01-01-2016, 12:26 PM
من از شهر خودم رفتم تهران ک امیربهادر امتحان بدم. فقط هم کارت ملی و شناسنامه داشتم و چون نه گواهی نامه داشتم نه پاسپورت چیز دیگه ای نداشتم که ببرم. اولا بگم که یک ساعت و نیم قبل از امتحان باید اونجا رفت. شماره ها روی دیوار نوشته شده و باید حفظش کنیم بعد میریم تو 5 تا 5 تا و اون شماره رو به مسئول میگیم و یه کاغذ بهمون میدن . یه زنی هست که سریع یه چیزایی مثل قوانین رو میگه که تند حرف زدن و تاکیدش میتونه استرس رو افزایش بده یا حتی ایجاد کنه. بعدش می فرستنمون تو یه اتاق کنفرانس و یه سبد میدن که هر چی داریم توش خالی کنیم. بعد طبق شماره ای که روی کاغذ دومی بهمون دادن صدامون می کنن، برگه ها رو امضا می کنیم و مسئول بعدی شناسنامه ها رو چک می کنه، دوباره میریم یه اتاق دیده یه مسئول دیگه دوباره چکمون میکنه و ازمون عکس میگیره و در آخر میریم پشت کامپیوتر برای امتحان.
خودکار و مداد خودشون میدن و آخرش میتونی برای خودت برداریش. کادر امیربهادر خیلی حرفه ای هستند اما این روشی که در بالا گفتم دفعه اول برام خیلی استرس ایجاد کرد و فکر می کنم روی نتیجه هام تاثیر منفی گذاشت. پیشنهاد من اینه که یه امتحان الکی اونجا بدید تا با رویه آشنا شید بعد دیگه براتون عادی میشه. بوفه ی خوبی داره نیازی نیست چیزی ببریم و میشه اونجا تهیه کرد. مانیتورهاش خوبه و گوشی هاش جلوی صدا رو میگیره. در کل جای خوبیه اما مهم ترین چیز روحیه ی شرکت کنندست، مثلا مراقب تاکید کرد اگه بلند حرف بزنید در حین حرف زدن تذکر میدیم که من خیلی استرس گرفتم چون نوع صدام بلنده.
در کل موفق باشید و قوی
خودکار و مداد خودشون میدن و آخرش میتونی برای خودت برداریش. کادر امیربهادر خیلی حرفه ای هستند اما این روشی که در بالا گفتم دفعه اول برام خیلی استرس ایجاد کرد و فکر می کنم روی نتیجه هام تاثیر منفی گذاشت. پیشنهاد من اینه که یه امتحان الکی اونجا بدید تا با رویه آشنا شید بعد دیگه براتون عادی میشه. بوفه ی خوبی داره نیازی نیست چیزی ببریم و میشه اونجا تهیه کرد. مانیتورهاش خوبه و گوشی هاش جلوی صدا رو میگیره. در کل جای خوبیه اما مهم ترین چیز روحیه ی شرکت کنندست، مثلا مراقب تاکید کرد اگه بلند حرف بزنید در حین حرف زدن تذکر میدیم که من خیلی استرس گرفتم چون نوع صدام بلنده.
در کل موفق باشید و قوی
... گمان میکنم که از نظر دیگران، و حتی از نظر خودم، کسی که راهی برای خودش انتخاب کرد، بد یا خوب، حتی حق گله جلو آیینه را نیز ندارد. کسی را مجبور نکردند که بیاید. خانه ات را رها کن، خانوادهات را رها کن. عالئقات را ببر. اگر چنین کاری صورت گرفت، اجبار و احتیاج درونی بود ...
بریده ای از نامه ی بهمن محصص به سهراب سپهری