نتایج و تجربیات مصاحبه سفارت امریکا در عشق آباد (ترکمنستان)

[Nimaa]

لطفا نتایج، تجربیات و سوال‌های خود در مورد مصاحبه‌ی سفارت در عشق آباد را در این موضوع مطرح نمایید.

[Nimaa]

روز مصاحبه:
تمام افراد سفارت آمریکا دز عشق آباد، از دربون و نگهبان گرفته تا منشی و آفیسر مصاحبه کننده بسیار آدمهای خوش برخورد و مودبی هستن. توصیه اکید میکنم با اعتماد به نفس کامل، روی گشاده و خندان، و پر از انرژی مثبت به سفارت برید.

روزی که من مصاحبه داشتم یک آژانس 13 نفر رو از مشهد برای گرفتن ویزا آورده بود که 12 نفر توریستی و یک نفر دانشجویی بودن. من کمی قبل از ساعت 9 صبح جلوی سفارت بودم اما نماینده این آژانس به من گفت که نباید قاطی مسافرای ایشون وارد سفارت بشم و باید صبر کنم تا همه وارد بشن. برخورد ایشون با من بسیار زننده بود اما بنده فقط با یک لبخند پاسخ ایشون رو دادم و اجازه ندادم که انرژی من رو خراب بکنه. بنابراین صبر کردم تا همه 13 نفر ایشون وارد شمدن و من به عنوان نفر 14 وارد شدم. یه چیزی نزدیک به 50 دقیقه زیر بارون بخاطر این خانوم ایستادم. شما هم در آینده حتماً با این شرایط روبرو میشین، انتخاب نوع برخورد با خودتون. این رو میگم چون اخیراً خیلی مشتری ایرانی این آژانس زیاد شده.
چون نفر آخر وارد شده بودم، پس از تحویل مدارک شماره 14 رو بهم دادن و تا ساعت 13:15 مجبور شدم صبر کنم تا نوبت مصاحبه به من برسه. در واقع روز شلوغی بود و خیلی از روزها سرشون انقدر هم شلوغ نیست. اینم بگم که آفیسر حدود ساعت 11 یه نیم ساعتی Break داده بود. خانومی که مدارک رو تحویل میگرفت هم بسیار خوش برخورد بود و بهد از گرفتن مدارک روتین از من پرسید که اگه مدرک اضافی هم میخوام به آفیسر تحویل بدم باید در همونجا بدم که من هم گفتم چیز دیگه ای باقی نمونده.

پس از یک انتظار طولانی، شنیدن صحبتهای ایرانیهای عزیز که برای ویزای توریستی و تفریحی اومده بودن و هیچ استرسی نداشتن، گاهی در پی خوشمزگی و تیکه انداختن به هم بودن، و هیچ کلاحظه ای هم نداشتن، همچنین بعد از بارها رو بارها شنیدن صدای باز و بسته شدن درب سالن اصلی سفارت که اون روز مثل اتوبان رفت و آمد داشت، دیدن 2 تا فیلم آمریکایی و ... بالاخره نوبت مصاحبه من شد.
آفیسر بسیار جوان (حدود 35 ساله) خوش پوش، خوش برخورد، مودب و متین بود و با سوالهاش و سبک حرف زدنش به آدم آرامش رو القا میکرد. طبق گفته خیلی از دوستان به احتمال زیاد ایشون دو رگه لبنانی-آمریکایی هست و طبق چیزی که خودم دیدم خیلی به ایرانی ها احترام میذاشت. این سفارت فقط یک آفیسر داره. من کلی سر انگشت نگاری شوت بازی در آوردم و ایشون با متانت فقط راهنمایی کرد. یک نفر با سن بالا هم در کنار ایشون بود که فارسی صحبت میکرد و برای کسانی که نیاز به مترجم داشتن کمک میکرد. قسمت انگشت نگاری الکترونیکی رو ایشون به فارسی صحبت کرد و بعد که من گفتم میتونم انگلیسی مصاحبه کنم گفت انگشت نگاری فارسی انجام میشه، بقیه رو باید انگلیسی بگی.

