10-07-2015, 04:33 PM
(14-05-2015, 11:25 AM)M1KE نوشته: در دانشگاه هایی که من به صفحه پذیرش اونها مراجعه کردم (که شاید بیشتر از 500 تا باشه) در نیازمندی های پذیرش مربوط به دکترا فقط اشاره میشه که متقاضی دارای مدرک کارشناسی ارشد مرتبط با معدل و سوابق پژوهشی کافی باشه (در مواردی کارشناسی هم کفایت می کنه) و تا به حال ندیدم صحبتی از نداشتن دکترا شده باشه. اگر هم موارد معدودی باشه خب شما اونها رو کنار می گذارید.سلام. سوالی داشتم. من دانشجوی شیمی در مقطع دکتری در ایران هستم. شش ماه برای فرصت مطالعاتی کانادا بودم. در مدتی که اونجا بودم با چند استاد برای گرفتن دکترای دوم صحبت کردم. برگشتم به ایران تا هم دوره دکترای اینجارو تموم کنم و هم امتحان زبان بدم و برگردم. ولی ترس من از گرفتن ویزای مجدد برای دکتری هستش. چون یک بار به عنوان دانشجوی دکتری ویزا گرفتم و میترسم که به خاطر داشتن دکترای ایران به من ویزای مجدد برای دکتری در کانادا داده نشه. میخواستم ببینم کسی اطلاعی در این مورد داره یا تجربه مشابه. ممنون میشم از جوابهاتون.
حدس میزنم موردی که دوست شما اشاره کردن این باشه که فرد در زمان اپلای برای دکترای دوم در حال خوندن دکترا نباشه که این موضوع شامل ارشد هم میشه و در کل استادها و دانشگاه ها علاقه ندارند دانشجویانی رو بگیرند که از مقطع مشابه ترک تحصیل کنند. چون چنین افرادی به احتمال زیاد اگر دوباره موقعیت بهتری پیدا کنند اونجا رو هم ترک می کنند و این برای مقطع دکترا که کار پژوهشی استاد تا یک سال روی زمین میمونه نوعی ضرر هست.
در مورد سخت بودن گرفتن پذیرش در پست داک، طبیعیه که دانشگاه های ایرانی در مقایسه با دانشگاه های مطرح دنیا کمتر شناخته شده تر باشند و فردی که از دانشگاه های مطرح دکترا گرفته باشه راحت تر بتونه از همون دانشگاه ها پذیرش پست داک بگیره. منظور من این بود که این کار غیر ممکن نیست و در این موارد اگر ایده آل گرایی رو کنار بگذارید بالاخره دانشگاه هایی پیدا خواهند شد (دقیقا مشابه دوستانی که از دانشگاه های ناشناخته ایران مدرک کارشناسی یا ارشد گرفتن و انتظار دارند بدون هیچ سوابق پژوهشی خاصی مستقیما از MIT و استنفورد پذیرش بگیرند). اگر رزومه قوی باشه و به ویژه سوابق پژوهشی تون با پستی که برای اون اقدام می کنید مرتبط باشه شانس پذیرش هم بیشتر میشه.
