درود
حیفم اومد که این داستان رو تعریف نکنم و علی رغم این همه سیاهی ها از یک سپیدی تعریف نکنم و یک نمونه اززیبایی های دنیای آکادمیک رو بیان نکنم
استادی داشتم در دوران اولیه تحصیل که بسیار معروف بود بین همه به اخلاق والا و منش انسانی ایشون واقعا به معنای واقعی کلمه یک الگوی به تمام معنا بودند. علی رغم اینکه ایشون یک فوق تخصص پزشکی هستند تواضع و فروتنی (بقول معروف خاکی بودن) خوش اخلاق(مردم دار بودن)با مرام و لوتی و.....بسیار زبانزد هست. جالبه که حتی دانشجویان رزیدنت(تخصص پزشکی) و بسیاری از همکارانشون با تکبر فخر فروشی می کنند ولی ایشان فوق العاده متواضع هستند
موارد زیادی ازخوبی ها ایشون دیده ام یک مثال اخیر: من خودم ازنزدیک دیدم که وقتی پیش ایشون نشسته بودم یک نفر از کارگران آشپزخانه آمد و گفت دکتر فلان بخش بیمارستان مبلغی رو ازمن در خواست کرد ه اند و من نمی تونم بدهم و ایشون یک نامه نوشت با این محتوا که جناب اقای دکتر ... همکار گرامی لطفا جواب آزمایش فلانی را بدون دریافت هزینه ای بدهید وبنده خودم جهت تسویه حساب ایشان مراجعه می کنم!(البته من با کنجکاوی یا فضولی متوجه شدم!!)
حدود 7-8 سال بعد اتفاقی دیدمشون که به همون شهری منتقل شده اند که من هم اونجا مشغولم. وبعد بهشون گفتم استاد اگر کار تحقیقاتی دارید من هم حاضرم باهاتون همکاری کنم. گفت آره چند تا کار دارم کمک کن مقاله هاش بنویسیم و جمع و جورش کنیم.
یک مقاله رو اخیرا اماده نمودیم البته من شاید ده درصد هم نقش نداشتم ولی ایشون در کمال ناباوری گفت فلانی تو نویسنده مسوول باش! گفتم استاد شما همه کاره بوده اید ! بطور غیر مستقیم به من گفت من می خوام تو که اول راه هستی تشویق بشی و انگیزه پیداکنی و حتی کارهای بزرگتری با هم انجام دهیم.
واقعا در روزگاری که بخصوص داخل ایران برخی از به اصطلاح اساتید حتی حق دانشجویانی که باهاشون پایان نامه کار کرده اند می خورند و جود چنین اساتید با اخلاق شایسته ستایش هستند.
ایشون علی رغم اینکه فرصت کار در بهترین کشورهای دنیا رو دارند اما ایران رو ترجیح داد ه اند و یکبار که ازش پرسیدم چرا از ایران نمی روید گفتند اولا من از زندگیم لذت می برم و ثانیا اینکه انسان همین که در این کشور بتونه مانند یک درخت سبز باشه که چند نفر زیر سایه اش بنشینند خودش خیلیییییه!
البته ایشون برخلاف خیلی از پزشکهای همکارشون که از این بیمارستان به اون بیمارستان دنبال پول جمع کردن هستند به هیچ عنوان مطب خصوصی ندارند و یک استاد دانشگاه معمولی هم هستند..باور کنید پزشک های هم رده و حتی پایین تر از ایشون رو می شناسم که در سویس و کانادا حساب های بانکی دارند و ثروتشون از پارو بالا میرود! واگر سلامشون هم بکنید بزور جواب می دهند!
بدرود
حیفم اومد که این داستان رو تعریف نکنم و علی رغم این همه سیاهی ها از یک سپیدی تعریف نکنم و یک نمونه اززیبایی های دنیای آکادمیک رو بیان نکنم
استادی داشتم در دوران اولیه تحصیل که بسیار معروف بود بین همه به اخلاق والا و منش انسانی ایشون واقعا به معنای واقعی کلمه یک الگوی به تمام معنا بودند. علی رغم اینکه ایشون یک فوق تخصص پزشکی هستند تواضع و فروتنی (بقول معروف خاکی بودن) خوش اخلاق(مردم دار بودن)با مرام و لوتی و.....بسیار زبانزد هست. جالبه که حتی دانشجویان رزیدنت(تخصص پزشکی) و بسیاری از همکارانشون با تکبر فخر فروشی می کنند ولی ایشان فوق العاده متواضع هستند
موارد زیادی ازخوبی ها ایشون دیده ام یک مثال اخیر: من خودم ازنزدیک دیدم که وقتی پیش ایشون نشسته بودم یک نفر از کارگران آشپزخانه آمد و گفت دکتر فلان بخش بیمارستان مبلغی رو ازمن در خواست کرد ه اند و من نمی تونم بدهم و ایشون یک نامه نوشت با این محتوا که جناب اقای دکتر ... همکار گرامی لطفا جواب آزمایش فلانی را بدون دریافت هزینه ای بدهید وبنده خودم جهت تسویه حساب ایشان مراجعه می کنم!(البته من با کنجکاوی یا فضولی متوجه شدم!!)
حدود 7-8 سال بعد اتفاقی دیدمشون که به همون شهری منتقل شده اند که من هم اونجا مشغولم. وبعد بهشون گفتم استاد اگر کار تحقیقاتی دارید من هم حاضرم باهاتون همکاری کنم. گفت آره چند تا کار دارم کمک کن مقاله هاش بنویسیم و جمع و جورش کنیم.
یک مقاله رو اخیرا اماده نمودیم البته من شاید ده درصد هم نقش نداشتم ولی ایشون در کمال ناباوری گفت فلانی تو نویسنده مسوول باش! گفتم استاد شما همه کاره بوده اید ! بطور غیر مستقیم به من گفت من می خوام تو که اول راه هستی تشویق بشی و انگیزه پیداکنی و حتی کارهای بزرگتری با هم انجام دهیم.
واقعا در روزگاری که بخصوص داخل ایران برخی از به اصطلاح اساتید حتی حق دانشجویانی که باهاشون پایان نامه کار کرده اند می خورند و جود چنین اساتید با اخلاق شایسته ستایش هستند.
ایشون علی رغم اینکه فرصت کار در بهترین کشورهای دنیا رو دارند اما ایران رو ترجیح داد ه اند و یکبار که ازش پرسیدم چرا از ایران نمی روید گفتند اولا من از زندگیم لذت می برم و ثانیا اینکه انسان همین که در این کشور بتونه مانند یک درخت سبز باشه که چند نفر زیر سایه اش بنشینند خودش خیلیییییه!
البته ایشون برخلاف خیلی از پزشکهای همکارشون که از این بیمارستان به اون بیمارستان دنبال پول جمع کردن هستند به هیچ عنوان مطب خصوصی ندارند و یک استاد دانشگاه معمولی هم هستند..باور کنید پزشک های هم رده و حتی پایین تر از ایشون رو می شناسم که در سویس و کانادا حساب های بانکی دارند و ثروتشون از پارو بالا میرود! واگر سلامشون هم بکنید بزور جواب می دهند!
بدرود
ما فراموش شده گانیم جز نعره صدایی نیست...
ما زنده کفن شده گانیم جز دریدن راهی نیست..
ما زنده کفن شده گانیم جز دریدن راهی نیست..