کار داریم تا کار شهروز خان..بعضی کارا میبینی جدیدند و هم مقاله سطح بالا ازش در میاد و هم patent میشه داداش من.اگه همه بچه های ارشد میتونستن که دیگه دنیا گلستان بود.اون مجلاتی هم که گفتی مقاله کسایی چاپ میشه که یا در اینده جایزه نوبل میبرند یا جز 200 دانشمند جهان هستند برادر من...نه مثل منو شما دنبال پذیرش دکترا باشن..مقاله ای که من میگم در حد بچه های phd هستش و وقتی استاد میبینه طرف اینقد فعال و مسلط هستش بعید میدونم فاند نده.در ضمن من شخصا تاثیر مقالات علمی سطح بالا و ارتباط با اساتید مرتبط رو بیشتر از چیزای دیگه میدونم.منظور منم وصف ناشدنی نبودش..کسی که به این سطح میرسه حتما مطمئنا حرفی برا گفتن داره و براش قابل وصفه.همه بچه ها برای پذیرش phd امریکا از همه جهان نمره gre و تافل خوبی دارند و بخش پذیرش برای این ها یه سطح بندی انجام میده اما همه نمره های خوبی دارند که دارن امریکا پذیرش میکنند.تنها تفاوت اون ها نواوری و تحقیقاتشونه.اگه میبینی gre و تافل برا بچه های ایران اینقد بزرگ شده چون توش ضعیفیم..زبان ایرانی ها ضعیفه به نسبت هندی ها و عرب ها و چینی ها و نمیتونیم به حداقل معیارهای پذیرش برسیم برای همین تابو شده.دلیل پذیرش بچه های شریف صرفا معدل و زبان و gre نیستش بلکه هوش بالاشونه که باعث میشه قدرت نواوری و کار تحقیقاتی داشته باشند تا بتونن مشکلات بزرگ رو برا کشورها تو همه حوزه ها حل کنند.
هر گاه گرفتن تصمیم مهمی را دشوار یافتید، بدانید که علتش تنها یک چیز است و آن اینکه تصور روشنی از ارزشهای خود ندارید.آنتونی رابینز