موسسات اخذ پذیرش مانند موسسات خدماتی دیگر به فرد مراجعه کنند سرویس هایی را ارائه میدهند و در قبال آن پول دریافت میکنند. مانند یک موسسه حقوقی که حاضر میشود به جای متقاضی از او در دادگاه دفاع کند یا برخی امور او را پیگیری کند. 
عموما تصور اصلی از این موسسات این بوده که تلاش میکنند دانشجو درگیر مسائلی مانند پیگیری نامه ها و انجام مکاتبات نشود و از طرفی تلاش کنند فرصتهای تحصیلی مناسب برای متقاضی را جستجو کنند و از متقاضی را از اشتباه های معمول (در مکاتبات، ارسال مدارک و ...) بازدارند.
متاسفانه بسیاری تصور میکنند گرفتن پذیرش کاری است فوق توانایی انسان و  موسسات اعزام دانشجو معجزه میکنند و فقط کافی است قراردادی با آنها منعقد شود و پولی پرداخت شود! 
بدیهی است که در این بین برخی تلاش میکنند از این تصور نادرست سوء استفاده کنند و پول فراوانی به جیب بزنند. کافی است پس از 4 ماه دواندن یک متقاضی به او نامه ای بدهند که حاکی از گرفتن پذیرش است! متقاضی زمانی متوجه میشود این نامه جعلی است که درخواست ویزای او رد میشود!

1- ​آیا واقعا به کمک موسسات اعزام دانشجو نیاز است؟
لزوما خیر، بسیاری از کسانی که توانسته اند پذیرش بگیرند از هیچ موسسه ای کمک نگرفته اند و از ابتدا تا انتهای فرآیند پذیرش را خودشان طی کرده اند. هیچکدام از مراحل انجام پذیرش هم آنچنان پیچیده و سخت نیست که خودتان از پس آن برنیایید. 
گرفتن پذیرش مانند مسائل پیچیده حقوقی نیست که نیاز به یک وکیل بسیار خبره داشته باشد. با کمی مطالعه و جستجو شما هم میتوانید به هدف خود برسید.


2- آیا موسسات اعزام دانشجو کار خاصی انجام میدهند که خود فرد متقاضی نمیتواند؟
فرآیند پذیرش عموما شامل پیدا کردن موقعیت مناسب در دانشگاه ها، ارائه مدارک و پیگیری و گرفتن پاسخ است. همه این مراحل را خود شما میتوانید انجام دهید. در تاپیک فلوچارت پذیرش و مراحل مهاجرت در این مورد توضیح بسیار جالبی داده شده است.

3- آیا موسسات اعزام دانشجو دارای روابط خاصی با اساتید در دانشگاه های معتبر هستند و به این دلیل میتوانند از دانشگاه های خوب پذیرش بگیرند؟
اساتید دانشگاه های معتبر هرگز اعتبار خود را به خاطر دوستی و روابط خاص با موسسات دیگر تخریب نمیکنند. هر دانشگاه و هر دانشکده استانداردها و پیش نیازهایی دارد که اساتید هم باید آن را رعایت کنند. از طرفی هیچ استادی به دانشجویی که ممکن است بعدا در اثر ضعف و ... برایش مشکل ایجاد کند پذیرش نخواهد داد. 
این که تصور کنیم در دانشگاه های معتبر برخی اساتید صرفا از روی پارتی بازی حاضرند به افرادی که شرایط لازم را ندارند پذیرش بدهند کمی دور از ذهن است. این که بین دو نفر که شرایط لازم را دارند نظر یک استاد دخیل است و ممکن است از روی شناخت قبلی و سلیقه شخصی فردی انتخاب شود کاملا امکان پذیر است اما چندان منطقی نیست که تصور کنیم استاد یک دانشگاه رتبه 20 دنیا حاضر شود به فردی که معدل 12 دارد و آیلتس هم ندارد صرفا از روی آشنایی با موسسه خاصی پذیرش بدهد 

4- آیا میتوان بدون کمک گرفتن از هیچ موسسه ای پذیرش گرفت؟
بله، بسیاری این کار را کرده اند. پس کاملا شدنی و عقلانی است.

5- آیا این موسسات در سفارتها و .. نیز روابطی دارند و میتوانند فرآیند ویزا گرفتن را تسهیل کنند؟
خیر! گرفتن ویزا شرایط خاص و استانداردهای خودش را دارد. 
بخشی از فرآیند ویزا گرفتن در سفارت انجام میشود (که بیشتر در مورد گرفتن وقت و مصاحبه و مدارک است)
بخش دیگری که شامل  تصمیم گیری است معمولا در جای دیگری انجام میشود. همانطور که مثلا در تاپیک ویزای شنگن هم گفته شده مهمترین عوامل مثبت برای گرفتن ویزا شرایط خود شما (وضعیت مالی، اعتباری و ..) و اعتبار دعوت کننده است.
این که برخی موسسات ادعا میکنند ما در فلان سفارت "آشنا" داریم که راحت کار ویزاش شما را راه می اندازند ادعای صحیحی نیست.

