همونطور که nt_sunshine عزیز هم اشاره کردن این موضوع خیلی به روحیات آدم بستگی داره و نمیشه یک قانون یا برنامه جهانشمول برای همه ارائه کرد. برخی افراد مثل خود من زیاد از برنامه ریزی مشخصی که هر روز قرار باشه به طور دقیق رعایت بشه خوششون نمیاد و بسته به شرایط شون ممکنه یک سری روزها که حوصله انجام یک سری کارها رو بیشتر دارند برای اونها هم بیشتر وقت بگذارند.
من خودم بیشتر به وجود یک "اولویت بندی" در زندگانی معتقدم تا اینکه برنامه خاص. یعنی مثلا شما می تونید این طور برای خودتون تعیین کنید که اولویت اول تون بالا بردن معدل تون هست، اولویت دومتون گرفتن نمره خوب در آیلتس هست و همین طور اولویت های بعدی. این اولویت بندی ها هم فقط تحصیلی نیست و همه امور زندگانی آدم رو در بر می گیره چون یک ارتباط سیستماتیک بین همه اینها برقرار هست و روی همدیگه اثر می گذارند. به عبارتی می تونه بحث خارج رفتن، ازدواج، کار و خیلی چیزهای دیگه رو هم شامل بشه. عملکرد ذهن آدم طوری هست که خود به خود زمان بیشتری رو برای اولویت های مهمتر اختصاص میده. حالا اینکه زمانش و پراکندگی و چگونگی اش چطور باشه در درجه دوم اهمیت قرار می گیره.
مطمئن باشید وقتی مثلا اولویت شما زبان باشه پای تلوزیون که می شینید برنامه های انگلیسی رو انتخاب می کنید، در اینترنت سراغ سایت های آموزش انگلیسی میرین و در خیابون هم تابلوهای موسسه های زبان و افرادی که تراکت کلاس زبان پخش می کنند رو فقط می بینید. اگر هم مثلا اولویت تون پول باشه دائم تبلیغ های سرمایه گذاری و آگهی های اون به چشم شما می خوره.
وقتی شما اهداف اولویت بندی شده داشته باشید به طور خودکار برای اونها وقت هم می گذارید و وقتی چنین اولویت بندی در ذهن نباشه و اهمیت اونها برای فرد مشخص نباشه هر چقدر هم که برای اونها ساعت یا زمان در نظر بگیرید باز هم در عمل ممکنه نتونه اونها رو رعایت کنه.
من خودم بیشتر به وجود یک "اولویت بندی" در زندگانی معتقدم تا اینکه برنامه خاص. یعنی مثلا شما می تونید این طور برای خودتون تعیین کنید که اولویت اول تون بالا بردن معدل تون هست، اولویت دومتون گرفتن نمره خوب در آیلتس هست و همین طور اولویت های بعدی. این اولویت بندی ها هم فقط تحصیلی نیست و همه امور زندگانی آدم رو در بر می گیره چون یک ارتباط سیستماتیک بین همه اینها برقرار هست و روی همدیگه اثر می گذارند. به عبارتی می تونه بحث خارج رفتن، ازدواج، کار و خیلی چیزهای دیگه رو هم شامل بشه. عملکرد ذهن آدم طوری هست که خود به خود زمان بیشتری رو برای اولویت های مهمتر اختصاص میده. حالا اینکه زمانش و پراکندگی و چگونگی اش چطور باشه در درجه دوم اهمیت قرار می گیره.
مطمئن باشید وقتی مثلا اولویت شما زبان باشه پای تلوزیون که می شینید برنامه های انگلیسی رو انتخاب می کنید، در اینترنت سراغ سایت های آموزش انگلیسی میرین و در خیابون هم تابلوهای موسسه های زبان و افرادی که تراکت کلاس زبان پخش می کنند رو فقط می بینید. اگر هم مثلا اولویت تون پول باشه دائم تبلیغ های سرمایه گذاری و آگهی های اون به چشم شما می خوره.
وقتی شما اهداف اولویت بندی شده داشته باشید به طور خودکار برای اونها وقت هم می گذارید و وقتی چنین اولویت بندی در ذهن نباشه و اهمیت اونها برای فرد مشخص نباشه هر چقدر هم که برای اونها ساعت یا زمان در نظر بگیرید باز هم در عمل ممکنه نتونه اونها رو رعایت کنه.
ای دگرگون کننده ی دل ها و چشم ها / ای گرداننده ی روزها و شب ها / ای تغییر دهنده ی روزگار و انسان ها / حال ما را به بهترین حال دگرگون فرما
.We are all visitors to this time, this place. We are just passing through. Our purpose here is to observe, to learn, to grow, to love... and then we return home
Aboriginal Proverb -