24-01-2014, 11:13 AM
(23-01-2014, 06:43 PM)'lakistan' نوشته: دوستان؛به نظرتون اگه یک خانم؛26 سالگی اونجا باشه(برای درس و زندگی؛)؛ و قصد داشته باشه که حتما با یک غیر ایرانی ازدواج کن,دیره برای یه شروع دیگه توی زندگی؟چون من از زندگی با فرهنگ ایرانی حالم بهم میخوره؛
دوستان
,البته منظورم جو سنتی ایران هست.مثل خاله زنک بازی؛دروغ؛حسادت؛غیبت؛مانع پیشرفت هم شدن؛غیره و غیره
سلام
من البته خيلي كلي صحبت ميكنم و قصدم رد و پذيرش تصميم شما نيست.
تجربه ثابت كرده افرادي كه به خاطر ناهنجاري هاي اجتماعي كه با اونها دست به گريبان هستند پا در مسير ناشناخته ها ميگذارند خيلي احتمال داره كه اشتباهي رو كه ازش گريزان هستند در ابعادي وسيعتر تكرار كنند.
شما اول بايد هدف رو مشخص كنيد.
من البته خيلي كلي صحبت ميكنم و قصدم رد و پذيرش تصميم شما نيست.
تجربه ثابت كرده افرادي كه به خاطر ناهنجاري هاي اجتماعي كه با اونها دست به گريبان هستند پا در مسير ناشناخته ها ميگذارند خيلي احتمال داره كه اشتباهي رو كه ازش گريزان هستند در ابعادي وسيعتر تكرار كنند.
شما اول بايد هدف رو مشخص كنيد.
هدف از مهاجرت تحصيله و لاغير.
هدف فقط مهاجرته به صرف فرار از يك سري تبعيض رفتارهاي موجود در جامعه.
هدف فقط تحصيله و اگر در كنارش مواردي مانند ازدواج هم رخ داد موردي نداره اگر هم پيش نيامد باز هم موردي نداره.
هدف تحصيله و در كنارش قطعا ازدواج (حالا با يك ايراني يا غير ايراني)
در اين 4 حالت ميشه به جرات گفت مورد دوم حاشيه ي خطر بالاي رو در بر ميگيره و موارد ديگه اگر هم به يكي نائل نشن ديگري رو از دست ندادند و از نظر روحي ناكامي بزرگي رو تجربه نميكنند.
كساني كه فقط به خاطر فرار از يك سري آداب و سنن پا در اين مسير ميگذارند و حالا در كنارش براي خالي نبودن عريضه تحصيلي هم در برنامه دارند بايد بدونن كه قبلش مطالعات زيادي لازمه. قطعا به سمت چيزي ناشناخته حركت كردن بدون دانش كافي همون مثل از " چاله به چاه " رفتن رو تداعي ميكنه. ممكنه با اين مورد روبرو بشيد كه بنيان خانواده از نظر ساختاري به شكل سنتي كه در ايران هست در خارج ايران شكل نميگيره. يا بعد از مدتي كه جذابيت ها كمرنگ شد دنبال سنن ايراني در دل فرهنگ كاملا غيرايراني بگرديد و چون صرفا به اشخاص غير ايراني هم فكر ميكنيد اين شانس نباشه كه با ايراني هاي كمي تغيير يافته آشنا بشيد و بخواهيد اونها رو برآورد كنيد.
