براي موندن ندارم!

 

من دلایل زیادی برای موندن دارم ولی دلایل زیادی هم برای رفتن دارم
مهمترینش اینه که می بینم من که 5 سال دانشگاه تدریس کردم و چندین کتاب تالیف کردم و جندین مقاله ای اس ای دارم و... هیچ امیدی به هیات علمی شدن ندارم و وقتی میبینم مدیر گروه دانشگاه ... که الف را از به تشخیص نمی دهد و ماهی حدود 3 تومن از دانشگاه برای 3 روز در هفته مثلا کار می گیره ولی به من حق التدریس ترمی 1500 می دن بدون بیمه و هیچ مزایایی چه امیدی می مونه برام!
یا وقتی با هزار امید و ارزو ازمون استخدامی وزارت نفت - خارجه - شرکت اب و ... شرکت کردم ولی چون بند پ نداشتم حذف شدم انگار من شهروند نبودم ! پس این چه فرقی داره با خارج! اونجام که همین را میگن! حداقل دلم نمی سوزه یک ادمی که دوزار سواد نداره شده فلان مدیر یا بهمان !

[sepinaz]

جالب هست این موضوع را تازه در فروم کشف کردم!

در حال حاضر برای اکثر ماهایی که فوق لیسانس گرفتیم و فهمیدیم که متاسفانه در این کشور ان بهایی که باید به تحصیلات داده نمی شود چه از نظر کاری و چه از نظر دانشگاهی بهترین راه اقدام به ادامه تحصیل در دانشگاه های مطرح دنیا می باشد که بتوانیم در اینده کار هایی درسطح بین المللی و یا حتی دانشگاه های متوسط دنیا بگیریم و به این طریق هم به هدف تحصیلی و هم زندگی در شرایط بهتر چه از نظر موقعیت اجتماعی و چه فرهنگی برسیم. 
البته این واقعیت هم وجود دارد که تفاوت فرهنگی و زبانی مانع بسیار بزرگی برای ما هست و باید حسابی تلاش کنیم تا بتوانیم به حداقلی از خواسته های خود برسیم! امیدوارم تا 5 سال اینده اینجا یک پست بگذارم و بگم موفق شدم کار خوبی بگیرم و به ارامش برسم!

 

واقعا تو تحصیلات تکمیلی به این نتیجه میرسی که تو ایران موندن فایده نداره

[brusa1994]

من ایشالا چند سال دیگه اقدام میکنم ، اما دلیلی که به این فکر افتادم واقعا شرایط اسف بار زندگی توایران بالاخص
اقتصادی،من بعد از فوق لیسانس تو ایران چقد میتونم حقوق داشته باشم ؟ (حال فرض کنیم کار گیر بیاد تو این اوضاع قاراشمیش)حداکثر 1.5 برای افراد بدون سابقه،کرایه خونه حدود 500 تومنی درمیاد قبض آب برق گاز خوردو خوراک ،کرایه ماشین  و ... تازه اگه ازدواج کرده باشی که دیگه واویلاست،هیچی تهش برات نمیمونه،
خوب حالا من چطور می خوام یه خونه بخرم؟ چطور می خوام ماشین بخرم؟خونه ای که الآن زیر 200 تومن پیدا نمیشه،اگر بنده نصف حقوقمو (چه خوش خیال [img]images/smilies/tongue.gif[/img] )پس انداز کنم بعد از 22 سال میتونم خونه بخرم[img]images/smilies/biggrin.gif[/img].اوج آرزوم باید یه ماشین پژو 405  چینی باشه که 25 سال پیش وارد بازار شده
حسرت همه چیز به دل خانمم میمونه(خودم هیج که [img]images/smilies/undecided.gif[/img])،اگه مثلا یکی از اعضای خانواده بگه یه لپتاپ میخوام 3 تومن من از کجا بیارم؟،واقعا خیلی بده آدم شرمنده خانوادش بشه حالا درسته همه میگیم محبت و دوستی مهمه اما اینا رو که نمیشه پوشیدو خورد،
من دوس دارم یه کار خوب مرتبط با رشتم داشته باشم و زندگی خوبی،خیلی بعیده اینا رو تو ایران بدست آورد مخصوصا تو رشته من(نرم افزار).
موفق باشید واقعا اگر بدون دلیل و صرفا به خاطر کلاس و  اینجور چیزا میخواید اقدام کنید خیلی زودتر از اون چیزی که فک میکنید پا پس میکشد!
موفق باشید
 

[ashkan065]

جالب هست این موضوع را تازه در فروم کشف کردم!

در حال حاضر برای اکثر ماهایی که فوق لیسانس گرفتیم و فهمیدیم که متاسفانه در این کشور ان بهایی که باید به تحصیلات داده نمی شود چه از نظر کاری و چه از نظر دانشگاهی بهترین راه اقدام به ادامه تحصیل در دانشگاه های مطرح دنیا می باشد که بتوانیم در اینده کار هایی درسطح بین المللی و یا حتی دانشگاه های متوسط دنیا بگیریم و به این طریق هم به هدف تحصیلی و هم زندگی در شرایط بهتر چه از نظر موقعیت اجتماعی و چه فرهنگی برسیم. 
البته این واقعیت هم وجود دارد که تفاوت فرهنگی و زبانی مانع بسیار بزرگی برای ما هست و باید حسابی تلاش کنیم تا بتوانیم به حداقلی از خواسته های خود برسیم! امیدوارم تا 5 سال اینده اینجا یک پست بگذارم و بگم موفق شدم کار خوبی بگیرم و به ارامش برسم!

 

من دلایل زیادی برای موندن دارم ولی دلایل زیادی هم برای رفتن دارم
مهمترینش اینه که می بینم من که 5 سال دانشگاه تدریس کردم و چندین کتاب تالیف کردم و جندین مقاله ای اس ای دارم و... هیچ امیدی به هیات علمی شدن ندارم و وقتی میبینم مدیر گروه دانشگاه ... که الف را از به تشخیص نمی دهد و ماهی حدود 3 تومن از دانشگاه برای 3 روز در هفته مثلا کار می گیره ولی به من حق التدریس ترمی 1500 می دن بدون بیمه و هیچ مزایایی چه امیدی می مونه برام!
یا وقتی با هزار امید و ارزو ازمون استخدامی وزارت نفت - خارجه - شرکت اب و ... شرکت کردم ولی چون بند پ نداشتم حذف شدم انگار من شهروند نبودم ! پس این چه فرقی داره با خارج! اونجام که همین را میگن! حداقل دلم نمی سوزه یک ادمی که دوزار سواد نداره شده فلان مدیر یا بهمان !

 

رفيق اون وره اب خودتيو خودت تلاش مهمه فكر نكنم به اندازه ي ايران بند پ لازم شه
اون ور حتما ميتوني زندگي  بهتري داشته باشي