اخ اخ اخ..این تاپیکو الان دیدم..داغ دل من تازه شد...2 3 سال پیش خودم این تاپیکو ایجاد کرده بودمو اخرم تو سربازی معاف نشدم . شاید حکمتی توش بوده ..اون موقع پذیرش امریکام پرید..حتما قسمت نبوده..الان هم منتظر ویزای امریکام...
[align=right]بگذریم..کمی از شرایطم بگم شاید به درد بعضی ها خورد..اولا بیماری هایی مثل واریکوسل یا زانو یا پوستی یا کلا هر بیماری که قابل معاینه در روز کمیسیون باشه خیلی به نوشته نامه بیمارستان اعتماد نکنید چون همونجا ممکنه معاینه کنند و بزنند زیر همه چی...حکایت مام همین بود کل پزشکای اتوپد ارتش و سپاه منو میشناختن نوشته بودن معاف.. حتی منو از مطب پرت کردن اقا واست نوشتیم برو بیرون دیگههه... اما نشد...نامه بیمارستان من واسه بقیغة اللاه بود...اونجام یه اترتوپد گفت انقد مشکلت حادده که باید همین الان عملت کنم..خلاصه اونم نوشت مشکل حاد..طبق قانون معاف بودم...روز کمیسیون یه خانوم دکتری بود که معروف بود کلا تو کار معافی نیست یا اعزام میزد یا معاف از رزم..واسه منم زد معاف از رزم...فکر کردم دارم خواب میبینم..
[align=right]خلاصه یه دودوتا چهار تا کردیم دیدم اعتراض کنم نظرشون همونه...سریعتر اعزام شم برم ..هرجام بیافتم بالاخره یا سپاهم یا ارتش...پزشکای داخل بیمارستانم منو میشناسن...اگه قرار باشه معاف شم دیگه کارم هم به کمیسیون نظام وظیفه نمیافته دیگه..قسمت باشه از همونجا معاف میشم...کلا ادمی نیستم زود تسلیم شم...اما چون از قبل درسم هم دوندگی زیاد کرده بودم دیگه دیدم اینا کوتاه نمی ان..بگذریم...
[align=right]روز های مزخرف شروع شد... افتادم نیرو هوایی ارتش...پادگان شهید خضرایی...معروف بود به جهنم سبز...
[align=right]برای من خیلی سخت بود..کلا بچه سوسول نبودم..چون اگه مثل دوستام از قبل میدونستم قراره برم سربازی پی شو به تنم می مالیم و برام مهم نبود..چون 2سال پیگیر بودم و همه برام نوشته بودن معاف و پذیرش امریکا هم داشتم ثانیه به ثانیه سربازیم حتی شبایی که نگهبان بودم یه دستم اسلحه بود یه دست دیگه جزوه زبان..(چون دیگه زبانم تاریخ گذشته شده بود) تماما تو این فکر بودم این لعنتی کی تموم میشه..من باید برم..همه دوستام رفتند.. الان اون ورند..از همون هفته اول خواستم واسه معافی اقدام کنم..نرفتم..گفتم بذار یکی که از من زودتر رفته بره کمیسیون ببینم چی میشه من جاییو سوتی ندم..
[align=right]تقریبا نصف بچه ها تو پادگان معاف از رزم بودن!!! هرکی معاف از رزم بودن رو مثکه انداخته بودن اینجا!!! نیرو زمینی اینجوری نبود..اونجا شاید تو هر گروهان 150 نفری چند نفر معاف از رزم بودن..
[align=right]همه اینهارو گفتم که بیمارستان بعث که ما سربازا میرفتیم همه پزشکای اونجا فیلمای مارو حفظ بودن چون هرکی یه مشکلی داشت...شاید نیرو زمینی از این لحاظ بهتر باشه چون اکثرا بچه ها سالمن..کسی مشکلی داره به چشم میاد...