يا تعداد نفراتي كه خود رو متعهد به يك زندگي مشترك مي كنند خيلي كمتر از ايرانه چون اجبار قانوني كه در ايران هست پشت اين افراد نيست. به همين خاطر يافتن يك مورد غير ايراني اين رو ميطلبه كه شما طرز فكر ايراني خودتون رو بتونيد بزودي كنار بگذاريد كه فكر نميكنم بعد از 26 سال كار خيلي راحتي باشه. قطعا در درون خودتون از برخي مسائل رنج ميبريد اما چون انتخاب شما بوده نميتونيد اين رو بروز بديد. بايد به مرور زمان ارزشهاتون تغيير كنه تا بتونيد به اين فرد از خيلي نظر ها نزديك باشيد همونطور كه اون هم اگر به دنبال دوام زندگي باشه ( اگر براش تعريف درستي داشته باشه-اجبار به تحمل در فرهنگ ما خيلي تاكيد شده است و اين انتظار در جاي ديگه كاربردي نداره) بايد تغييراتي رو متحمل بشه. و خيلي موارد ديگه كه بهترين راهش پرسش و پاسخ از افراد با تجربه در اين مسيره. يعني كساني كه چنين زندگي رو آغاز كردن.من زندگي زوج هاي مهاجر رو ديدم خيلي هاش به زودي از هم پاشيده و برخي هم دوام خوبي داشته حتي بيش از يك ازدواج ايراني-ايراني. تمام اينها به نگرش اون افراد بر ميگشته. دلايلي كه شما در انتها شمرديد مسائليه كه جامعه با اون دست به گريبانه و افرادي كه جامعه رو تشكيل ميدهند قطعا در اين شكلگيري موثر بودند ولي هيچوقت نميشه با قطعيت گفت تمام انسان هاي يك جامعه ي مدني از اين ناهنجارها استقبال و حمايت ميكنند و قطعا ما افرادي رو داريم كه مثل شما فكر ميكنند و در همون ايران ساكن هستند.اينكه فكر كنيد فقط شما به اين فكر افتاديد كمي عادلانه نيست و چه بسا اگر فردي با همين ديدگاه(من حالم از خاله زنک بازی؛دروغ؛حسادت؛غیبت؛مانع پیشرفت هم شدن به هم ميخوره) در ايران پيدا بشه خيلي هم زندگي موفقي داشته باشيد كه شايد در خارج ايران با يك غير ايراني نداشته باشيد و از طرفي هم ممكنه اگر در ايران ازدواج كنيد خيلي زود درگير مسائل عدم تفاهم، طلاق، رفت و آمد 2-3 ساله در دادگاه ها، مهريه و ....بشيد و اگر همين ازدواج با يك غير ايراني صورت ميگرفت اين دردسرها رو نداشت و خيلي زود از بند اين تعهد رها ميشديد.
اما و اگر در اين مسير زياده. ببينيد چي رو از دست ميديد كه چي رو بدست بياريد. براي خودتون در انتهاي مسير پيروزي 100 درصد تصور نكنيد كه خيلي ايده آل گرآنه ميشه و ارزيابي كنيد اگر آنچه شما ميخواستيد نشد چه شرايطي ايجاد ميشه و Planبعدي چي ميتونه باشه.هيچ ازدواجي چه ايراني چه غير ايراني انتهاش از ابتدا مشخص نيست. اما وقتي دو ايراني در ازدواج به بن بست ميرسند دليلي نداره كه يك ايراني و غير ايراني در شرايط مشابه به همون بن بست برسند و برعكس دليلي نداره كه به بن بستي 10 ها بار بدتر نرسند.
تنها چيزي كه به عنوان يك خانم براي شما سهلتر به نظر مياد در خارج ايران شما درگير مسائل قانوني پيچيده براي جدايي نميشيد و كسي شما رو با ابزار قانوني مجبور به تحمل نميكنه حالا يا بخاطر آبروي خانواده قوم قبيله يا بخاطر فرزندان يا بخاطر هر چيزي. كه البته من نميدونم اين تا چه حد ارزش داره كه بخاطرش جلاي وطن كرد. قطعا اگر انگيزه ي تحصيلي قويتر باشه تحمل خيلي مسائل راحت تره.
هيچ تضميني هم نيست كه اگر ايران ازدواج كنيد و بعد مهاجرت اين زندگي دوامي پيدا كنه. كلا مقوله ي ازدواج سيستمي نيست كه با 2-3 وروردي بشه در مورد خروجيش تصميم گرفت. ضمن اينكه اين احتمال رو بديد كه مسائلي كه در انتها شمرديد در همه جاي دنيا وجود داره حالا كمتر يا بيشتر.
شادزي
كساني كه فقط به خاطر فرار از يك سري آداب و سنن پا در اين مسير ميگذارند و حالا در كنارش براي خالي نبودن عريضه تحصيلي هم در برنامه دارند بايد بدونن كه قبلش مطالعات زيادي لازمه. قطعا به سمت چيزي ناشناخته حركت كردن بدون دانش كافي همون مثل از " چاله به چاه " رفتن رو تداعي ميكنه. ممكنه با اين مورد روبرو بشيد كه بنيان خانواده از نظر ساختاري به شكل سنتي كه در ايران هست در خارج ايران شكل نميگيره. يا بعد از مدتي كه جذابيت ها كمرنگ شد دنبال سنن ايراني در دل فرهنگ كاملا غيرايراني بگرديد و چون صرفا به اشخاص غير ايراني هم فكر ميكنيد اين شانس نباشه كه با ايراني هاي كمي تغيير يافته آشنا بشيد و بخواهيد اونها رو برآورد كنيد.