بعدش نوبت آفیسر شد که سوالهاش رو شروع کنه. سوالهایی که از من پرسیده شد:

- چه کسی اسپانسر تحصیل شما در آمریکا هست؟
چون Self fund بودم ادامه داد: شغل ایشون چیست؟ آیا در آمد ایشون برای ساپورت شما کافی هست؟
- کدوم دانشگاه میری؟
- لیسانس رو کجا خوندی؟ رشته ات چی بود؟ (در حالی که به ریز نمراتم نگاه میکرد)
- ارشد کجا خوندی؟ رشته ات چی بود؟ ( باز هم همزمان با دیدن ریز نمرات مربوطه)
- در مورد رشته ارشدت توضیح بده؟ یعنی چی؟ (در حین توضیح من یکسری کلمات کلیدی رو یادداشت میکرد زیر فرم تایید DS-160 من)
- شغل شما چیست؟ (وقتی در هنگام نوشتن اسم شرکت دیدم گیر کرده Job Offer رو بهش دادم و ازم پرسید که آیا میتونه نگه ش داره یا نه که منم گفتم حتماً)

فکر کنم بخاطر اینکه Job offer رو بهش داده بودم دیگه در مورد Tie سوالی نکرد.
بعد از من خواست که روی صندلی کنارم بشینم و بعد از 5 دقیقه یه برگه رو همراه بقیه مدارکم به من داد و ازم خواست بعد از 10 روز با ارسال ایمیل از نتیجه کلیرنسم اطلاع حاصل کنم و در صورت کلیر شدن پاسپورتم رو برای اخذ ویزا بفرستم به سفارت.

من برای چندتا از دوستان پیک آپ ویزا انجام دادم. پاسپورتها رو دوشنبه بعداز ظهر به سفارت دادم و گفتن 4شنبه عصر آماده میشه. من از خانومی که پاسپورتها رو تحویل میگرفت پرسیدم میشه زودتر بهم بدن که گفت فردا توی مصاحبه خودت از آفیسر بخواه. من هم بعد از اتمام مصاحبه خودم و در حینی که آفیسر داشت با من خداحافظی میکرد ازش خواستم که زودتر پاسپورتها رو بهم بدن که بتونم همون روز از مرز رد بشم. ایشون بعد از پرسیدن دو سه تا سوال در مورد مرز و ساعت بسته شدنش، به من گفتن میتونم 12 ظهر فردا پاسپورتها رو بگیرم. منم با تشکر فراوان از ایشون خداحافظی کردم و اومدم بیرون.

برگشت به ایران:
مراحل برگشت مثل رفت هست با این تفاوت که معکوس انجام میشن. شما عوارضی پرداخت نمیکنین. اما وارد ایران که شدین باز هم توسط کنترل گذرنامه نهادی که گفتم مورد سوال و جواب قرار میگیرین. من خودم شاهد بودم دوستی که خودش برای پیک آپ ویزاش اومده بود، موقع برگشت و در کنترل گذرنامه پلیس ایران، صفحه ویزای آمریکا در پاسپورتش رو اسکن کردن.

همچنین راننده پرایدهایی که خارج سالن ایستادن از شما طلب 30 هزار تومن کرایه دربست تا قوچان میکنن که به هیچ وجه زیر بار نرید. من خودم 15 هزار تومن با اکراه دادم چون کرایه یه ماشین از قوچان به باجگیران 12 هزار تومن هست و باید در مسیر معکوس هم همینقدر رو بگیرن که متاسفانه بیشتر این دوستان یه مقدار دندون گردی میکنن.

[M0TRIX]

سلام.

به نظرتون باکو بهتر از عشق اباد نیست ؟

[Nimaa]

سلام.

