این دو نکته درسته که وضعیت کار پیدا کردن (و ویزا گرفتن) برای ایرانی ها تحت اثر تحریم ها سخت تر شده و همین طور بین رشته های مختلف شرایط متفاوت هست منتهی نکته ای که مدنظر من بود مقایسه شانس گرفتن ویزا برای یک رشته خاص با شانس پیدا کردن کار برای خود اون رشته بود و نه مقایسه بین رشته های مختلف، اون هم صرفا از دید مسائل امنیتی و بحث انتقال تکنولوژی های حساس (TAL) چرا اگر قرار باشه عواملی مثل درصد بیکاری در اون رشته خاص یا تاثیر توانمندی ها فردی رو هم در نظر بگیریم شرایط خیلی متغیر خواهد شد.
این موضوعی هم که اشاره کردم بر یک سری فرضیاتی استوار هست. یکی اینکه در کل شما هر چه در مسیر دانشجو ---> مقیم ---> شهروند شدن به جلوتر رفته باشین تاثیر مسائل امنیتی کمرنگ تر میشن که دلیل اون هم "افزایش یافتن اعتماد عمومی" اون جامعه به شما به عنوان فردی که چند سال در اونجا زندگی کردین هست. برای نمونه در برخی رشته های حساس، دانشگاه ها شرط مقیم/شهروند بودن رو می گذارند و بین المللی ها نمی تونند در اون رشته ها پذیرش بگیرند و برای برخی از شغل های امنیتی در سازمان های دولتی حتی شرط شهروند بودن گذاشته شده که نشون دهنده رابطه میزان اعتماد به افراد با وضعیت های مختلف و تاثیر مسائل امنیتی و تکنولوژی هست. عامل دومی که روی این کمرنگ شدن تاثیر مسائل امنیتی تاثیرگذار هست "کمتر شدن شانس انتقال تکنولوژی" با پیش رفتن در این مسیر هست. به طوری که یک دانشجو میتونه در زمان تحصیل و یا بعد از برگشت بخشی از مسائل حساسی رو که یاد گرفته منتقل کنه ولی یک مقیم یا فردی که قصد داره از راه کار پیدا کردن در اون کشور موندگار بشه احتمال برگشتن به کشورش و انتقال اون تکنولوژی خیلی براش کمتر هست.
این مسیر اعتمادسازی هم جدای از این عامل کلی به مهارت ها و توامندی های شخصی افراد هم بستگی داره. برای نمونه فردی که بتونه ارتباطات بهتری با افراد درگیر در صنعت ایجاد کنه و معرف های خوبی داشته باشه شانسش در این زمینه بیشتر خواهد بود. اگر بخواهیم تاثیر بازار کار هر رشته رو هم در نظر بگیریم این اعداد و ارقام خیلی متغیر میشن به طوری که ممکنه یک رشته کاملا غیر حساس اصلا بازار کار خوبی چه برای آمریکایی ها و چه برای ایرانی ها نداشته باشه و از اونطرف یک رشته نسبتا حساس بازار کارش خوب باشه و یک ایرانی هم بتونه با داشتن معرف ها و توامندی های خوب به شکلی کارش رو راه بیاندازه.
من هم شخصا در زمینه بازار کار این رشته هیچ اطلاع خاصی ندارم و صرفا طبق مواردی که در تاپیک فهرست تکنولوژی های حساس اشاره شده می تونم بگم که رشته مهندسی شیمی جزو فهرست هست ولی شیمی (غیر مهندسی) به طور مستقیم در فهرست نیومده و میشه احتمال داد در حالتی شانسش کاهش پیدا می کنه که زمینه کاری اون به سمت های حوزه های نفت و گاز یا انرژی حرکت کنه. در مجموع با توجه به اینکه گزینه های زیادی پیش روی دانشجوهای ایرانی نیست نباید از الان خیلی روی این موضوع که 5-4 سال دیگه کار پیدا میشه یا نه برنامه ریزی کرد چون تا اون زمان ممکنه هم شرایط بازار کار عوض شده باشه هم تحریم ها. وقتی خودتون به آمریکا رفتین اطلاعات بیشتری میتونید در زمینه بازار کار رشته خودتون به دست بیارین و در بدترین حالت اگر هم که نتونید کار پیدا کنید یک مدرک دانشگاهی گرفتین که ارزش افزوده هست و ضرری نکردین. امیدوارم به هر حال توضیحاتی که دادم دست کم تونسته باشه عوامل مختلفی که میشه روی اونها فکر و تحقیق کرد رو اشاره کرده باشه.
