17-12-2015, 01:58 AM
(16-12-2015, 11:12 PM)azadfalah نوشته: مرسی دوست عزیز . خوب واقعا سرنوشت دست ماست اگر بخوایم به هدفی برسیم احتمال 70 درصد به اون خواسته میرسیم .
من فکر کردم خوب من 2 سال زبان آلمانی یاد بگیرم بعد دوباره زبان روسی یاد بگیرم ؟
من تا حالا خارج کشور نرفتم اما تا اونجایی که فهمیدم خوب خیلی ها خواسته و یا ناخواسته به یه کشور و یا ایالت عادت کردن و بر حسب عادت و نهایت توانایی که داشتن اون رو انتخاب کردند .
من خودم باورم نمیشد که هم دانشگاهی هام تو کشور های خارجه زندگی کردند و آخر حرفشون این که از دور قشنگه و نمیدونم صدای (اسمش یادم نمیاد ) از دور خوش است خوب این جوری که فهمیدم بت سازی ما و عجیب غریب تصور کردن اون کشور و در نهایت رسیدن و لمس اون موقعیت ها که با تصورات ما جور در نمیاد باعث سرد شدن ما میشه . منم میخوام بهترین تصمیم رو بگیرم . یکی میره آلمان فامیلشون اونجاست در کل کشش بیشتری به یه کشور خاص داره چون یه امتیازی اونجا داره .
حالا من واقعا گیج شدم چون خیلی دوست دارم برم اما نمیدونم کجا ؟ چندین سال دوست داشتم برم آلمان حالا هر کی رو میبینم که دو روز میاد ایران و از کشوری که درش زندگی میکنه تعریف میکنه یه سری چیز ها میشنوم که از آلمان سرد میشم و کششم به کشور های دیگه بیشتر میشه و در نهایت گیج میشم .
برداشتی که از نوشته دوستان کردم این بود که خوب چند سال برو یه کشور و بعد دوست داشتی تغیرش بده .
حتی دوستام گفتن شما برو آلمان بعد برو روسیه رو ببین برو آمریکا رو ببین هر کجا احساس رضایت کردی برو همونجا زندگی کن .
و در نهایت میرسم به این که ممکنه دو سه سالی که آلمانی یاد گرفتم به دردم نخوره . آیا این هدر دادن عمر عادی ؟ و برای رسیدن به چیزی که میخوایم باید این بها رو بپردازیم ؟
با سلام،
ممنونم از شما، دوست عزیز از گزینه ی نقل قول پیام میتونید استفاده کنید، پایین سمت چپ هر ارسال وجود داره، اینطوری برای فردی که مدنظر شماست یک آگاه سازی فرستاده میشه که اون فرد می تونه ببینه و متوجه بشه که به سوالش جواب دادید یا ازش سوال پرسیدید همچنین با نوشتن نام کاربری هر فرد و علامت @ هم بلافاصله بعد از نام کاربری اون فرد این قابلیت رو داره، اگه من الآن این موضوع رو نگاه نمی کردن هیچوقت متوجه پست شما نمی شدم و سوالی که پرسیدید!!
جواب سوال اولتون بله هستش، شما هر تعداد زبان زنده ای منجمله 5 زبان زنده ی دنیا که انگلیسی، فرانسوی، آلمانی، اسپانیایی و اگه اشتباه نکنم روسی باشه رو یاد بگیرید خوب هستش.
اما منظور شما چیزه دیگری هستش و جواب سوالتون خیر هستش، یعنی چون فکر میکنید آلمان خوب هستش برید دو سال آلمانی بخونید، بعدش یکی بگه که ایتالیا هم بد نیستش و شما دوباره دو سال ایتالیایی بخونید بعدش یکی دیگه بگه که ژاپن هم خیلی جای خوبیه و تا بینهایت این قضیه ادامه پیدا می کنه و شما 100 ساله می شید و هنوز کشورتون رو ترک نکردید!!
آدم ها تنها عادت نمی کنند دوست عزیز مشکل چیز دیگه ای هستش! عادت کردن می تونه درست باشه اما معمولا فردی که 5 سال زحمت کشیده و به یک آب و هوا و مردم و جامعه و قانونی عادت کرده و براش زحمت کشیده و اوضاع زندگیش به ثبات نسبی رسیده، هیچ تمایلی برای ریسک کردند نداره!