به نظرتون باکو بهتر از عشق اباد نیست ؟

سلام
هیچ کس نمیتونه به این سوال پاسخ بده. بهترین کاری که میتونید بکنید و من به همه دوستانم توصیه میکنم اینه که آخرین تجربیات دوستان رو در فرومهایی مثل اینجا مطالعه کنید، در مورد همه سفارتها، و بعدش خودتون تصمیم بگیرین که کدوم سفارت برای شما مناسبتره. مسلمه که سفر به باکو بسیار راحته و نیاز به ویزا هم نداره. اما علاوه بر این باید ببینید که سفارتی که انتخاب میکنید کیس مشابه شما رو در چه مدت زمانی کلیر کرده. من خودم همه سفارتها رو بررسی کردم و دیدم که در زمانی که میخواستم وقت سفارت بگیرم، سفارت عشق آباد برای کیسهای نرمال حدود 15 روزه کلیرنس داده. در نتیجه سختی سفرش رو به جون خریدم و از اونجا وقت گرفتم. و آخرش هم نتیجه داد چون 13 روزه کلیر شدم و به ترمم رسیدم. ویزای مالتیپل دو ساله هم گرفتم. کسانی رو سراغ دارم که از آلمان یا فرانسه برای سفارت آمریکا اقدام کردن و یه روزه کلیر شدن و ویزا رو گرفتن. و کسانی رو هم میشناسم که یه روزه از دوبی ویزا کرفتن و کسانی که یک سال طول کیشده ویزاشون از دوبی نیومده. کلاً معلوم نیست چی پیش میاد، اما از کسی انتظار نداشته باشین بتونه به این سوال پاسخ بده چون محاله
موفق باشید

[amirbaba]

با درود

آیا فکر می کنید برای گرفتن ویزا جهت شرکت در کنفرانس (B1ویزای ) عشق آباد بهتره یا قبرس؟؟

[purpleboy_66]

سلام
من برای دکترای عمران دانشگاه هاوایی فول فاند گرفتم.برای سفارت عشق اباد وقت گرفتم.چند تا سوال داشتم
1-شناسنامه و کارت ملی را هم باید بدم ترجمه؟
2- پدر و برادرانم هم مهندس عمران هستند و اینجا شرکت دارن می تونم از اونا تقاضای کار(job offer) بگیرم که بعد اتمام تحصیلات بر می گردم ایران اونجا کار می کنم؟ کلا این (job offer) به چه صورت باید باشه؟ باید فارسیشو بدیم ترجمه ؟
3- من برای معافی 15 میلیون گذاشتم تو بانک از اون می تونم به عنوان bank statement استفاده کنم؟ نیاز به bank statement پدرمم هست؟ کلا این bank statement چه جوری می گیرن؟

با تشکر

[purpleboy_66]

سلام
سفارت عشق آباد عالییییییییییییییه عالیییییییییییی
من 5 جولای وقت مصاحبه داشتم برای دکترای عمران دانشگاه هاوایی فول فاند
قرار بود یک خانم مسن مصاحبه رو انجام بده اما وقتی درو باز کردم رفتم تو دیدم یک دختر خانم جوان و زیبا با لبخند اونجا نشسته
در تمام 2 دقیقه مصاحبه هم یا می خندیدیم یا می گفتیم nice
هاوایی نایس، رزومه نایس ، فاند نایس کلا همش می گفتیم نایس :-)
20 نفر بودیم تقریبا 16و17 دانشجو همگی قبول شدیم
بچه های مستر بدون کلیر فردا ویزاشون گرفتن (به جز یکی که صنایع بود کلیر خورد)
ما بچه های دکتراهم کلیر خوردیم برای 10 روز دیگه
یک خانم میانسال هم برای توریستی (عروسی برادرزادشون) می رفتن که درجا قبول شدن بدون کلیر
واقعا همچی عالی بود عالی عالی
در کل به این نتیجه رسیدیدم که فرایند مصاحبه یک فرایند فرمالیته است و تنها کاری که انجام می شه انگشت نگاریه وگرنه همه چی از قبل معلومه مگه اینکه دیگه یک مدرک ضروری نداشته باشین وگرنه همچی خوبه
از همه دوستان هم برای راهنمایی هاشون قبل سفر ممنونم .

