شروع یادگیری و تقویت زبان انگلیسی از ابتدا (نه برای آزمون)

[pama]

.11
Use your newly-learned idioms or vocabulary. Once you use the words which you memorized, you will never forget them again

.12
Think in English. Getting used to using English all the time will make it easier to listen and react with it



.13
Join web groups or clubs where you can post questions freely and discuss the use of grammar



.14
.Take an ESL (English as a Second Language) class at your local community college 

منبع: wikiHow

 

[ForeverBlue]

یکی از بهترین راه ها،  تماشای فیلم با زیرنویس انگلیسی و یادداشت کردن جملات مهم و کلیدی آن است. بعدا میتوان از این یادداشت ها در جعبه G5 یا لایتنر استفاده کرد.
مثلا جمله ای مانند: سریعا از ماشین پیاده شو! 
این جمله وقتی در فیلم دیده شود، با توجه به فضای فیلم خیلی خوب در ذهن باقی میماند و به خاطر سپرده میشود. کلا این روش بیشتر مبتنی بر عادت آموزی است. مثلا وقتی در فیلم گفته میشود: No smoking! این در حافظه ما میماند و بعدا عبارتهایی مانند not smoke, not to smoke  و ... به کار نخواهیم برد.

[Pejman]

در تایید صحبت های ForeverBlue عزیز باید بگم آهنگ گوش دادن هم می تونه روی به خاطر سپاری بعضی اصطلاحات یا کلمات خیلی تاثیر بذاره. به شخصه چندین مورد اینطوری در خودم سراغ دارم که مدیون آهنگ ها هستم، مثل It must have been love که با این آهنگ Roxette این ساختار برام همیشه جا افتاده، و یا I need to know  از Mark Antony و غیره.

[ForeverBlue]

بله پژمان گرامی
کلا بستگی داره هر فردی چطور با رسانه ها ارتباط برقرار مینکه. کلا برخی آدم ها بیشتر اهل گوش دادن به موسیقی هستند تا دیدن فیلم. یعنی از راه شنیدن بیشتر ارتباط برقرار میکنند تا دیدار. 
این هم کلا نکته ای است که هر فرد باید استعداد خودش را شناسایی کند.

در مورد موسیقی، یکی از مواردی که خیلی به من کمک کرد، آهنگهای کریس دی برگ بود. مثلا این عبارت را در نظر بگیرید:

the last time I cried, I was sitting home and it was deep in the night

در یک عبارت، زمان گذشته ساده، گذشته استمراری را با هم به کار برده است. ناخودآگاه این الگو و ترکیب این زمانها خیلی خوب در ذهن نقش میبندد.

[mr.h.gm]

فرضش رو بکنید شما چقدر باید آهنگ گوش بدید تا به 1 نکته گرامری جالب بر بخورید !!
به نظر من فیلم تا حد کمی و آهنگ تا حد خیلی خیلی زیادی درش اتلاف وقت هست.
بیشترین بازده در آموزش سیستماتیک وجود داره که مثلا یک کتاب نکته با کاربرد هاش هست و مطالب رو جزء به جزء و طبقه بندی شده آموزش می ده و ایراد این سیستم اینه که خیلی ها روش یادگیری از کتاب ها رو نمیدونن و باعث میشه مطالب رو بدون اینکه به کار ببندن یاد بگیرن و اینطوری زبانشون پیشرفت نمیکنه.
اما فیلم اگه شما نکته ای رو یاد بگیرید ناخودآگاه شیوه و مکان کاربردش هم تو ذهنتون می مونه.
من نظرنظرم اینه اگه کسی بتونه خصلت فیلم رو روی مطالب کتاب پیاده کنه بهترین حالته.
یعنی اگه یه ربع مطلب خوند نیم ساعت رو مکان کاربردش فکرفکر کنه و در شرایط مختلفی که در ذهنش تجسم می کنه اونا رو به کار ببنده.
البته فقط نظر شخصیم بود.

