دوستان به بحث زبان اشاره کردن و کاربر مربوطه هم در این مورد دغدغه داشتن. من روی زبان مانور میدم.
به نظر حقیر سطح زبان شما ارتباط بی نهایت نزدیکی به کیفیت زندگی شما در هر کشوری داره.
سطح زبان هم که میگم منظورم نمره تافل 120 و معادلش برای زبانهای دیگه نیست! خیلی فراتر از اینه. حتی در سن حداقلی مهاجرت افراد (18 یا 22) و در محیط و تلاش و پشتکار شما غیر ممکنه 10 ساله هم به اون سطح که بتونی بگی از نظر زبانی کیفیت زندگی شما تحت الشعاع قرار نمیگیره برسی. این نظره منه البته. دقت کنید. منظور فهم حدودی چیزی که میگن و رسوندن حدودی چیزی که میگید نیست! منظور مکالمه دانشگاهی نیست! به عنوان نمونه دوستمون automotive آیا شما قادرین تمام این افکار رو به زبان دوم به همین روانی بنویسید؟؟ و چقدر زمان لازم هست برای رسیدن به این سطح؟ در همین حین سالهای زیادی از زندگی شما تحت الشعاع زبان قرار میگیره و تلف میشه. این قضیه فقط محدود به مهاجر هم نیست. در همین ایران شما چقدر افراد کم سواد (نمی گم بی سواد) دیدید که نمیتونن خوب و رسا صحبت کنن و اذیت میشن به این خاطر؟
راستی من ایتالیا رو انتخاب کردم. چون سوال اینه که "دوست دارید در چه کشوری زندگی کنید ؟" و من ایتالیا رو دوست دارم
ولی احتمالا هرگز پا به این کشور نخواهم گذاست چون جای من نیست. چرا ؟ چون با وجود سطح زبان خیلی خوب انگلیسی و کلی مطالعه جانبی و غیره الان مطمئنم (اگر رام بدن) تا مدت ها در یک کشور انگلیسی زبان دست و پا خواهم زد. چه برسد به کشوری که تقریبا هیچ چی از زبانش نمیدونم. خیلی خیلی بعید میدونم حتی اگر با تلاش زیاد و تمام وقت امروز شروع به یادگیری مثلا ایتالیایی کنم حتی تا آخر عمر به سطح فعلی انگلیسی دست و پا شکسته که بلدم برسم. حالا نمیدونم چه طوری دوستان 2 ساله میخوان یه زبان رو یاد بگیرند.
در پایان باید بگم نظر من این بوده همیشه:
آلمان بهترین کشور دنیاست اما برای چه کسی؟ برای آلمانیها.
هلند بهترین کشور دنیاست اما برای چه کسی؟ برای هلندیها.
فرانسه بهترین کشور دنیاست اما برای چه کسی؟ برای فرانسویها.
.
.
.
به نظر حقیر سطح زبان شما ارتباط بی نهایت نزدیکی به کیفیت زندگی شما در هر کشوری داره.
سطح زبان هم که میگم منظورم نمره تافل 120 و معادلش برای زبانهای دیگه نیست! خیلی فراتر از اینه. حتی در سن حداقلی مهاجرت افراد (18 یا 22) و در محیط و تلاش و پشتکار شما غیر ممکنه 10 ساله هم به اون سطح که بتونی بگی از نظر زبانی کیفیت زندگی شما تحت الشعاع قرار نمیگیره برسی. این نظره منه البته. دقت کنید. منظور فهم حدودی چیزی که میگن و رسوندن حدودی چیزی که میگید نیست! منظور مکالمه دانشگاهی نیست! به عنوان نمونه دوستمون automotive آیا شما قادرین تمام این افکار رو به زبان دوم به همین روانی بنویسید؟؟ و چقدر زمان لازم هست برای رسیدن به این سطح؟ در همین حین سالهای زیادی از زندگی شما تحت الشعاع زبان قرار میگیره و تلف میشه. این قضیه فقط محدود به مهاجر هم نیست. در همین ایران شما چقدر افراد کم سواد (نمی گم بی سواد) دیدید که نمیتونن خوب و رسا صحبت کنن و اذیت میشن به این خاطر؟
راستی من ایتالیا رو انتخاب کردم. چون سوال اینه که "دوست دارید در چه کشوری زندگی کنید ؟" و من ایتالیا رو دوست دارم
ولی احتمالا هرگز پا به این کشور نخواهم گذاست چون جای من نیست. چرا ؟ چون با وجود سطح زبان خیلی خوب انگلیسی و کلی مطالعه جانبی و غیره الان مطمئنم (اگر رام بدن
) تا مدت ها در یک کشور انگلیسی زبان دست و پا خواهم زد. چه برسد به کشوری که تقریبا هیچ چی از زبانش نمیدونم. خیلی خیلی بعید میدونم حتی اگر با تلاش زیاد و تمام وقت امروز شروع به یادگیری مثلا ایتالیایی کنم حتی تا آخر عمر به سطح فعلی انگلیسی دست و پا شکسته که بلدم برسم. حالا نمیدونم چه طوری دوستان 2 ساله میخوان یه زبان رو یاد بگیرند.در پایان باید بگم نظر من این بوده همیشه:
آلمان بهترین کشور دنیاست اما برای چه کسی؟ برای آلمانیها.
هلند بهترین کشور دنیاست اما برای چه کسی؟ برای هلندیها.
فرانسه بهترین کشور دنیاست اما برای چه کسی؟ برای فرانسویها.
.
.
.