[Nasim67]

با سلام،
لطفا نتایج، تجربیات و سوال‌های خود در مورد مصاحبه‌ی سفارت در عشق آباد در سال2013 را در این موضوع مطرح نمایید.
با تشکر

 

 

[Nasim67]

دوستان من نتایج مصاحبه 25 اپریل رو براتون می نویسم:

ما 6 نفر بودیم به همراه یک خانمی که با همسرشون بودن. یعنی در مجموع دیروز 8 نفر مصاحبه داشتن.
1-خانم- دکتری صنایع- بدون فاند=>کلیرنس
2- آقا- پزشک- برای تخصص می رفتن=> درجا مالتیپل. که موندن انشالله امروز پیک آپ کنن.
3- من- دکتری مدیریت آی تی- فول فاند=> کلیرنس
4- آقا- دکتری مکانیک- فاند رو نمی دونم=> کلیرنس
5- خانم- فوق لیسانس کامپیوتر- بدون فاند=> کلیرنس
6- خانم- فوق لیسانس- بدون فاند (ایشون دام پزشک بودن اما نمی دونم برای چه رشته ای درخواست داده بودند)=> درجا ویزا گرفتن اما آفیسر سینگل/ مالتیشو نگفته بود، خودشونم نپرسیده بودن. 
7- آقا- دکتری- لیسانسشون برق بود اما ارشد و دکتراشونو نمی دونم!! => کلیرنس
8- خانم- پزشک- به همراه همسرشون => کلیرنس

ما ساعت 1:20 دم در سفارت بودیم. برخلاف اینکه همیشه بچه ها حدود ساعت 1:30 داخل می رفتن، اما اولین نفر ما رو تازه ساعت 1:45 صدا کردن داخل.
پروسه اینجوریه که یه سربازی می آد می گه یک نفر بیاد جلو! بقیه هم همه برن عقب عقب عقب!! 
بین صدا کردن هر نفر تا نفر بعدی به داخل سفارت حدود 6-7 دقیقه فاصله هست. 
ترتیب داخل شدن هم مطابق میل بچه هاست. هرکی دلش بخواد زودتر می ره! البته دیگه باید با هم به تفاهم برسید اونجا!

