(04-02-2016, 02:11 PM)rozsm نوشته: ممنونم از پاسختون... بله من خانم هستم ، در مورد اینکه میفرمایید برای رفتنم تصمیم قطعی نگرفتم باید بگم که خیر، جدا هدف خودم رفتن و موفق شدنه ... اما از اونجایی که آدم منطقی ای هستم نمی تونم واقعیت ها رو در نطر نگیرم، اینکه سن و سالم همین الان کم نیست و به قول شما 2-3 سال دیکه زمان لازم دارم و تازه رسیدم اونجا هم باید از نو شروع کنم و اینکه با این سن و سال موقعیت ازدواج اونجا پیدا می کنم یا نه... علاوه بر اینها شرایطم و ابهاماتی که از کشوری مثل امریکا (که قصد رفتن بهش رو دارم) و شر ایط زندگی و ازدواج ایرانی ها اونجا دارم باعث می شه نتونم درست تصمیم بگیرم، با خانواده و اطرافیان که مشورت کردم میگن این موقعیت ازدواجت که الان داری و می دونی خوبه و اکثر جنبه هاش برات واضح هست رو به خاطر یه سری چیز ها که ازشون اطلاع دقیق نداری و موفقیت توش برات ریسک بالایی داره، از دست نده.... اما اگه به توصیه ی اطرافیان ازدواج کنم، رفتن و دکتری خوندن و زندگی سطح بالا و موفق اونجا همیشه تا آخر عمرم تو دلم میمونه.... اما این فکر که اگه برم هم واسه موفقیتم و خوشبختی تو همه ی ابعاد تضمینی وجود نداره، باز ذهنم رو بهم میریزه.... واقعا سر دو راهی بدی موندم که مزایا و معایب و شکها و تردید های هر دو راه به یک میزانه فک می کنم....
بازم ممنونم از راهنماییتون....
درود
میدونم، حق دارید. بذارید پس یه چیزی بگم:
از کجا میدونید زندگی در اینجا ایالات متحده سطح بالا خواهد بود. راحت بگم شما کم کم کمش تا پایان دکتری زندگی سطح بالایی نخواهید داشت. فرض میگیرم سرمایه دار نباشید. زندگی با سطح بالا با حقوق برده ای که به دانشجو میدن (ما هم کیف میکنیم و میگیم فول فاندیم) محقق نمیشه!
فکر نکنید اومدید تموم شد و رفت.
ببخشید در مورد سن سوتفاهم نشه چون من رک حرف میزنم ولی اگر نگرانید که با اون سن ازدواج نمیتونید بکنید اینجا کاملا در اشتباهید!!
خیلی از ادما تازه در 30 سالگی شروع میکنن به دکترا و بسیاری از پسرهای ایرانی حداقل خر خوناش! سرشون تو درسشونه و میگن تا استاد بشیم یا کار پیدا کنیم کاری به ازدواج نداریم!
البته دختراهای ایرانی هم بعضی ها اینجا اونطورین. من خودم ندیدم کلا ولی دوستان در موردشون زیاد حرف میزنن! کلا خیلیهاشون ازدواج رو نوعی انحصار میدونن و اصلا به فکرش هم نیستن.
در ضمن من نگفتم جدا نمیخواید برید، من گفتم شما تردید دارید در هدفتون وگرنه اگر مثل من خیلی از اونجا خوشتون میومد وقتتون رو تلف نمیکردید درش!!!
نظر آخر من اینه، به فکر فردا نباشید زیاد. همین امروز رو بچسبید. الان میگید این خودش رفته داره اینطور میگه اما نه بعدا ها به حرف من خواهید رسید. اگر واقعا از اونجا زده اید بشینید اعصابتون رو با تافل و جی ار ای و ازاد کردن مدرک و دانشنامه و رکام گرفتن زورکی و ویزای مسخره آمریکا و ... و ... خورد کنید تازه اینور و مشکلاتش که هیچ. وگرنه به نظر من اگر زیاد هم از وضعیت اونجا ناراضی نیستید بهتره کمی بیشتر در اومدنتون تامل کنید.
بااحترام،
ترکان
ناخواناترین نوشته ها از قوی ترین حافظه ها ماندگارترند...
دوستان گرامی لطفا سوالتون رو در مرتبط ترین انجمن و فقط یکبار بپرسید. از پاسخ دادن به سوالات خصوصی و عمومی در پیام خصوصی معذورم.
دوستان گرامی لطفا سوالتون رو در مرتبط ترین انجمن و فقط یکبار بپرسید. از پاسخ دادن به سوالات خصوصی و عمومی در پیام خصوصی معذورم.