[ForeverBlue]

فرضش رو بکنید شما چقدر باید آهنگ گوش بدید تا به 1 نکته گرامری جالب بر بخورید !!
به نظر من فیلم تا حد کمی و آهنگ تا حد خیلی خیلی زیادی درش اتلاف وقت هست.
بیشترین بازده در آموزش سیستماتیک وجود داره که مثلا یک کتاب نکته با کاربرد هاش هست و مطالب رو جزء به جزء و طبقه بندی شده آموزش می ده و ایراد این سیستم اینه که خیلی ها روش یادگیری از کتاب ها رو نمیدونن و باعث میشه مطالب رو بدون اینکه به کار ببندن یاد بگیرن و اینطوری زبانشون پیشرفت نمیکنه.
اما فیلم اگه شما نکته ای رو یاد بگیرید ناخودآگاه شیوه و مکان کاربردش هم تو ذهنتون می مونه.
من نظرنظرم اینه اگه کسی بتونه خصلت فیلم رو روی مطالب کتاب پیاده کنه بهترین حالته.
یعنی اگه یه ربع مطلب خوند نیم ساعت رو مکان کاربردش فکرفکر کنه و در شرایط مختلفی که در ذهنش تجسم می کنه اونا رو به کار ببنده.
البته فقط نظر شخصیم بود.

 

نظر شخصی شما بسیار متین و ایده تان در خصوص امکان کاربرد لغات جالب و قابل توجه است.

ببینید، در خصوص فیلم یا آهنگ منظور این نیست که فیلم یا آهنگ را به قصد شنیدن نکات گرامری گوش کنیم. کلا در متن آهنگها و فیلمها به نکات گرامری بسیار جالبی بر میخوریم که ناخودآگاه ملکه دهن ما میشود (بویژه وقتی از آهنگی خوشمان بیاید و آن را مدام تکرار کنیم). مثلا این قسمت از فیلم ماتریکس:

I killed you, Mr. Anderson, I watched you die. With a certain satisfaction, I might add... and then something happened, something that I knew was impossible, but it happened anyway: you destroyed me, Mr. Anderson. Afterward, I knew the rules, I understood what I was supposed to do, but I didn't. I couldn't. I was compelled to stay, compelled to disobey. And now here I stand, because of you, Mr. Anderson. Because of you, I am no longer an Agent of this system. Because of you, I've changed. I'm unplugged. A new man, so to speak; like you, apparently, free.

چندین بار از زمان گدشته و چندین بار از زمان حال کامل استفاده کرده (به همراه لغتهای جدید و جذاب و کاربردی و چند اصطلاح)

یا این قسمت

 The Architect: Hello, Neo.

Neo: Who are you?


The Architect: I am the Architect. I created the Matrix. I have been waiting for you. You have many questions and though the process has altered your consciousness, you remain irrevocably human. Ergo, some of my answers you will understand, some of them you will not. Concurrently, while your first question may be the most pertinent, you may or may not realize, it is also the most irrelevant.


Neo: Why am I here?


The Architect: Your life is the sum of a remainder of an unbalanced equation inherent to the programming of the Matrix. You are the eventuality of an anomaly, which despite my sincerest efforts I have been unable to eliminate from what is otherwise a harmony of mathematical precision. While it remains a burden assiduously avoided, it is not unexpected, and thus not beyond a measure of control, which has led you, inexorably, here.

Neo: You haven't answered my question.

The Architect: Quite right. ...Interesting, that was quicker than the others.

Neo: Others? What others?

The Architect: The Matrix is older than you know. I prefer counting from the emergence of one integral anomaly to the emergence of the next, in which case this is the sixth version.

Neo: There are only two possible explanations: either no one told me, or no one knows.

The Architect: Precisely. As you are undoubtedly gathering, the anomaly is systemic, creating fluctuations in even the most simplistic equations.
Neo: ... Choice. The problem is choice.

 

[mr.h.gm]

Akbar saeedi

من چیزایی که فهمیدم رو میگم.

ببینید شما تا زبان عمومیتون رو به یه سطحی نرسونید اصلا طرف تافل رفتن اشتباهه.

من تاپ ناچ نخوندم اما راجع به کتاب های Total English از استادمون که معلم Advanced ها پرسیدم گفت حداقل باید تا انتهای Upper Intermediate بخونی بعد بری سراغ تافل.

گفت قبل اون به مشکل بر می خوری 

حالا نمیدونم در رابطه با تاپ ناچ تا کجا باید حداقل جلو رفت و بعد شروع کرد برای تافل اما با پرسش و تحقیق می تونید به جوابش برسید.

بعد از اینکه به جواب رسیدید تاپ ناچ رو تا اونجا ادامه می دید بعد برای تافل و بعد اون برای GRE.

البته این چیزیه که من طی تحقیقات و پرس و جو هام بهش رسیدم ممکنه اشتباه باشه.