[align=right]یادمه رفتم امار گرفتم چند تا ارتوپد داره..رییس ارتوپدی که تو کمیسیون باشه کیه...ادرس مطبشو گرفتم.یک روز بعد از پنجشنبه که مرخصی داشتم...هفته دوم سوم اموزشی رفتم مطبش..تا من و مدارکمو دید اولین چیزی که گفت این بود: تو چه طور معاف نشدی!!!! پاشو بیا کمیسیون خودم هستم..منم 2بار با بابام اینا رفتم مطبش..اخرای اموزشی بود..گفتم دکتر من دارم چند روز دیگه میاما..خنده هاش یادم نرفته..خندید گفت..پاشو بیا دیگه..چقدر میگی!!! وقتی بهت میگم مینویسم یعنی مینویسم دیگه!!! من با خودم گفتم تمومههه دیگه!!!!
[align=right]رفتم روز کمیسیون..دیدم منو نمیشناسه اصلا..گفت پوتینیتو در بیار ..معاینه کرد گفت تو لیسانسی؟ کامپیوتری؟ معاف نمیشی که!!!
[align=right]بعدا فهمیدم اینا به مدرک حساسن..درسته راجع به بیماریم چیزی راجع بوه مدرک تو قانون ننوشته اما یه قانون نا نوشته هست که میگه اگه طرف لب مرزه لیسانسه ندین!!! سرباز صفر باشه معاف شه!!! چون همش پاسداری با اسلحله باید بکنه یه ذره مشکل داشته باشه میزنه یکیو میکشه!!! لیسانسو نگر داریم به درد کار اداری می خوره یه چیزو یه بار بهش بگی میگیره به اون سرباز صفره 10بار باید توضیح بدی!!!
[align=right]بگذریم...تو اموزشی فقط یک نفر معاف شد..یک شب خوابید صبح پاشد دید گوشش سنگینه 80% شنوایی از دست داده!!!بعد اموزشی تقسیم که شدیمو تو یگان اومدیم بقیه بچه هام دیدم کمیسیون میرفتند هیچکی معاف نشد..منم دیگه بیخیالش شدم..جالبه چند تا از بچه هایی که قبل سربازی باهم نظام وظیفه دنبال کارامون میرفتیم یه جا افتاده بودیم...
[align=right]من جایی که کار میکردم قسمت مهمی بود یه روز دیدم یه سرباز صفر اومده مثل اینکه معاف شده دقیقا همون مشکل من..خدا شاهده نصف مشکل منو هم نداشت...معافش کردن..تو مدارکش دیدم اسم اون پزشک ارتشی که واسم معاف نوشته بود هست...فرداش رفتم مطب این یکی دکتره...گفتم دکتر یادته 1سال پیش واسم نوشتی معاف الان من افتادم همون جای که هستی..سر حرفت وایسا...معافمون کن دیگه...گفت نه. اظهار تاسف کرد...گفت کاری نمیتونم بکنم..کمیسیون نظام وظیفه و کمیسیون نیرو هوایی ردت کردن...فقط هر موقع خواستی بیا 1 هفته 1هفته واست استعلاجی بنویسم!!! که من خودم کلی اشنای اینجوری داشتم!!!
[align=right]بگذریم..ما که معاف نشدیم چه قبل خدمت چه در حین خدمت!!! افتخار خدمت در ارتش رو داشتیم که واسه نوه هامون تعریف کنیم...من بهم زیاد فشار اومد اما مطمئنا هیچ کار خدا بی حکمت نیست..
[align=right]تو همون سربازی یه دوستی پیدا کردم کارای پذیرش امریکاشو کردم..رفت امریکا..بعد که منم مدارکمو همون دانشگاه فرستادم پیگیر کارای پذیرشم شد...الان منتظرمه که منم ویزام کلیر شه و برم پیشش...
[align=right]توصیه من اینه هیچوقت نا امید نشید ..هر کاری از دستتون بر میاد انجام بدین..اما در مقابل قسمت دیگه کاری نمیشه کرد...عقب اقتادن پذیرش من و سربازی باعث شد یه روحیه تهاجمی پیدا کنم همش دنبال رهایی و کارام باشم...
[align=right]ببخشید طولانی شد..موفق باشید مارو هم دعا کنید سریع کلیر شیم به این ترممون برسیم :-)