من شانس این رو داشتم که بدون کنکور تو شهید بهشتی ادامه بدم.با توجه به رتبه کنکور آزمایشی که سال سوم اوردم و رتبه همکلاسی های خودم که در یک سطح بودیم و سال بعد کنکور دادند(من سال چهارم حاضر نشدم کنکور بدم) احتمالا شریف یا لااقل تهران قبول می شدم چون خیلی ها که سطحشون از من پایین تر بود و کمتر هم تلاش می کردند تهران رو قبول شدند.ولی به شخصه حتی یک ذره هم به اینکه تو ایران درس بخونم اعتقادی نداشتم.با حرف کریم کاملا مخالفم.من هم سطح بچه های ارشد و دکترای دانشگاه های خوب تهران رو دیدم و هم سر کلاس های ارشد شهید بهشتی شرکت کردم.اتفاقا سر کلاس های اساتید معروفی هم رفتم ولی واقعا به نظرم سطح بچه های ایران و سطح کلاس هاشون چنگی به دل نمی زنه مگر اینکه خود دانشجو دنبالش بوده باشه و خودش خیلی چیز ها رو خونده باشه.
اتفاقا پست کریم دلیل خوبیه که سطح ارشد ایران خیلی خرابه.اینکه اساتید بگن ما چیزی برای گفتن نداریم و شما در کنکور ورودی همه چیز رو خوندید یعنی سطح ارشد در ایران در حد لیسانس است(هرچند بین اساتید پر ادعای دانشگاه های تهرانی هرگز چنین حرفی نشنیدم).یا اینکه دانشجو وقت دارد به کارهای دیگر برسد مثلا زبان و جی ار ای بخوند یا مقاله بدهد نشون می ده که خیلی از منابع را از دست می دهد و نمی خواند.
در مجموع من محیط دانشگاه های ایران رو در رشته خودم به جز دیپارتمان اقتصاد شریف چندان محیط اکادمیک و قوی نیافتم و اکثرا جای کارهای سیاسی بود.به دانشگاه شریف هم در رشته اقتصاد ایرادات دیگری وارد بود که باعث می شد خیلی از دانشجویان خوب دانشگاه شریف رو برای این رشته انتخاب نکنند.
در خارج هم کشور با کشور و دانشگاه با دانشگاه فرق دارد.ولی اگر جای خوب و معتبری باشی تجربه ارشمندی خواهد بود.
اتفاقا پست کریم دلیل خوبیه که سطح ارشد ایران خیلی خرابه.اینکه اساتید بگن ما چیزی برای گفتن نداریم و شما در کنکور ورودی همه چیز رو خوندید یعنی سطح ارشد در ایران در حد لیسانس است(هرچند بین اساتید پر ادعای دانشگاه های تهرانی هرگز چنین حرفی نشنیدم).یا اینکه دانشجو وقت دارد به کارهای دیگر برسد مثلا زبان و جی ار ای بخوند یا مقاله بدهد نشون می ده که خیلی از منابع را از دست می دهد و نمی خواند.
در مجموع من محیط دانشگاه های ایران رو در رشته خودم به جز دیپارتمان اقتصاد شریف چندان محیط اکادمیک و قوی نیافتم و اکثرا جای کارهای سیاسی بود.به دانشگاه شریف هم در رشته اقتصاد ایرادات دیگری وارد بود که باعث می شد خیلی از دانشجویان خوب دانشگاه شریف رو برای این رشته انتخاب نکنند.
در خارج هم کشور با کشور و دانشگاه با دانشگاه فرق دارد.ولی اگر جای خوب و معتبری باشی تجربه ارشمندی خواهد بود.
کسی که دروغ بدخواهان را می پذیرد احمق است نه دشمن
کسی که از روی بدخواهی دروغ می گوید دشمن است نه احمق
و کسی که شهامت گفتن حرفش را رودررو ندارد دشمنی احمق است
جنگ، صلح است. آزادی، بردگی است. نادانی، توانايی است
کسی که از روی بدخواهی دروغ می گوید دشمن است نه احمق
و کسی که شهامت گفتن حرفش را رودررو ندارد دشمنی احمق است
جنگ، صلح است. آزادی، بردگی است. نادانی، توانايی است