موفق باشید 

[Pejman]

در مورد آهنگ همونطور که ForeverBlue گفتند منظور این نیست که به قصد یادگیری گرامر یا زبان به زور به آهنگ گوش بدید. وقتی شما آهنگی رو دوست داشته باشید، زیاد بهش گوش می دید، علاقه مند می شید برید متنش رو در بیارید و ممکنه بعد از مدتی Lyrics اون رو از بر بشید. همین یه آهنگ ممکنه دو سه تا نکته گرامری جالب یا سخت توش باشه که به دلیل اینکه ملکه ذهن تون شده بهتون کمک می کنه همیشه اون ساختار گرامری خاص تو ذهن تون بمونه. توصیه اینه که سعی کنید بیشتر آهنگ انگلیسی گوش بدید (اونایی که دوس دارید) و متن شون رو هم از اینترنت بگیرید.

و البته یه نکته خیلی مهم: چه در فیلم و چه در آهنگ (البته آهنگ کمتر) ممکنه انگلیسی به کار رفته از نظر گرامری درست نباشه یه جاهایی (مثل خودمون که تو زبان عامیانه گاهی دستور زبان رو رعایت نمی کنیم، مثل «بعداً بهت می تِلَم» یعنی بعداً بهت زنگ می زنم). بنابراین مهمه که برای یادگیری زبان از آهنگ ها و فیلم های با سطح زبان پایین یا بیش از حد عامیانه استفاده نکنیم.

[mahnaz103]

با سلام
من به شخصه اصلا اهل فیلم دیدن نیستم چه ایرانی چه خارجی.کلا دوست ندارم.اما همون چندباری هم که فیلم خارجی دیدم بدون زیرنویس،مخصوصا فیلم های اجتماعی و عاطفی،برام جالب بود که با دیدن فیلم با حالت حرف زدن خارجی ها بیشتر اشنا شدم.مثلا کلمات رو موقع عصبانیت چطوری بیان میکنن.یا موقع خوشحالی.شاید ماها مثلا بلد باشیم حرف بزنیم اما با احساس واقعی نتونیم جمله رو بیان کنیم.یعنی طبیعی حرف نزنیم.بنابراین من خودم تصمیم گرفتم شروع کنم سریال های خارجی رو نگاه کنم هم بابت اشنایی با مکالمه هم تقویت شنیداری ،هم آشنایی با لحن حرف زدن خارجیا
انشالله همه در امر یادگیری زبان موفق باشند و به حد مطلوبی برسن

[Simon2007]

با سلام
من به شخصه اصلا اهل فیلم دیدن نیستم چه ایرانی چه خارجی.کلا دوست ندارم.اما همون چندباری هم که فیلم خارجی دیدم بدون زیرنویس،مخصوصا فیلم های اجتماعی و عاطفی،برام جالب بود که با دیدن فیلم با حالت حرف زدن خارجی ها بیشتر اشنا شدم.مثلا کلمات رو موقع عصبانیت چطوری بیان میکنن.یا موقع خوشحالی.شاید ماها مثلا بلد باشیم حرف بزنیم اما با احساس واقعی نتونیم جمله رو بیان کنیم.یعنی طبیعی حرف نزنیم.بنابراین من خودم تصمیم گرفتم شروع کنم سریال های خارجی رو نگاه کنم هم بابت اشنایی با مکالمه هم تقویت شنیداری ،هم آشنایی با لحن حرف زدن خارجیا
انشالله همه در امر یادگیری زبان موفق باشند و به حد مطلوبی برسن

 

دوست خوبم به نتيجه ي كاملا درستي رسيديد و حدس ميزنم اونقدري كه شما از اين طريق زبانتون تقويت بشه از طريق كتاب ممكنه به اين حد نرسيد. فقط در انتخاب سريال و فيلم دقت كنيد. من نظرم اينه ببينيد انتشاراتي مثل كمبريج يا آكسفورد چه فيلم هايي رو پيشنهاد دادن يا كلا اساتيد چه فيلم هايي رو پيشنهاد ميدن و بعد از اتمام اونها سراغ فيلمهايي بريد كه خيلي كاراكترها از Slang  و Street talk استفاده نمي كنند چون اينها در آزمون كمك كننده نيستند و براي محاوره خوبند. خودتون به مرور متوجه منظور من ميشيد. برخي فيلمها ممكنه از اول تا آخرش همش به نظر فحش و ناسزا بياد . اينها خيلي كمك كنند نيستند . شادزي
[img]images/smilies/smile.gif[/img]