07-04-2012, 12:13 PM
در این تاپیک به پرسش ها و تجربيات دوستان در مورد ریجکت شدن و اقدام برای سال بعد پرداخته می شود.
Whether you think you can or can't, you are right
اگر ریجکت شدید آیا برای سال بعد اقدام می کنید
|
07-04-2012, 12:13 PM
در این تاپیک به پرسش ها و تجربيات دوستان در مورد ریجکت شدن و اقدام برای سال بعد پرداخته می شود.
Whether you think you can or can't, you are right
07-04-2012, 12:23 PM
درود
با توجه به سرازیر شدن نامه های ریجکت برای من تعدادی پرسش پیش اومده که ممنون میشم نظر دوستان، به ویژه کسانی که سال اول یا حتی دوم ریجکت شدند تا بالاخره پذیرش بگیرند، را بدونم. - در این موارد با توجه به مشکلات موجود هنگام اقدام برای سال بعد چه کار باید کرد؟ - همه امکان کار کردن در رشته مرتبط یا کلا پیدا کردن کار رو ندارن، این افراد چگونه رزومه خودشون رو تقویت کنند و بگن از رشته مورد نظر دور نیفتادن؟ - موقع اپلای مجدد برخی دانشگاه ها (معمولا درمصاحبه) می پرسند: آیا سال قبل هم اقدام کردید؟ در پاسخ به چنین پرسشی چی باید گفت؟ - چگونه سال به سال بریم و از اساتیدی که باراول هم به سختی رفرنس می دهند دوباره نامه بگیریم؟ -در مجموع هم با توجه به اینکه این کنکور نبوده تا بگیم با درس خوندن بیشتر سال بعد قبول میشیم و به نسبت هم هزینه بردار هست، شرکت کردن برای چند سال عاقلانه محسوب میشه؟ سپاس Whether you think you can or can't, you are right
07-04-2012, 01:23 PM
من امسال سال دومی بود که اپلای می کردم و خوشبختانه امسال موفق شدم پذیرش بگیرم ( امیدوارم از سد ویزا هم بگدرم البته) ولی پارسال حدود 5 دانشگاه امریکا اپلای کرده بودم که ریجکت شدم. آخرین ریجکتم رو که گرفتم بلافاصله از چندروز بعدش شروع کردم برنامه ریزی برای اینکه یه بار دیگه تافل و جی آر ای بدم و پاییز دوباره اپلای کنم. چون با خودم فکرامو کردم و میدونستم تصمیم برای پذیرش گرفتن و رفتن قطعی هست و این اون مسیریه که میخوام ادامه بدم و نمیتونم ازش بگذرم پس باید اینقدر پیگیرش باشم تا جور بشه. علاوه بر تافل و جی آر ای امسال بیشتر برای استاد پیدا کردن وقت گذاشتم و از تابستون شروع به ایمیل زدن کردم و بعد از بین تمام جوابایی که گرفتم چندتارو که از همه مثبت تر بود اپلای کردم. مخصوصا الان با این قیمت دلار و هزینه های اپلای باید خیلی با دقت و منطقی دانشگاه ها رو انتخاب کرد.