شما فرض کنید مقصدتون آمریکاست. بعد میگید خوب اول میرم آلمان بعدش آمریکا. شما طی 5 سال چقدر سختی خواهید کشید و زحمت خواهید کشید که در آلمان به عنوان یک تازه وارد و غریبه با محیط آشنا بشید و قوانین رو یاد بگیرید، اخلاق مردم و یک دنیا تجربه!! فکر می کنید بعد از 5 سال دوباره حاضر هستید که به صفر مطلق برگردید و دوباره از صفر به عنوان یک غریبه به زندگی ادامه بدید و همون سختی ها رو دوباره تجربه کنید؟!
قطعا خیر، اصلا بر فرض محال آمریکا بهترین نقطه دنیا!! مگه انسان چند سال عمر می کنه که چنین تحولات عظیمی رو تحمل کنه (البته برای بعضی ها این مشکلی نیست)، این یعنی شما به جای اینکه 5 ساله به آرامش برسید 10 ساله رسیدید یا حداقل به ثبات و اگه 30 سالگی رفته باشید اون موقع شدید 40 ساله!!
یک آدم 40 ساله که تازه می خواد از زندگیش لذت ببره که یهو خبر می شنوه که سوئد عالی هستش و میگه خب جمع کنم برم سوئد؟!
من حدس میزنم سن شما کم باشه، یک موضوعی رو دوستانه میگم دوست گرامی، کسی که در خودش میبینه این راه رو بره، دیگه به فکر مردم دیگه و تعریف هاشون کاری نداره.
موضوع مهم و تفاوت مهم که ترکان عزیز هم بهش اشاره کردند، تفاوت بین خیال و واقعیت هستش، این موضوعی هستش که الآن باید دنبالش باشید، پیداش کنید و براش آماده بشید.
اینکه شما فکر کنید(تصور کنید) که مردم آلمان مهمان نواز هستند و برخورد گرمی با شما می کنند، بعد از دو سال زحمت به محض ورود به آلمان با یک جمعیت بی تفاوت و سرد مواجه بشید، قطعا فکر می کنید عجب اشتباهی کردم اومدم آلمان چرا اینا اینجورین؟!
خیلی تفاوت داره با اینکه شما بدونید (آگاهی کامل داشته باشید با تحقیق و خودتونو آماده کنید) و خودتون آماده کرده باشید Preparation که خب مردم آلمان سرد هستند و از استقبال گرم و گفت و گو در اتوبوس خبری نیست، بسیار متفاوت هستش
در حالت اول از خودتون متنفر میشید که چی فکر می کردم و چی شد!! اما در حالت دوم شما با مساله منطقی برخورد میکنید.
صحبت من و ترکان عزیز هم این هستش، خودتونو برای واقعیت های جوامع غربی آماده کنید، با تحقیق با کسب آگاهی با صحبت کردن، اگه دختر خالتون از زیبایی های رویایی پاریس می گه شما خوشحال نشید و بهش نگید که بیشتر تعریف کن!! بهش بگید که جرات میکنه ساعت 2 صبح تنها بیاد در خیابون قدم بزنه؟؟ بپرسید که برخورد افراد به عنوان یک مو مشکی باهاش چگونه هستش، اصلا می دونستید به ما میگن black head؟! و این حرف بدی هستش و شما باید این مسائل رو بدونید و خودتونو براش آماده کنید.
من نگفتم شما آلمانی بخون و بعد از دوسال تصمیم بگیر! من به هیچ کس توصیه نمیکنم به جز انگلیسی زبان دیگه ای رو بخونه مگر اینکه مسلط شده باشه به زبان انگلیسی یا اینگه قطعا بگه آلمان بعدش بره آلمانی بخونه یا قطعا تصمیم داشته باشه بره ایتالیا و ایتالیایی بخونه.
