04-04-2012, 03:51 PM
(04-04-2012, 02:29 PM)Pejman نوشته: کریم جان من در این پست در مورد آزمون GRE و اهدافی که پشت این آزمون هست نظرات شخصی خودم رو گفتم. از نظر من بعید هست که در کشوری مثل آمریکا با داشتن قوی ترین دانشگاه های دنیا، بدون بررسی دقیق و همه جانبه عوامل موثر بر پذیرش و فاند، به نتیجه آزمونی در این حد اهمیت داده بشه و یا اینکه مثلاً هدف کسب درآمد برای یه موسسه باشه! این آزمون ملاک مهمی در آمریکا هست و مسلماً سودی که ناشی از برگزاری این آزمون می شه در مقابل سودی که کشور آمریکا از ورود نخبگان به کشورش دریافت می کنه خیلی ناچیز هست.درود ،
به هر حال من فکر می کنم در مورد آمریکا اگر که فردی حداقل نمره مورد نیاز GRE رو بیاره، و بتونه از نظر مقاله در وضعیت خیلی خوبی باشه باز هم شانس زیادی برای پذیرش و فاند در مقطع دکترا داره. ولی مشکل اینجاست که افرادی با رزومه خیلی خوب یه وقتایی حداقل GRE رو هم نمیارن و خب این رو نمی شه کاریش کرد.
واقعیت این هست که به قول بابک صحبت کردن در رابطه با اینکه آیا این شرایطی که وجود داره منطقی هست یا خیر دردی رو دوا نمی کنه!
ولی با کمال احترام، خب چه تفاوت بارزی بین من با نمره quan 770 و یک نفر با نمره quan 800 و یا یکی دیگر با نمره quan 730-40 وجود داره از لحاظ استدلال منطقی و هوش و ...؟ یعنی اگر معیار این باشه، شما به این باور رسیدید که یک چینی با جی ار ای 1500 از ضریب هوشی و خلاقیت و ایده پردازی تا این حد بالاتری نسبت به ایرانی با جی ار ای 1100 بهره مند هست؟
ولی اینکه یکی که مقالاتش hot paper شدند با من که 4 مقاله ISI نسبتا معتبر دارم و کسی که یک کنفرانس خارجی در رشته ما نداره خیلی خیلی تفاوت می کنه!یعنی سطح ریسرچ و توانایی آکادمیک ما یکسان نیست. سه سطح واقعا متفاوته! چون یک مقاله hot paper هم نیازمند هوش هست، هم نیازمند خلاقیت، توانایی کار بی وقفه و مستقل، مطالعه بسیار زیاد و.... واقعا جی ار ای که با سه چهار ماه مطالعه لغت و یکی دو تا تست quan بیشتر زدن می شه نمره رو از 1000 به 1200 رسوند افزایش ایده پردازی، خلاقیت و هوش و مطالعه و ... رو موجب شده؟
چون سوپروایزر دو پروژه کارشناسی ارشد به عنوان مشاور بودم متوجه شدم که چقدر کار کردن با کسی که سابقه ریسرچ نداره عذاب آوره ولو اینکه از لحاظ آکادمیک هم آدمهای قوی باشند چون استقلال ندارند بسیار بسیار کار باهاشون سخت و دشواره. همه چیز رو از مشاور یا استاد می پرسند! همه چیز!
در ضمن اگر قرار بر تقلب باشه که این آزمونهای زبان و جی ار ای خیلی احتمال تقلب بیشتره تا یک مقاله علمی سطح بالا! دلایلش هم در کشورهای جهان سومی فراوونه!
جی ار ای بالا آوردن همونقدر برای کسی که کار آکادمیک کرده سخته که از
شما بخوان عمده افعال عربی رو از لحاظ صرف فعل بدونید! خیلی حوصله می خواد
که از من یکی واقعا خارجه چون هیچ جذابیتیم نداره! یعنی ربطی به افزایش
خلاقیت و توانایی استدلال و.. نداره!
اینکه معیار رو جی ار ای گذاشتند مثل این هست که شرکتی بیاد به جای سابقه
کار مرتبط و موفق، نتایج نمره زبان و عربی و ریاضی شما رو مهمترین اولویت استخدام
شما قرار بده!!
ضمن اینکه وقتی که استاد مستقیما بخواد کسی رو جذب کنه معمولا سابقه ریسرچ براش مهم تر می شه از جی ار ای و... . اگر واقعا جی ار ای عامل مهمتری در کسب نتایج موفق در دکترا هست پس چرا اساتید در پروژه هایی که حالت گرنت شخصی اونها هست به سابقه ریسرچ مرتبط بیشتر تاکید می کنند؟
من هم مثل کریم روند جذب رو اصلا منطقی نمی دونم.
تو را دوست می دارم
در آن دور دست بعید که رسالت اندامها پایان می پذیرد...
--
در فراسوهای عشق، تو را دوست می دارم،در فراسوهای پرده و رنگ..
در فراسوهای پیکرمان به من و عده دیداری بده (شاملو)
در آن دور دست بعید که رسالت اندامها پایان می پذیرد...
--
در فراسوهای عشق، تو را دوست می دارم،در فراسوهای پرده و رنگ..
در فراسوهای پیکرمان به من و عده دیداری بده (شاملو)