6- مزایای استفاده از خدمات این موسسات چیست؟
به فرض معتبر بودن و درستکاری این موسسات، تنها مزیتی که میتوانند داشته باشند کمک و مشاوره به شما در مورد انتخاب دقیق تر دانشگاه و رشته و همچنین ارسال کامل و به موقع مدارک است. اگر آن قدر وقت کم دارید که ترجیح میدهید این کار را یک نفر دیگر برایتان انجام دهد میتوانید از این موسسات کمک بگیرید.

7- معایب استفاده از خدمات این موسسات چیست؟
شما عملا تصمیم گیری خود را به این موسسات واگذار میکنید. بنابراین در صورت هرگونه اشتباه توسط این موسسات فردی که متضرر میشود خود شما هستید. ممکن است برای شما از دانشگاه نامتعبری پذیرش گرفته شود در حالی که میتوانسته اید در دانشگاه بهتری پذیرفته شوید.
موارد متعددی رخ میدهد که این موسسات به دلیل بی دقتی در ارسال مدارک باعث رد شدن تقاضای پذیرش میشوند.
متاسفانه افراد سودجوی بسیاری نیز وجود دارند که سوء استفاده های فراوانی میکنند و به اشکال مختلف کارهای نادرستی انجام میدهند که حاصلش فقط زیان مالی برای متقاضی است.

به نظرم مهمترین نکته در کار با موسسه های پذیرش این هست که در ازای چیزی که ارزش افزوده داره پول بدین و اینطور نباشه که در ابتدای کار پول زیادی بدین و بعد بدون اینکه چیزی نصیب شما بشه پول زیادی هم داده باشین چرا که بازپس گیری اون در بیشتر موارد کار سختی هست. همین طور دقت کنند دقیقا از چه دانشگاهی (نام دقیق با رتبه تقریبی)، در چه رشته ای، با چه شرایط زبانی و مالی پذیرش می گیرند.

1- نام دانشگاه: ممکنه مثلا اسم دانشگاه Stanford College of Doushan Tapeh باشه بعد به شما بگن از Stanford براتون پذیرش می گیریم شما هم خوشحال که از یک دانشگاه خوب پذیرش می گیرین بعد که نگاه می کنید می بینید یک مدرسه ای هست بالای یک تپه در بیابان! وقتی عنوان دانشگاه مشخص شد تحقیق کنید اون دانشگاه دقیقا کجا هست از نظر شرایط زندگانی و امنیت و غیره و چه فرصت های تحصیلی و شغلی و غیره ای رو می تونه در آینده برای شما همراه داشته باشه.

2- نام رشته: ممکنه رشته شما Civil Engineering باشه و رشته ای که اونها برای شما پذیرش می گیرند Civil Rights Under Humanitarian Law باشه و به شما گفته بشه در رشته Civil براتون پذیرش می گیریم. بعد از تحصیل تازه شما متوجه میشین به سیلابس اون رشته علاقه ای ندارین و هزینه زیادی هم دارین براش می کنین. بعد از مشخص شدن رشته تحقیق کنید که دقیقا چه سیلابس درسی داره و آیا به اون علاقه دارید یا خیر و چه نقشی در پیشرفت تحصیلی و شغلی شما در آینده خواهد داشت.

3- شرایط زبانی: معمولا موسسات برای راحتی از دانشگاه هایی که شرایط زبانی مشروط (Conditional) دارند پذیرش می گیرند که در این صورت اولا شانس گرفتن ویزا برای چنین دانشگاه هایی کمتر هست و همین طور معمولا می بایست یک سری دوره های زبانی رو در ابتدای کار بگذرونید. در صورتی که دانشگاه مورد نظر غیر انگلیسی زبان باشه این موضوع ممکنه دشواری های زیادی رو از نظر زبانی برای شما بوجود بیاره.

4- شرایط مالی: اینکه مشخص باشه شما فاند دارید یا خیر و اگر قرار هست هزینه شخصی باشه هزینه اون تقریبا چقدر هست. گاهی هزینه های تحصیل برای یک مقیم/شهروند به جای هزینه تحصیل یک خارجی به عنوان هزینه تحصیل در اون دانشگاه معرفی میشه که ممکنه تا 3 برابر متفاوت باشه.

​

نوشتاری بودن قرارداد و مشخص بودن چهار موردی که اشاره شد می تونه تا حدی از ایجاد سوء تفاهم در آینده جلوگیری کنه.