دوست گرامی این زندگی شماست لطفا مسئولانه تر و قویتر فکر کنید و محکم سر تصمیم خودتون بایستید نه متعصبانه نه از روی لجبازی نه از روی غرور، بلکه از روی آگاهی بایستید، اگه می گین میخوام برم آلمان ، اگه کسی گفت که سردند شما درونت بهم نمی ریزه، دلشوره نمی گیری، استرس نمی گیری که با مردم سردش چه کار کنم! مثلا میگی سردن ولی با نظمن!! اگه یکی گفت ساعت 6 بعد از ظهر تمام پاساژها و مراکز خرید آلمان به دلیل صرفه جویی در مصرف برق تعطیل میشه!! شما مشکلی نداری بتونی جوابشو بدی و هزاران مساله دیگه.
یک عادت بسیار زشتی که مردم ما دارند این هستش که می خوان توجیه کنند که انتخاب هاشون همیشه بهترین و درست ترین بوده و هیچ اشتباهی نکردند، هیچ کسی نمیگه که من این ماشین رو خریدم اشتباه بود تحقیق نکردم صد تا مشکل داشت و تاحالا دو برابر قیمتش خرجش کردم!! میخوان ظاهر قضیه رو حفظ کنند بدی هاشو نمی گن و شروع به بزرگنمایی خوبی ها می کنند،
هیچ کس نمیگه من رفتم فلان کشور اشتباه کردم اگه میدونستم فلان مشکل رو داره هیچوقت نمیرفتم، اصلا الآن بحث با یکی از دوستان همین هستش که چرا اونایی که اشتباه کردند نمیان در این سایت به حالت مهمان حتی که شناسایی نشند بگن که فلان مطلبو فکر می کردیم درست هستش و اشتباه بود، چند نفر استفاده کنند از این تجربیات.
فامیل هیچ امتیازی نیست اصلا قبول ندارم، طرف میگفت دائیمو بعد از 20 سال در آمریکا دیدم، یک 10 دلاری گذاشت کف دستم و رفت!! اصلا و ابدا روی فامیلتون حساب نکنید، اینجا به شما عکس بنز نشون می ده می رید اونجا می بینید که تویوتا داره 1989 یعنی واقعیت های زندگیشونو مجبور می شن نشون بدن که باعث خدشه دار شدن وجهشون میشه و اصولا زیاد کاری نمی کنند، اکثر ایرانیا در خارج از کشور شغل های معمولی با زندگی معمولی دارند اگر به فامیلتون بسیار مطمئن هستید برید وگرنه حساب نکنید روی این قضیه.
(البته این نظر من هستش باز هم دوستان صاحب نظر بهتر می دونند)
خیلی برداشتون اشتباه بوده دلایلشو بالاتر گفتم، مگه لباس می خواهید بخرید که دو روز بپوشم خوشم نیومد یکی دیگه؟؟ سختی داره، زحمت داره، قانون داره، دلتنگی داره، آذار و اذیت داره، ناامیدی داره شما آمریکا رو دوست داری رفتی آلمان!! بعد آخر هفته میگی با بچه ها بریم پیکنیک کلی خوش بگذرونیم اصلا کسی راغب نیستش. مگه کسی تو آلمان پیکنیک میره؟ مگه مهاجر باشند یا ایرانی، آلمانیا از این اخلاقا نداردن بعد شما حسرت میخوری که اگه آمریکا بود چه خوب بود با بچه ها می رفتیم بیرون! بعد از 6 ماه هم خسته می شید برمی گردید ایران.