وقتی نوبتمون شد، یکی یکی رفتیم دم یه پنجره ای، پاسپورت را دادیم، اسممون رو در لیستی که از آمار مصاحبه شونده های اون روز داشت، هایلات کرد و در سیستم وارد کرد و رفتیم داخل.  اونجا یه سربازی پرسید موبایل یا وسایل الکترونیکی دارید یا نه؟ که اگه داشتیم تحویل می گرفت. بعد از گیت رد شدیم و با دستگاه های بازرسیشون، چک کردن و کلاسورها رو دونه دونه بررسی کرد که داخل پوشه ها چیزی جز مدارک نباشه. من کیف همرام نبرده بودم اما بچه هایی که داشتن، بهشون گفته بودن خودتون باز کنید داخلشو نشون بدید. جالب بود که یکی از آقایون اودکلن داشته بهش گفته بود تستش کن. اونم همونجا به خودش از اودکلنه زده بود!! آب هم داشتن گفته بودن اینم تست کنید خودتون! که بچه ها خورده بودن و گفته بودن ببرید داخل مهم نیست  
به همون ترتیبی که وارد شدیم، شماره هایی روی لباسامون زد و از اطاق نگهبانی خارج شدیم و درست روبرومون یه ساختمون دیگه بود که یه در خیــــــــــلی سنگین داشت که من واقعا نتونستم بازش کنم و یه سرباز دیگه از داخل بازش کرد برام! بعد راهنماییمون کرد به اطاق انتظار که دست راست بود. یه اطاق کاملا امریکایی! 
اطاق دوربین داشت و کتابخونش پر از کتاب های National Geographic بود و چندین کتاب هم به زبان فارسی داشت! مثل مبانی کارآفرینی و ایرانیان موفق آمریکایی! 
توی اون اطاقه ما انقدر خندیدیم و حرف زدیم که گفتیم الان میان یه چیزی بهمون می گن! اما انقدر برای سربازه بامزه بود و هی لبخندهای مهر آمیز به هممون می زد! البته ما سعی می کردیم آروم باشیم اما تعدادمون زیاد بود، احتمالا استرس هم داشتیم دیگه خیلی بامزه شده بود
از داخل بلندگوی سالن انتظار شماره ها رو اعلام می کرد و رفتیم دم یه پنجره دیگه که مدارکو تحویل بدیم. ازمون اصل I-20، پرینت صفحه تاییدیه DS_160، پرینت پرداخت SEVIS رو گرفت. بعد داد I-20 رو امضا کنیم و گفت اگر CV-SOP-RP دارید بدید. بعد اثر انگشت گرفت. ( خیلی محکم باید انگشتتونو فشار بدید روی صفحه تا LED هاش سبز بشه. من هرکار می کردم سبز نمی شد. خانمه گفت با این یکی دستت اون یکی رو فشار بده که سبز بشه. فک کنم خیلی هول شده بودم) آخرشم اون 160 دلار هزینه مصاحبه رو دریافت کرد و رسید داد. حواستون به این رسیده باشه خیلی مهمه ها!
دوباره به اطاق انتظار برگشتیم و همینجور که شماره ها رو صدا می کرد برای تحویل مدارک، شماره های قبلی رو برای مصاحبه صدا می زد. 

داخل اطاق، آفیسر که خانم آلتا بود داخل باجه شیشه ای نشسته بودن و ما مصاحبه شونده ها باید جلوشون می ایستادیم. دوباره اثر انگشت گرفت تا مطمئن بشه همون قبلی هستی! 
به نظر می آد در اون فاصله تحویل مدارک تا مصاحبه، یه بررسیشون می کنه. وقتی تبریک گفت بابت پذیرش و فاند، سوالاش شروع شد:
1- درباره بک گراند تحصیلیت بگو. 
2- چرا این دانشگاهو انتخاب کردی؟
3- درباره  RP ت توضیح بده. 
زمانی که صحبت می کنید، ایشون دائما دارن تایپ می کنن. نگاهتون هم می کنن! سعی کنید مستقیم توی چشماش نگاه کنید و بلند و محکم حرف بزنید!  البته من صاحب نظر نیستم اما حدس می زنم این مصاحبه خیلی حالت روانشناسانه داره!  
بعدش هم که سوالاش تموم می شه نتیجه رو اعلام می کنه و بهتون یه برگه می ده و می گه منتظر ایمیل ما باشید و زمان تقریبی انتظار شما رو هم می گه که البته زیاد روش با قاطعیت حساب نکنید!
 
به امید موفقیت همه دوستان

[Nasim67]

سوالایی که از بقیه بچه ها هم کرده بود مشابه بود تقریبا. BS ِ بچه های بی فاند رو هم یه نگاه خیلی سطحی انداخته بوده و از یکی از خانم ها که اسپانسرشون برادرشون بوده کمی سوال کرده بوده گویا.
کلا هر مصاحبه 3-2 دقیقه بیشتر طول نمی کشید. 
فقط به دلیل آماری که بچه ها از سفارتشون در دبی دارن و دبی وقت هاش به شدت خالیه، براشون سواله که چرا بچه ها دبی نمی رن! و جدیدا به صورت رندوم از بچه ها می پرسن چرا اومدید عشق آباد و نرفتید دبی؟
می تونید بگید سفر عشق آباد زمینیه! ارزون تره! (عذابشم هزار برابره!!) خواستم یه کشور جدیدو ببینم و .... 
خلاصه که یهو شوکه نشید!