يا تعداد نفراتي كه خود رو متعهد به يك زندگي مشترك مي كنند خيلي كمتر از ايرانه چون اجبار قانوني كه در ايران هست پشت اين افراد نيست. به همين خاطر يافتن يك مورد غير ايراني اين رو ميطلبه كه شما طرز فكر ايراني خودتون رو بتونيد بزودي كنار بگذاريد كه فكر نميكنم بعد از 26 سال كار خيلي راحتي باشه. قطعا در درون خودتون از برخي مسائل رنج ميبريد اما چون انتخاب شما بوده نميتونيد اين رو بروز بديد. بايد به مرور زمان ارزشهاتون تغيير كنه تا بتونيد به اين فرد از خيلي نظر ها نزديك باشيد همونطور كه اون هم اگر به دنبال دوام زندگي باشه ( اگر براش تعريف درستي داشته باشه-اجبار به تحمل در فرهنگ ما خيلي تاكيد شده است و اين انتظار در جاي ديگه كاربردي نداره) بايد تغييراتي رو متحمل بشه. و خيلي موارد ديگه كه بهترين راهش پرسش و پاسخ از افراد با تجربه در اين مسيره. يعني كساني كه چنين زندگي رو آغاز كردن.من زندگي زوج هاي مهاجر رو ديدم خيلي هاش به زودي از هم پاشيده و برخي هم دوام خوبي داشته حتي بيش از يك ازدواج ايراني-ايراني. تمام اينها به نگرش اون افراد بر ميگشته. دلايلي كه شما در انتها شمرديد مسائليه كه جامعه با اون دست به گريبانه و افرادي كه جامعه رو تشكيل ميدهند قطعا در اين شكلگيري موثر بودند ولي هيچوقت نميشه با قطعيت گفت تمام انسان هاي يك جامعه ي مدني از اين ناهنجارها استقبال و حمايت ميكنند و قطعا ما افرادي رو داريم كه مثل شما فكر ميكنند و در همون ايران ساكن هستند.اينكه فكر كنيد فقط شما به اين فكر افتاديد كمي عادلانه نيست و چه بسا اگر فردي با همين ديدگاه(من حالم از خاله زنک بازی؛دروغ؛حسادت؛غیبت؛مانع پیشرفت هم شدن به هم ميخوره) در ايران پيدا بشه خيلي هم زندگي موفقي داشته باشيد كه شايد در خارج ايران با يك غير ايراني نداشته باشيد و از طرفي هم ممكنه اگر در ايران ازدواج كنيد خيلي زود درگير مسائل عدم تفاهم، طلاق، رفت و آمد 2-3 ساله در دادگاه ها، مهريه و ....بشيد و اگر همين ازدواج با يك غير ايراني صورت ميگرفت اين دردسرها رو نداشت و خيلي زود از بند اين تعهد رها ميشديد.
اما و اگر در اين مسير زياده. ببينيد چي رو از دست ميديد كه چي رو بدست بياريد. براي خودتون در انتهاي مسير پيروزي 100 درصد تصور نكنيد كه خيلي ايده آل گرآنه ميشه و ارزيابي كنيد اگر آنچه شما ميخواستيد نشد چه شرايطي ايجاد ميشه و Planبعدي چي ميتونه باشه.هيچ ازدواجي چه ايراني چه غير ايراني انتهاش از ابتدا مشخص نيست. اما وقتي دو ايراني در ازدواج به بن بست ميرسند دليلي نداره كه يك ايراني و غير ايراني در شرايط مشابه به همون بن بست برسند و برعكس دليلي نداره كه به بن بستي 10 ها بار بدتر نرسند.
تنها چيزي كه به عنوان يك خانم براي شما سهلتر به نظر مياد در خارج ايران شما درگير مسائل قانوني پيچيده براي جدايي نميشيد و كسي شما رو با ابزار قانوني مجبور به تحمل نميكنه حالا يا بخاطر آبروي خانواده قوم قبيله يا بخاطر فرزندان يا بخاطر هر چيزي. كه البته من نميدونم اين تا چه حد ارزش داره كه بخاطرش جلاي وطن كرد. قطعا اگر انگيزه ي تحصيلي قويتر باشه تحمل خيلي مسائل راحت تره.
هيچ تضميني هم نيست كه اگر ايران ازدواج كنيد و بعد مهاجرت اين زندگي دوامي پيدا كنه. كلا مقوله ي ازدواج سيستمي نيست كه با 2-3 وروردي بشه در مورد خروجيش تصميم گرفت. ضمن اينكه اين احتمال رو بديد كه مسائلي كه در انتها شمرديد در همه جاي دنيا وجود داره حالا كمتر يا بيشتر.
شادزي
%100موفقيت = 90% پشتكار + 10% هوش!!!سايمون : همه شانس گرفتن پذيرش رو دارند حتي با فول فاند.چرا كه نه ؟!!!!!!آموزش ثبت نام تافل iBT پاورپوينتهاي MagOOsh پاورپوينتهاي NoteFull