برای منم کار پیدا کردن توی رشته خودم تو ایران واقعا سخته و منحصر به موسسات خاصی مثل رویان و پاستور هست ولی کاری که برای تقویت رزومه میشه کرد اینه که حتی اگه شده داوطلبانه و بدون حقوق چندماه به صورت کارآموز یه مرکز مرتبط با رشته کار کرد و یا اینکه در صورت امکان مقاله تهیه کرد. در مورد رفرنس هم من با استادام صحبت کردم و گفتم سال قبل شرایطی پیش اومد و موفق نشدم ولی امسال میخوام دوباره اقدام کنم و جواب های خوبی دارم و امسال هم زحمت توصیه نامه رو بکشید یه کاری هم که میشه کرد اینه که مثلا اگه سه تا توصیه نامه لازم دارید سعی کنید بجای سه استاد مثلا چهارپنج استاد رو باشون صحبت کنید بعد دانشگاه ها رو بینشون تقسیم کنید که مثلا یه استاد نخواد برای همه دانشگاه های شما توصیه نامه پر کنه که تعدادش زیاد بشه.من یه تعداد هم توصیه نامه کاغذی مهر و موم شده گرفته بودم که بعضی جاها که قبول میکردن همونارو با پاکت ریزنمراتم براشون پست کردم. برای کاغذی هم میتونید توصیه نامه ای که استاد نوشته رو یه سری کپی ازش بگیرید بعد همه رو بدید امضا کنه جداجدا بذارید تو پاکت مهر کنید. در مورد سوال اخر هم اگه این واقعا هدف ادم باشه فرقی نمیکنه چقدر طول بکشه نباید میدون رو خالی کرد و اینکه من معتقدم این زحمت های ادم هم بی جواب نمیمونه و جایی که برای ادم واقعا خوب هست جور میشه و اگر امسال یا اینبار نشد شاید جایی بهتر اتفاقی بهتر قرار بیفته پس به تلاشتون ادامه بدید.
قاصد روزان ابری، داروَگ ، کی می رسد باران؟
نیما
07-04-2012, 02:36 PM
اول از همه باید بگم تاپیک خیلی خوبیه. بهنوش توضیحات خیلی خوبی داد. من هم یه سری نکات رو بر اساس تجربه خودم اضافه می کنم.
اصولاً کسانی که سال دوم اپلای می کنند شانس موفقیتشون خیلی بالا می ره. به دلیل اینکه اولاً تو این یک سال کلی تجربه در این مسیر کسب کرده اند و ثانیاً اینکه می تونن رزومه شون رو به طرق مختلف تقویت کنن. اگر آمار بگیریم از افرادی که الان در خارج از کشور مشغول تحصیل هستند، فکر نمی کنم درصد زیادی همون بار اول و یک ضرب به خواسته شون رسیده باشند. به نظر من حتی با یه رزومه خیلی بد هم باز هم می شه سال بعدش پذیرش گرفت. مهم اینه که آدم هوشمندانه انتخاب کنه و بدونه کجاها شانسش بالاتر هست. از این مهمتر این که آدم هدفش رو کاملاً بشناسه و در دلش شک و تردید در مورد رفتن به خارج راه نده. در طول یک سالی که از اولین تجربه اپلای آدم می گذره، آدم کلی تجربه پیدا می کنه، کلی اطلاعاتش می ره بالا و در نتیجه در انتخاب دانشگاه ها، در ایمیل زدن به استادا و در تقویت رزومه اش متبحر می شه. من سال پیش فقط دو جا تو آمریکا و کانادا اپلای کردم. امسال هم نمی گم به موفقیت رسیدم ولی تجربیات خوبی کسب کردم. راستش زیاد حوصله و شرایط GRE خوندن رو نداشتم و با همون نمره قبلیم اپلای کردم امسال. البته دو تا مقاله داخلی هم در این مدت خودم تنهایی دادم، چون استاد راهنمام فوت کرده. دارم روی یه مقاله دیگه هم کار می کنم. درسته که مقاله داخلی ارزش زیادی واسه اپلای نداره، ولی به هر حال رزومه پر کن که هست! لیستم publication رو بلند بالا می کنه و این