درود
دوستان مجرد،واقعیت هایی هستش که تا تجربه نکنید درکش برای شما سخته.تعدادی از نظرات رو خوندم.لطفا متوجه باشید وقتی شما ازدواج میکنید دیگه تمام اختیارتون دست خودتون نیست.دیگه حیطه خصوصی شما به اون بزرگی نیست.برا تصمیم گیری در هر زمینه ای فقط نظر شما مهم نیست..همسر،خانواده همسر ،..ممکنه نظر بدن برای شما...با این فکر که طرف رو میسازم و درستش میکنم زندگی جلو نمیره..این واقعیت دنیای امروز ماست و شما در زمان قدیم زندگی نمیکنید.. ازدواج یه هیجانه که بعد از مدت کوتاهی یا به ثبات میرسید یا بی ثبات میشید و انتخاب هر شخصی هرچند از نظر شما مناسب مثل انتخاب یه هندونه هستش که نمیدونی توش چه خبره..ابتدا به شرایط ثبات مالی و کاری یا حداقل ثبات زندگی در محل تحصیل برسید بعد ازدواج کنید تا اگه بی ثبات شدین بتونین جمعش کنید..بودند از دوستان که بعد از 4 سال عقد و اشنایی جدا شدند،صرفا جهت شناخت میگم که هر شخصی قبل از ورود به زندگی نمیتونه ارزیابی درستی از طرف مقابلش داشته باشه...کاریش نمیشه کرد این ویژگی انسانه..به نظر من ازدواج در هر صورتی حتی در بهترین حالتش محدودیت میاره و هیجان مجردی درک این موضوع رو از شما میگیره..مایل بودم فقط بخونم و استفاده کنم اما خواستم اینها رو هم بدونید تا تصمیم بهتری بگیرید..این برا کسانی که قصد اپلای رو هم ندارن صادقه اما برا شما نظر من اینه که اگه مجرد هستین و تصمیمتون قطعیه برا رفتن، ازدواج رو به بعد از رفتن و حتی بعد از تحصیل موکول کنید تا با درک بهتری از شرایط خودتون انتخاب بهتری داشته باشید و طرف مقابل هم با قبول شرایطی که ازش اطلاع داره تصمیم بگیره و مسولیت زندگی با شرایط شما رو قبول کنه..اگه واقعا علاقمند به علم و تحقیق و این تجربه هیجان انگیز هستید باید با تحمل و هر روشی که خودتون انتخاب میکنید از فکرش خارج بشید...از مجردی لذت ببرید...در ضمن با دیر ازدواج کردن چیز زیادی رو از دست نمیدید،هردو با هم کاری دور از آینده نگری و همراه با ریسک هستش...هر تصمیمی که میگیرید موفق باشید.
دوستان مجرد،واقعیت هایی هستش که تا تجربه نکنید درکش برای شما سخته.تعدادی از نظرات رو خوندم.لطفا متوجه باشید وقتی شما ازدواج میکنید دیگه تمام اختیارتون دست خودتون نیست.دیگه حیطه خصوصی شما به اون بزرگی نیست.برا تصمیم گیری در هر زمینه ای فقط نظر شما مهم نیست..همسر،خانواده همسر ،..ممکنه نظر بدن برای شما...با این فکر که طرف رو میسازم و درستش میکنم زندگی جلو نمیره..این واقعیت دنیای امروز ماست و شما در زمان قدیم زندگی نمیکنید.. ازدواج یه هیجانه که بعد از مدت کوتاهی یا به ثبات میرسید یا بی ثبات میشید و انتخاب هر شخصی هرچند از نظر شما مناسب مثل انتخاب یه هندونه هستش که نمیدونی توش چه خبره..ابتدا به شرایط ثبات مالی و کاری یا حداقل ثبات زندگی در محل تحصیل برسید بعد ازدواج کنید تا اگه بی ثبات شدین بتونین جمعش کنید..بودند از دوستان که بعد از 4 سال عقد و اشنایی جدا شدند،صرفا جهت شناخت میگم که هر شخصی قبل از ورود به زندگی نمیتونه ارزیابی درستی از طرف مقابلش داشته باشه...کاریش نمیشه کرد این ویژگی انسانه..به نظر من ازدواج در هر صورتی حتی در بهترین حالتش محدودیت میاره و هیجان مجردی درک این موضوع رو از شما میگیره..مایل بودم فقط بخونم و استفاده کنم اما خواستم اینها رو هم بدونید تا تصمیم بهتری بگیرید..این برا کسانی که قصد اپلای رو هم ندارن صادقه اما برا شما نظر من اینه که اگه مجرد هستین و تصمیمتون قطعیه برا رفتن، ازدواج رو به بعد از رفتن و حتی بعد از تحصیل موکول کنید تا با درک بهتری از شرایط خودتون انتخاب بهتری داشته باشید و طرف مقابل هم با قبول شرایطی که ازش اطلاع داره تصمیم بگیره و مسولیت زندگی با شرایط شما رو قبول کنه..اگه واقعا علاقمند به علم و تحقیق و این تجربه هیجان انگیز هستید باید با تحمل و هر روشی که خودتون انتخاب میکنید از فکرش خارج بشید...از مجردی لذت ببرید...در ضمن با دیر ازدواج کردن چیز زیادی رو از دست نمیدید،هردو با هم کاری دور از آینده نگری و همراه با ریسک هستش...هر تصمیمی که میگیرید موفق باشید.
هر گاه گرفتن تصمیم مهمی را دشوار یافتید، بدانید که علتش تنها یک چیز است و آن اینکه تصور روشنی از ارزشهای خود ندارید.آنتونی رابینز