این موضوعی هم که اشاره کردم بر یک سری فرضیاتی استوار هست. یکی اینکه در کل شما هر چه در مسیر دانشجو ---> مقیم ---> شهروند شدن به جلوتر رفته باشین تاثیر مسائل امنیتی کمرنگ تر میشن که دلیل اون هم "افزایش یافتن اعتماد عمومی" اون جامعه به شما به عنوان فردی که چند سال در اونجا زندگی کردین هست. برای نمونه در برخی رشته های حساس، دانشگاه ها شرط مقیم/شهروند بودن رو می گذارند و بین المللی ها نمی تونند در اون رشته ها پذیرش بگیرند و برای برخی از شغل های امنیتی در سازمان های دولتی حتی شرط شهروند بودن گذاشته شده که نشون دهنده رابطه میزان اعتماد به افراد با وضعیت های مختلف و تاثیر مسائل امنیتی و تکنولوژی هست. عامل دومی که روی این کمرنگ شدن تاثیر مسائل امنیتی تاثیرگذار هست "کمتر شدن شانس انتقال تکنولوژی" با پیش رفتن در این مسیر هست. به طوری که یک دانشجو میتونه در زمان تحصیل و یا بعد از برگشت بخشی از مسائل حساسی رو که یاد گرفته منتقل کنه ولی یک مقیم یا فردی که قصد داره از راه کار پیدا کردن در اون کشور موندگار بشه احتمال برگشتن به کشورش و انتقال اون تکنولوژی خیلی براش کمتر هست.
این مسیر اعتمادسازی هم جدای از این عامل کلی به مهارت ها و توامندی های شخصی افراد هم بستگی داره. برای نمونه فردی که بتونه ارتباطات بهتری با افراد درگیر در صنعت ایجاد کنه و معرف های خوبی داشته باشه شانسش در این زمینه بیشتر خواهد بود. اگر بخواهیم تاثیر بازار کار هر رشته رو هم در نظر بگیریم این اعداد و ارقام خیلی متغیر میشن به طوری که ممکنه یک رشته کاملا غیر حساس اصلا بازار کار خوبی چه برای آمریکایی ها و چه برای ایرانی ها نداشته باشه و از اونطرف یک رشته نسبتا حساس بازار کارش خوب باشه و یک ایرانی هم بتونه با داشتن معرف ها و توامندی های خوب به شکلی کارش رو راه بیاندازه.
من هم شخصا در زمینه بازار کار این رشته هیچ اطلاع خاصی ندارم و صرفا طبق مواردی که در تاپیک فهرست تکنولوژی های حساس اشاره شده می تونم بگم که رشته مهندسی شیمی جزو فهرست هست ولی شیمی (غیر مهندسی) به طور مستقیم در فهرست نیومده و میشه احتمال داد در حالتی شانسش کاهش پیدا می کنه که زمینه کاری اون به سمت های حوزه های نفت و گاز یا انرژی حرکت کنه. در مجموع با توجه به اینکه گزینه های زیادی پیش روی دانشجوهای ایرانی نیست نباید از الان خیلی روی این موضوع که 5-4 سال دیگه کار پیدا میشه یا نه برنامه ریزی کرد چون تا اون زمان ممکنه هم شرایط بازار کار عوض شده باشه هم تحریم ها. وقتی خودتون به آمریکا رفتین اطلاعات بیشتری میتونید در زمینه بازار کار رشته خودتون به دست بیارین و در بدترین حالت اگر هم که نتونید کار پیدا کنید یک مدرک دانشگاهی گرفتین که ارزش افزوده هست و ضرری نکردین. امیدوارم به هر حال توضیحاتی که دادم دست کم تونسته باشه عوامل مختلفی که میشه روی اونها فکر و تحقیق کرد رو اشاره کرده باشه.
ای دگرگون کننده ی دل ها و چشم ها / ای گرداننده ی روزها و شب ها / ای تغییر دهنده ی روزگار و انسان ها / حال ما را به بهترین حال دگرگون فرما
.We are all visitors to this time, this place. We are just passing through. Our purpose here is to observe, to learn, to grow, to love... and then we return home
Aboriginal Proverb -
