اهمیت مقاله در اخذ پذیرش از دانشگاه ها

[Shahrouz]

یک مطلبی رو من بگم و اون این که به نظر من در سیستم پذیرش امریکا در حق مقاله کم لطفی نشده. وقتی هزاران کنفرانس و ژورنال وجود داره که خیلی‌هاشون تقریبا هر مطلبی رو چاپ می‌کنند، طبیعیه که اهمیت مقاله به خودی خود خیلی زیاد نباشه. حتی خیلی از ژورنال‌های ISI هم از این قضیه مستثنی نیستند.
اگر کسی یک مقاله در Nature داشته باشه و مولف اول باشه، به احتمال خیلی زیاد با هر معدلی و هر نمره GREای از بهترین دانشگاه‌های امریکا می‌تونه پذیرش بگیره، اما راستش با وضعیتی که من از چاپ مقالات خبر دارم، اگر من در کمیته پذیرش بودم هم اهمیت چندانی به مقالاتی که در کنفرانس‌ها یا ژورنال‌های غیرمعروف چاپ می‌شه نمی‌دادم.

درود

بابک جان من یک توضیح بدهم. بعید می دونم که 5% دانشجویان دکترا و یا پست دکترای آمریکا در دوره تحصیل خودشون یک مقاله nature یا در حد اون از کارشون استخراج بشه! واقعا مولف اول بودن مقاله در حد nature که بعضا تحولی عظیم در علم موجب می شه (مثل کشف ساختار دی ان ای و...) رو با معدل و جی ار ای بسیار بسیار عالی حتی، یکسان می شه گرفت؟! به نظر من نمی شه شان مقاله در nature رو که دو یا سه نفر گویا موفق به چاپ مقاله در این ژورنال در کل تاریخ علم ایران! شده اند رو اصلا با معدل فرضا 20 کارشناسی و ارشد! و جی ار ای 1500 مثلا یکی دونست.
چاپ مقاله nature گاهی اوقات تابلوی تبلیغاتی تحول علمی یکی کشور در حال توسعه مثل ایران محسوب می شه! بارها از طرف بی بی سی ، nbc و... با پروفسور استکی بابت چاپ این مقاله مصاحبه کردند! و افتخار کردند. این رو با معدل حتی عالی یا جی ار ای حتی کامل می شه یکی دونست؟! اصلا تو یک جایگاه نیستند.
http://www.bbc.co.uk/persian/science/sto...ists.shtml

ولی در مورد ژورنالهای غیرمعتبر و کنفرانسهای غیرمعروف حرف شما رو کاملا تائید می کنم. اکثر اونها اوپن اکسز هستند و یا به مدد گرفتن پول مقاله چاپ می کنند.

ولی صحبت من سر این هست که متاسفانه به هیچ عنوان یک مقاله ولو معتبر در یک ژورنال حتی بسیار معتبر( نه در حد nature البته) ارزش معدل خیلی خوب رو برای اساتید آمریکا نداره. من دانشگاه کلرادو دنور اپلای کردم. استادی که من برای اون اپلای کردم در ژورنالی مقاله داده بودند که رده دوم ژورنالهای معتبر فیلد مربوطه محسوب می شد در حالیکه خود من در ژورنال soft matter که رنک اول ژورنالهای فیلد مربوطه هست مقاله دارم.

من لیستی از بعضی ژورنالهایی که خودم در اونها مقاله دادند رو بهتون می گم

carbohydrate polymers( 2 مقاله نویسنده اول، یکی اکسپت دومی چاپ (ایمپکت فکتور 3.8)
(soft matter نویسنده مرجع
Soft Matter was launched in 2005 and has a high impact factor of 4.869 which makes it top of its field
http://en.wikipedia.org/wiki/Soft_Matter_%28journal%29

nanoscale (مینور ریویژن) نویسنده مرجع (ایمپکت فکتور 4.4)

و کنفرانس ها:
ANTEC ( کنفرانس مهندسی پلاستیک آمریکا)
http://www.4spe.org/

World congress( بزرگترین و معتبرترین کنفرانس مهندسی پزشکی جهان)
http://www.4spe.org/
IUPAC( یکی از معتبرترین کنفرانسهای شیمی جهان)


در همین ایران، رشته خود ما تا به حال هیچ استادی در ژورنالی بالاتر از ماکرومولکول ( ایمپکت فکتور 4.5 ) مقاله نداده اند! اولین نفر هم 4 سال قبل در این ژورنال یک مقاله دادند. قبل از اون از کل دانشگاههای ایران در رشته من کسی در این ژورنال مقاله نداده بود! اگر واقعا چاپ مقاله در این ژورنالها ساده هست چرا بسیاری از دوستان با معدل بسیار بالا تا به حال مقاله ای در این ژورنالها نداند.
اوضاع از این هم بدتره. برای اینکه بدونید در حق مقاله داره اجحاف می شه یکی از دوستان من در فیلد نانو مقاله ای در ژورنال nanoletter دادند که رنک دوم ژورنالهای معتبر در فیلد نانو هست با if:12 ایشون هم از دانشگاههای رنک زیر 50 ریجکت شدند!!! در این ژورنال افرادی مثل رابرت لنگر ( دانشمند اول نانوپزشکی جهان) بهترین مقالات خودشون رو چاپ می کنند!

دوست دیگری دارم که H index ایشون 10 هست! و 10 مقاله در ژورنالهای بسیار معتبر شیمی و فیزیک دادند. کاندیدای جایزه اتحادیه اروپا برای بهترین محقق دانشجوی جوان بودند.
حتی ادیتور یک ژورنال isi هم هستند. ولی از جئورجیا تک ریجکت شدند.

همه این حرفها برای این بود که بگم درست یا غلط، معدل 18 دانشگاه کاملا غیرمعتبر بسیار با ارزشتر از مقاله leading journal هایی مثل nanoletter، acs nano و... هستند. پس وقتتون رو روی مقاله تلف نکنید.