شروع یادگیری و تقویت زبان انگلیسی از ابتدا (نه برای آزمون)

[ForeverBlue]

فرضش رو بکنید شما چقدر باید آهنگ گوش بدید تا به 1 نکته گرامری جالب بر بخورید !!
به نظر من فیلم تا حد کمی و آهنگ تا حد خیلی خیلی زیادی درش اتلاف وقت هست.
بیشترین بازده در آموزش سیستماتیک وجود داره که مثلا یک کتاب نکته با کاربرد هاش هست و مطالب رو جزء به جزء و طبقه بندی شده آموزش می ده و ایراد این سیستم اینه که خیلی ها روش یادگیری از کتاب ها رو نمیدونن و باعث میشه مطالب رو بدون اینکه به کار ببندن یاد بگیرن و اینطوری زبانشون پیشرفت نمیکنه.
اما فیلم اگه شما نکته ای رو یاد بگیرید ناخودآگاه شیوه و مکان کاربردش هم تو ذهنتون می مونه.
من نظرنظرم اینه اگه کسی بتونه خصلت فیلم رو روی مطالب کتاب پیاده کنه بهترین حالته.
یعنی اگه یه ربع مطلب خوند نیم ساعت رو مکان کاربردش فکرفکر کنه و در شرایط مختلفی که در ذهنش تجسم می کنه اونا رو به کار ببنده.
البته فقط نظر شخصیم بود.

 

نظر شخصی شما بسیار متین و ایده تان در خصوص امکان کاربرد لغات جالب و قابل توجه است.

ببینید، در خصوص فیلم یا آهنگ منظور این نیست که فیلم یا آهنگ را به قصد شنیدن نکات گرامری گوش کنیم. کلا در متن آهنگها و فیلمها به نکات گرامری بسیار جالبی بر میخوریم که ناخودآگاه ملکه دهن ما میشود (بویژه وقتی از آهنگی خوشمان بیاید و آن را مدام تکرار کنیم). مثلا این قسمت از فیلم ماتریکس:

I killed you, Mr. Anderson, I watched you die. With a certain satisfaction, I might add... and then something happened, something that I knew was impossible, but it happened anyway: you destroyed me, Mr. Anderson. Afterward, I knew the rules, I understood what I was supposed to do, but I didn't. I couldn't. I was compelled to stay, compelled to disobey. And now here I stand, because of you, Mr. Anderson. Because of you, I am no longer an Agent of this system. Because of you, I've changed. I'm unplugged. A new man, so to speak; like you, apparently, free.

چندین بار از زمان گدشته و چندین بار از زمان حال کامل استفاده کرده (به همراه لغتهای جدید و جذاب و کاربردی و چند اصطلاح)

یا این قسمت

 The Architect: Hello, Neo.

Neo: Who are you?


The Architect: I am the Architect. I created the Matrix. I have been waiting for you. You have many questions and though the process has altered your consciousness, you remain irrevocably human. Ergo, some of my answers you will understand, some of them you will not. Concurrently, while your first question may be the most pertinent, you may or may not realize, it is also the most irrelevant.


Neo: Why am I here?


The Architect: Your life is the sum of a remainder of an unbalanced equation inherent to the programming of the Matrix. You are the eventuality of an anomaly, which despite my sincerest efforts I have been unable to eliminate from what is otherwise a harmony of mathematical precision. While it remains a burden assiduously avoided, it is not unexpected, and thus not beyond a measure of control, which has led you, inexorably, here.

Neo: You haven't answered my question.

The Architect: Quite right. ...Interesting, that was quicker than the others.

Neo: Others? What others?

The Architect: The Matrix is older than you know. I prefer counting from the emergence of one integral anomaly to the emergence of the next, in which case this is the sixth version.

Neo: There are only two possible explanations: either no one told me, or no one knows.

The Architect: Precisely. As you are undoubtedly gathering, the anomaly is systemic, creating fluctuations in even the most simplistic equations.
Neo: ... Choice. The problem is choice.