من هدفم از رفتن به آمریکا فقط ادامه تحصیل و بعد کار برای یک شرکت و اقامت و... نیست. چون اگر این اهداف بود واقعا کشوری مثل استرالیا اگر بتونم اسکالرشیپ از دانشگاههای خیلی خوب اون (G8) بگیرم خیلی گزینه مطمئن تریه. شاید مالیاتش زیادتر باشه ولی تضمین شغلی بالاتری داری (درصد بیکاری استرالیا حدود 5 درصد و آمریکا حدود 8-9 درصد و ضمن اینکه ثبات شغلی هم در آمریکا به مراتب کمتره.)
زودتر می تونی مقیم بشی (مثلا حدود 5-6 سال زودتر از آمریکا که خودش کلیه و خیلی خیلی شما رو جلو می ندازه)، بیکار هم بشی می تونی حقوق حدود 2 هزار دلاری بیکاری بگیری که یک زندگی خیلی معمولی مجردی رو کاور می کنه. آرامش و صدالبته امنیت بالاتری داری، خونوادت رو می تونی بیشتر ببینی و براشون راحت تر می تونی اقامت جور کنی و...
ولی پیشرفت به نظر من در استرالیا یک سقف داره. شرکتهای نام آور جهان در آمریکا در دسترس تر هستند، خیلی سخت بشه مثلا به قول بابک درآمد میلیون دلاری در استرالیا کسب کرد. چون هم شرایط برای این کار کمتره هم مالیات هها به مرز وحشتناکی می رسند از یک درآمدی به بالاتر.
شاید بلند پروازانه باشه ولی مزیتی که آمریکا داره اینه که می شه شغل شخصی خودت رو داشته باشی و شرکت بزنی و یا در دانشگاههای خیلی خوب تدریس کنی ( که این دومی در شرایطیه که من بتونم از دانشگاه خیلی خوبی فارغ التحصیل بشم که بعیده برای من)... این خیلی امیدوار کننده هست و من از دوستانم در آمریکا شنیدم که این کار حتی برای کسایی که در ابتدای راه هستند (البته با داشتن گرین کارت) کاملا شدنیه. من اهدافم رو دارم و البته به نظرم از بلند پروازی باید لذت برد. اگر این نشدنی باشه خیلی ترجیح می دم یک زندگی آرومتر و با دغدغه کاری کمتر در استرالیا داشته باشم(در صورتی که هر دو گزینه رو داشته باشم).
من هنوز نرفتم و اینها همه شنیده های منه دوستانی که رفتند می تونند تکذیب یا تائید کنند.
زودتر می تونی مقیم بشی (مثلا حدود 5-6 سال زودتر از آمریکا که خودش کلیه و خیلی خیلی شما رو جلو می ندازه)، بیکار هم بشی می تونی حقوق حدود 2 هزار دلاری بیکاری بگیری که یک زندگی خیلی معمولی مجردی رو کاور می کنه. آرامش و صدالبته امنیت بالاتری داری، خونوادت رو می تونی بیشتر ببینی و براشون راحت تر می تونی اقامت جور کنی و...
ولی پیشرفت به نظر من در استرالیا یک سقف داره. شرکتهای نام آور جهان در آمریکا در دسترس تر هستند، خیلی سخت بشه مثلا به قول بابک درآمد میلیون دلاری در استرالیا کسب کرد. چون هم شرایط برای این کار کمتره هم مالیات هها به مرز وحشتناکی می رسند از یک درآمدی به بالاتر.
شاید بلند پروازانه باشه ولی مزیتی که آمریکا داره اینه که می شه شغل شخصی خودت رو داشته باشی و شرکت بزنی و یا در دانشگاههای خیلی خوب تدریس کنی ( که این دومی در شرایطیه که من بتونم از دانشگاه خیلی خوبی فارغ التحصیل بشم که بعیده برای من)... این خیلی امیدوار کننده هست و من از دوستانم در آمریکا شنیدم که این کار حتی برای کسایی که در ابتدای راه هستند (البته با داشتن گرین کارت) کاملا شدنیه. من اهدافم رو دارم و البته به نظرم از بلند پروازی باید لذت برد. اگر این نشدنی باشه خیلی ترجیح می دم یک زندگی آرومتر و با دغدغه کاری کمتر در استرالیا داشته باشم(در صورتی که هر دو گزینه رو داشته باشم).
من هنوز نرفتم و اینها همه شنیده های منه دوستانی که رفتند می تونند تکذیب یا تائید کنند.
تو را دوست می دارم
در آن دور دست بعید که رسالت اندامها پایان می پذیرد...
--
در فراسوهای عشق، تو را دوست می دارم،در فراسوهای پرده و رنگ..
در فراسوهای پیکرمان به من و عده دیداری بده (شاملو)
در آن دور دست بعید که رسالت اندامها پایان می پذیرد...
--
در فراسوهای عشق، تو را دوست می دارم،در فراسوهای پرده و رنگ..
در فراسوهای پیکرمان به من و عده دیداری بده (شاملو)