خودش تاثیر گذاره. شما اگر به هر دلیلی سابقه کار مرتبط نمی تونید داشته باشید یا باید نمرات آزمونهاتون رو تو این یه سال بالا ببرید (که برای شما می دونم نیاز نیست) یا اینکه مقاله بدید. در طول یک سال معمولاً فرصت کافی برای اینها هست. در هر حال سابقه کار مرتبط ممکنه روی پذیرش خیلی تاثیر نداشته باشه، ولی روی تجربه شما و آشنایی شما با رشته تون خیلی می تونه اثر بذاره. فکر می کنم با مدرک فوق لیسانس بالاخره یه جایی هم پیدا بشه آدم بتونه تدریس کنه، یا دانشگاه آزاد یا علمی کاربردی یا جاهای دیگه. سابقه تدریس می تونه خیلی موثر و مفید خواهد بود. بحث توصیه نامه هم که خب واقعاً خیلی نمی شه کاریش کرد و مشکل خود من هم این مورد بوده همیشه. تنها راه اینه که خواهش کنید استادا باهاتون راه بیان و اینکه راه هایی که بهنوش گفت خوبه. اینکه استادای آدم راه بیان با آدم، به شانس هم هست. در مورد بحث آخرتون، ببینید هزینه که زیاد می بره. این حقیقتی است. ولی باید یه کمی بلند مدت به قضیه نگاه کنید. اگر تصمیمتون جدی هست برای رفتن، نباید نگران خرج های اپلای باشید. خرج اپلای مثل سرمایه گذاری می مونه. شما بخواید مغازه هم بزنید باید یه کمی از سرمایه تون رو خرج کنید و بعد در بلند مدت به سود می رسید... شما هم الان رو نگاه نکنید. به آینده تون فکر کنید. البته اگر کسی واقعاً تحت فشار اقتصادی هست خب مسلماً تکلیفش روشنه. ولی چنین فردی احتمالش ضعیف هست همون یه سال هم بتونه اپلای کنه. در مورد شخص شما ice جان من حتماً توصیه می کنم ناامید نشید. شما نمرات زبان تون فوق العاده است. معدل خوبی هم دارید و مقاله هم که دادید. من فکر می کنم با دادن یکی دو تا مقاله در جاهای معتبر، هوشیارانه تر اپلای کردن (در نظر گرفتن دانشگاه از همه رنک، و انتخاب دانشگاه هایی با زمینه های تحقیقاتی مشابه) و استمرار در تماس برقرار کردن با استادا، اگر امسال به جواب دلخواه نرسید قطعاً سال دیگه خواهید رسید.
07-04-2012, 02:37 PM
منم اگر امسال نتونم پذیرش بگیرم حتما یکسال می مونم و به فکر ارشد داخل اصلا نیستم.البته درسم خیلی خوبه و بعید نیست بتونم قبول بشم ولی خودم میخوام برم خارج.تازه با اینکه من علمی کاربردیم!
مگه توصیه نامه چیه که اینقدر از استادا نگرانید؟!!!!! متن رو که ما می نویسیم و اونها فقط امضا می کنن دیگه،میشه توضیح بدین منظورتون رو؟یکمی بیشتر توضیح بدین تورو خدا
پدرم عزیزم روحتون شاد.
my Instagram: @persepolis_immigration
سمــرقند و بــــخارا نـــــور چـــشــــــمان مـــــن است / تاشکــنـدم قــــلب و کـــابل روح ایـــــران مــــــن است
آن بـــهـشتی را که توصـــیــفـش کــنند ایـــــران ماست / بـــادکـوبه، مـــــــرو و غــــزنه بــــرکه شـــیــران ماست بـشکند دستی که مــــام مـــیهنم از هم گــــــسیخت / دشــــمنی افـــــکند بــــین مـــا و خـــــــود گــریـخـت آذری و کــرد و تاجـــیـــک و بلــــــوچ یـــک پیـــکــریــم / بخــــتیاری، لر، گیلک و مازندرانی، مــردم یک کـشوریــم
07-04-2012, 03:33 PM
سلام دوستان