( مثال هایی که زدم غیر واقعی بود ولی واقعا این مسائلی هستش که باید براش وقت بذارید و فکر کنید و خودتونو حداقل قانع کنید)
مگه شما مولتی میلیاردری؟؟ دوستای شما حالشون خوب هستش؟ یجوری گفتن برو روسیه بعدش برو آمریکا بعدش برو آلمان؟! مگه از رشت میخواید برید گیلان؟؟ مگه آمریکا رفتن شوخی هستش؟ مگه آلمان الکی ویزا میده؟
ویزای دانشجویی هم به راحتی نمیده بعد یهو بری آمریکا بعدش بری آلمان بعدشم روسیه؟؟ تو سفارت بگی مثلا دوست دارم یک دوری بزنم در کشورتون خوش می گذره؟
دوست عزیز در ایران خودمون من در یک شهر به شما خونه ای نشون میدم که در هیچ کجای آمریکا همچنین چیزی رو نبینید؟؟ بعدش شما میتونید برداشت کنید که اینجا بهترین جای دنیاست؟؟ یا میتونم محله هایی رو نشون یا آدمایی رو نشون بده که از بی کفنی زنده هستند! بعدش شما میخواهید از اینجا برید و بگید که اینجا خیلی اوضاع بده؟؟
اصلا فارغ از بحث ویزا و پول سفر و ...، شما کجای روسیه رو می خواهید ببینید با یک مسافرت اصلا می گم یک ماهه!! مگه شما اونجا می شناسید؟ خب اگه برید بالا شهرشو ببینید میگید عجب کشور خوبی بود میام روسیه!!! اگر پایین شهرشو ببینید که بعد از تصادف مردمش همدیگرو تیکه و پاره می کنند با اولین پرواز برمی گردید و می گید خدارو شکر که زنده بر گشتم؟؟!
مگه امکان داره با یک سفر به نتیجه ی واحدی برسید؟
من به شدت بر این موضوع اصرار دارم که سن شما کم هستش چون این صحبت های ناپخته هم از شما هم از دوستانتون فقط نشانگر همین موضوع هستش.
زندگی شوخی نیستش دوست عزیز، تصمیم گیری سختی هستش درست ولی باید انجامش بدید.
هیچ چیز خوب مطلق یا بد مطلق نداره، یک کشور هم هم خوب داره هم بد،
ببینید خوبی هاشو دوست دارید؟
با بدیهاش میتونید کنار بیاید؟
حرف دوستاتونم بریزید دور، مگه اون ها میخوان اون جا زندگی کنند؟
آلمانی به دردتون نخوره؟؟ یکی از 5 زبان زنده و اصلی دنیاست مگه ممکنه که به درد نخوره؟
هدر دادن عمر؟ یادگیری زبان و فراگیری علم هدر دادن عمر نیستش، هدر دادن عمر این هستش که با افکار مسموم دوستاتون دارید زندگیتونو از بین میبرید و اصلا من نمیدونم چجوری جواب سلام آدمیو می دید که به شما گفته فراگیری زبان آلمانی هدر دادن عمر هستش؟
برای بها هم باید بگم که بله ارزشش رو داره. به همه میگم ده ساله دیگه رو فکر کنید یا بیست ساله بعد رو، اون زمان تقریبا احتمال رفتنتون به سمت صفر میل میکنه، ببینید می تونید باهاش کنار بیاین؟
اینکه در سن کم بین آلمان و آمریکا ، ایران رو انتخاب کردید!!!! از خودتون راضی هستید؟ میتونید بدون حسرت به روزهایی که می تونستید برید فکر کنید؟
آقا مگه آمریکا با آلمان چقدر فرق میکنه؟ مگه غیر از اینکه در تمام جوانب از اینجایی که هستید بهتر هستند؟
ته تهش اینه که میرید آلمان خوشتون نیومد می رید آمریکا یا برعکس، اما اینکه اصلا ندونید کجا می خواهید برید مشکل بسیار بزرگی هستش.
ممهترین نکته برای تمام زندگیتون در این حوزه: شما هر جایی که برید خودتونو حمل می کنید، افکارتونو، رفتارتونو، شخصیتتونو و ... . اگه اینجا آدم ناراضی و ناراحتی هستید در آمریکا هم خواهید بود در آلمان هم همین وضعیت رو ادامه میدید.
امیدوارم اشتباه از صحبت هام برداشت نشه، یار هم اگه سوالی داشتید بپرسید، ترکان عزیز چند سال هستش که آمریکاست، خانم نسیم و آقا محمد نیز همچنین. دوستانی هم هستند که در کشور های اروپایی هستند و این مسائل رو تجربه کردند و می تونند راهنماهای بسیار خوبی برای شما باشند.
موفق باشید
It is not only for what we do that we are held responsible, but for what we not do - Moliere
لطفا پیش از پرسیدن سوال جزوه را مطالعه کنید