31-01-2016, 01:23 AM
(30-01-2016, 09:55 PM)Torkan نوشته: @nasim1234
درود
با عرض تبریک به خاطر پذیرش. یه سوالی داشتم ازتون.
لطف میکنید توضیح بدید که شما با ویزای F2 رفتید آمریکا دقیقا چطور تونستید برید cornell کار دانشگاهی انجام بدید یا تحقیقات؟ میخواستم ببینم ایا رفتید با استادا حرف زدید و رزومتون رو نشون دادین؟ کلا میخوام ببینم به دوستانی که با ویزاهای اینچنینی میرن آمریکا چطور میتونن با داشتن رزومه خوب برن دانشگاه خوب بدون اینکه قبل از رفتن اقدام کرده باشن؟ چون شما ظاهرا فقط لیسانس دارین و استاده قبول کرده شما دکترا مستقیم بخونین اگر درست متوجه شده باشم.
پ.ن: اینجاست که صرف خوندن ارشد در ایالات متحده حالا هر دانشگاهی میخواد باشه، و یا حتی حضور فیزیکی خودش رو نشون میده.
شما حالا برو دانشگاه بسیار خوبی در اروپا واسه مستر، بازم گرفتن پذیرش از اینچنین دانشگاههایی در امریکا واقعا سخته!
بااحترام،
ترکان
بله ممنونم بابت تبریک
من با f2 تابستون ۲۰۱۴ اومدم. سه روز بعد از رسیدنم رفتم سر یه کلاس نشستم. کلاس شلوغ دانشجوهای لیسانس. چون برای کلاس های خلوت تر باید هزینه میدادم (حدود ۳۰۰ دلار). میان ترم درس رو که دادم (بعضی اساتید اجازه نمیدن مهمان در امتحان شرکت کنه ولی این استاد مهربون بود اجازه داد) از استاد اجازه گرفتم برم تو آزمایشگاه. یعنی اواخر اکتبر وارد آز شدم. ددلاین هم دسامبر بود. پارسال اپلای کردم ولی خب دو ماه کار کافی نبود برای پذیرش. ریجکت شدم. ترم بعدش هم یه درس دیگه گرفتم که پروژه داشت و جمعیت کلاس ۴۰ نفر بود(با موافقت استاد باز هزینه ای ندادم). پروژه درس رو که انجام دادم استاد تابستون گفت میتونی پروژه خودت رو داشته باشی و کل تابستون رو هم کار کردم. از اگوست ۲۰۱۵ تا دم اپلای امسال یه پروژه دیگه هم همکاری کردم با یه استاد دیگه که استاد خودم معرفیم کرد که بتونم ریکام ایشون رو هم بگیرم. نهایتا تو رزومم سه درس با نمره A و دو تا ریکام از کرنل داشتم و دو مقاله in progress که فکر می کنم کمیته متقاعد شد که با اینکه رشته اصلیم CSهست میتونم communicationبخونم. SOP ایم هم سه ماه نوشتنش طول کشید. هفته ای یه بار یکم اضافه می کردم و نهایتا فکر کنم خیلی خوب از آب دراومد چون قبل جلسه کمیته grad coordinatorمن رو دید و اسمم رو گفتم یادش بود sop منو خونده. کلا هیچ چیز لیسانس من شاخص نبود. معدل ۱۶ بدون مقاله. مقاله ای که از تز لیسانسم نوشتم یه سال بعد از فارغ التحصیلیم بود که اسم سوم شدم و بعید میدونم تاثیری گذاشته باشه رو اپلایم چون موضوعش ربطی به communication نداره اصلا.
تمام sop رو بر اساس همین یه سال کار تو کرنل نوشتم و این مدت علاوه بر پروژه های خودم همیشه با یک یا دو دانشجو کار کردم و اینا شد experienceهایی که تو sop بتونم دربارشون حرف بزنم. ضمنا این رو هم بگم که بررسی پروندم با استاد خودم نبود و کمیته پروندم رو به دو استاد دیگه داد و تا هفته آخر استادم نمیدونست رای اون دو تا استاد رو. برای پذیرش چهار تا رای مثبت لازم بود.
من تو ایران یه دانشجوی کاملا معمولی بودم و حتی زبانم معمولی بود. هر کس دیگه ای هم جای من بود میتونست از این موقعیت استفاده کنه چون استادم خیلی دلسوز بود. در مورد کسایی که میخوان همین راه رو برن این نکته رو بگم که استاد خوب پیدا کردن خیلی مهمه. چندین استاد اون روزای اول حتی نزاشتن من سر کلاس بشینم. خیلی از اساتید قبول نمیکنن کسی که اجازه کار نداره وارد آزمایشگاهشون بشه. اما میشه پیدا کرد استادی که واقعا همکاری کنه و اجازه بده. من بابت کارم تو آز پولی نمیگرفتم چون قانونا اجازش رو نداشتم. همون اولین هفته ای که شروع کردم هم به بخش بین الملل دانشگاه اطلاع دادم و اجازه گرفتم که گفتن مادامی که پولی نگیری مشکلی نداره و volunteer work محسوب میشه که اکیه. (اما یه بار تو یه پستی خوندم که یه نفر گفته بود به همسرم اجازه ندادن. پس شاید بعضی دانشگاه/دانشکده ها سخت گیر تر باشن و نزارن)