به نظر من عوامل بسیار زیادی در گرفتن پذیرش موثره حتی شانس. من دیدم کسانی رو که با شرایط خیلی معمولی از دانشگاه های خوب پذیرش گرفتن. این می تونه به این علت باشه که مثلا در اونسال متقاضیان اون رشته شرایطشون از اون فرد بدتر بوده. از اونجا که همه از این شانس ها نمیارن دقت در انتخاب دانشگاه همونطور که دوستان گفتن می تونه خیلی موثر باشه. سایت هایی هست که شرایط دانشجویان پذیرفته شده در یک دانشگاهها رو نشون میده. میتونین شرایط اونها رو با شرایط خودتون مقایسه کنید. اگر می خواید برای سال بعد اقدام کنید کسانی که نمره زبان خوبی ندارن (به غیر از ice عزیز) میتونن این نمراتشون رو تقویت کنند. در کارگاه های آموزشی شرکت کنند که مدرک اونها می تونه برای پر کردن رزومه موثر باشه. اگر برای کشوری مثل کانادا بخواین اقدام کنین میتونین خوندن زبان فرانسه رو شروع کنید. بنا به رشتتون زبان های برنامه نویسی و کار با نرم افزارهای مختلف رو یاد بگیرین. در مورد گفتن این که قبلا اپلای کردین یا نه واقعا نمیدونم. در مورد رکام هم برای خود من بسیارررر سخت بوده، هست و خواهد بود. به خصوص برای دانشگاههایی که فرم خاص دارن و استاد براش سخته پر کنه. راه حلی که بهنوش عزیز گفت به نظر من جالبه. به خصوص اگر که متن توصیه نامه استاد رو از قبل داشته باشین. یعنی متن رو تایپ کنید در فرم و استاد فقط امضا کنه. بعضی از اساتید توصیه نامه آنلاین رو ترجیح میدن. ولی به نظر خود من اگر توصیه نامه کاغذی باشه خیالتون راحتتره و دیگه استرس ندارین استاد پر کرد یا نه. درسته کار سختی هست توصیه نامه گرفتن ولی چاره ای نیست. یکی از کارهایی که میشه کرد این هست که اگر میخواین یک سال صبر کنید شروع کنید به نوشتن یک مقاله بعد با یکی از اساتید خارج از کشور مکاتبه کنید، از مقالات اون استفاده کنید و خلاصه باهاش همکاری داشته باشین. این طوری هم مقاله نوشتین و هم میتونین بعدا از این استاد بخواین براتون توصیه نامه بنویسه. پذیرفتن این مسئله برای خود من بسیار سخت بود. ولی باید قبول کرد که ریجکت هم بخشی از این فرآیند هست. من امسال برای بیزنس اقدام کردم، استاد من دقیقا زمانی که من داشتم پایان نامه مینوشتم رفت فرصت مطالعاتی دانشگاه UBC. کلی به من اصرار کرد که از مقالات یکی از اساتید اونجا استفاده کنم یک موضوع پایان نامه رو به من تحمیل کرد که اصلا هم به صنایع ربط نداشت. بعد هم که برای من میخواست توصیه نامه بنویسه به زور 3 تا نوشته که یکیش مال همین جا بود. کلی هم به من گفت که اینجا شانس داریو توصیه نامه من موثره و از این حرف ها. حتی من با استادی که با استاد راهنمام کار میکرد مکاتبه هم کردم. ولی خوب ریجکت شدم. البته متقاضی در این رشته ها خیلی زیاده و پذیرش گرفتن خیلی سخته. یکی از دوستان خانوادگی ما اینجا پزشکی خوند. ولی وقتی میخواست بره برای مستر زبان اقدام کرد. بعد از این که رفت اونجا چون به طور مستقیم با اساتید میتونست ارتباط داشته باشه داره اقدام میکنه برای ادامه تحصیل در رشته خودش. بنابراین یکی از کارهایی که میشه کرد اقدام برای یک مستر دیگه هست. البته نه الزاما در یک رشته خیلی دور از رشته خودتون. مثلا اگر رشته شما صنایع هست ولی پایان نامه تون در زمینه IT بوده می تونین علاوه بر اقدام برای دکترا برای دو سه تا دانشگاه هم برای مستر IT اقدام کنید که شانس پذیرشتون بالا بره. در مورد این که چند سال وقت صرف میکنین بسته به خودتون داره. اگر هدفتون واقعا اینه باید صبر داشته باشین. نمیگم 10 سال! ولی بعد 3 سال هم میشه نتیجه گرفت
سلام
من امسال سال اولی بود که اپلای کردم چون سال اولم بود و تجربه نداشتم تجربه خیلی مهمه! و البته از 5جا تا حالا دو جا ریجکت شدم وعلتشم نمره کم زبان بود بنظره خودم . ولی خوب من تازه دارم توی اپلای کردن گرم میشم لوووووووول 1- بنظره من اول باید روحیه رو تقویت کرد ، خوندن زبان رو دوباره شروع کرده چون هرچه نمره بالاتر بهتر،کارتحقیقاتی و مقاله خوب داد، بفکر پول واسه هزینه سال بعد بود ، به موقع با اساتید تماس گرفت ،در اروپا دنبال پوزیشن خالی بود. خودمون محدود به آمریکا نکنیم کانادا و استرالیا و.. را هم به گزینه ها اضافه کنیم. 2- اگه کاره مرتبط پیدا شد که چه بهتر( می دونید که پیدا کردن کار در ایران به بند پ. ن و حتما باید همه تلاشمون برای پیدا کردن بند پ. انجام بدیم!) اگه نه وکسی مجبور هست کاره غیره مرتبط انجام بده حتی المقدرو کارش محدود باشه تا وقتش رو زیاد نگیره و از مسیر خودش دور نشه خانم بهنوش پیشنهاد خوبی دادن که همکاری حتی داوطلبانه در قوی کردن سی وی خیلی کمک کننده است منتها نباید حاضر شد به هر شرایطی تن داد بنظرم باید مطمین شد که مقاله بسیار قوی خواهید داد حتی من خودم پروپوزال می نویسم چون می خوام نویسنده اول خودم باشم. 3- در مورد توصیه نامه بچه ها پیشنهادات خوبی دادند. 4- تا آخر عمر هم اپلای کنید عاقلانه است! چرا؟ دلیلش اینه که اپلای کردن تصمیمی نیست که یک لحظه و احساسی بوجود آمده باشه بلکه یک پروسه فکری است که نهایتا به این تصمیم منتهی شده و قطعا اگر کسی واقعا تصمیمشو گرفته باشد فقط و فقط بهدف رسیدن میتونه به این نیاز درونیش پاسخ بده و هرگونه کوتاهی در این مسیر را هرگز بر خود نخواهد بخشید. پ.ن: در اپلای با هم بودن و هوای همدیگر را داشتن خیلی مهمه و از دوستان بویژه کسانی که آنسوی آبها هستند و کسانی که دارن بسلامتی تشریف میبرن و کسانی که اینور آب سنگر رو حفظ خواهندکرد ارتباطشون را با فاروم مانند قبل حفظ کنند. مرسی از همگی شاد باشید
ما فراموش شده گانیم جز نعره صدایی نیست...
ما زنده کفن شده گانیم جز دریدن راهی نیست..
07-04-2012, 07:28 PM
من خودم امسال تقریبا همه ی دانشگاههایی که اپلای کردم ریجکت شدم.
ریجکت شدن کاملا طبیعی هست. همینطور که من برای پذیرش Master، اول (علیرغم برنامه ریزی حدود 1 سال) از سوئد و ایتالیا (چندین دانشگاه) ریجکت شدم و در نهایت از آلمان پذیرش گرفتم. حتی در برخی موارد، بعدها متوجه میشید که گزینه هایی که ریجکت شدید برای شما خوب نبودند !!! (من این تجربه رو دارم) مهم این هست که از منظر "منطق" اپلیکیشن خودتون رو تحلیل کنید و نقاط ضعف رو کاور کنید و به هدفتون فکر کنید. همین. در نهایت، فکر می کنم این پست بابک خیلی حرف ها واسه گفتن داشته باشه در ارتباط با همین موضوع. (بنده حقیر اینجا فعالیتی ندارم)
|
|
کاربران در حال بازدید این موضوع: |
1 مهمان |