(29-10-2012, 05:39 PM)spt نوشته: نمیدونم شما دوستان چقدر تجربه ی این چیزا رو دارید...
یه چیزی که توی زندگی غربت یاد میگیره آدم اینه که سخت نگیره!!
من اینجا یه زوج از دوستانم هستن که آقاهه سه بار ازدواج کرده و خانومه دو بار!! آقاهه دو تا بچه داره و خانومه سه تا، و جالب اینه که حدود 15 سال قبل با هم ازدواج کرده بودن و بعد حدود یک سال طلاق گرفتن! و بچه ی مشترک هم ندارن!!!!
این داستان نیستا حقیقته.. مهم این چیزا نیست دوستان، مهم اینه که از زندگی لذت ببریم هممون.... حالا اگه ازدواج باعث میشه بیشتر پیشرفت کنی، بیشتر بالا بری، روحیه و انرژی بگیری، خوشحال باشی، ازدواج میکنی و اگه نه خوب چه نیازی هست؟
مریم جان این که میگی فقط برای دخترا نیست، و اصلا یک طرفه هم نیست، پسری که خارج رفته هم به راحتی نمیتونه وارد دنیای شخصی یه خانم بشه، دقیقا مثل دختری که خارج رفته....
شما از یه نظر دیگه هم نگاه کن به این قضیه که اگه خودت خارج بری و یه مدت توش زندگی کنی مطمئنا با کسی که چون خارج رفتی یه جوری بهت نگاه میکنه کنار نمیای!! خودت قبول نمیکنی آدم های خشک مغز رو!! دقیقا مثل آقایون!
باور کنید جدی میگم! من این مشکل رو توی خیلی از دانشجوهای ایرانی اینجا دیدم که همین ازدواج براشون معزلیه!! نه میتونن ایران ازدواج کنن چون یه دنیای دیگه هست و برای خودش داستان های خودش رو داره هم اینجا کسی نیست!! با خارجی هم که اونم مشکلات خودش رو داره!! یادمه یه بار یه بحث طولانی داشتیم با بچه ها دقیقا سر همین مطلب و آخرش به نتیجه رسیدیم که دانشجو های ایرانی خارج مناسب ترین افراد برای همدیگه هستن!!! به خاطر اینکه کسی نیست!! نمیدونم متوجه شدید یا نه اما اگه نشدید بگید بعدا بیشتر توضیح بدم...

اصل حرف من اینه.. دوستان!! خانوم ها و آقایونی که میخاید برای ادامه تحصیل از ایران خارج بشید و ازدواج نکردید و نامزد و ازین چیزا هم ندارید،
این سفر یا محاجرت به قصد تحصیل انتخاب های شما رو برای ازدواج بسیار بسیار کم میکنه و به نظر من چالش عظیمی هست برای ازدواج... نمیگم غیر ممکن میشه اما با پارادایم های موجود در ذهن یک جوون بزرگ شده در ایران واقعا مشکل میشه ازدواج یا یافتن فرد مورد نظر برای ازدواج در خارج از ایران..
اصلا شوخی نمیکنم و کاملا مطمئنم به حرفم.... باید با این کنار بیاید!!!
این انتخاب شما هست که میخاید توی مشکلات موجود در جامعه بمونید یا برید.. این انتخاب شماست که میخاید بمونید که آپشن برای یافتن شریک زندگی آیندتون زیاد باشه و بتونید بهترین رو انتخاب کنید و یا برید و خودتون برای زندگی خودتون تلاش کنید... این انتخاب شماست که پله های موفقیت رو در تحصیل و کار برید بالا یا شانس تشکیل خانواده و محیط گرمش رو برای خودتون ماکزیمم نگه دارید...

حرف هام خیلی تلخه اما حقیقته.... اگه باور نمیکنید میتونم نمونه های خیلی خیلی زیادی رو براتون تعریف کنم...

(30-10-2012, 01:54 PM)spt نوشته: دوستان من یه نکته در مورد سیستم این خارجی ها بگم فک کنم بد نیست،
ببینین خیلی با ما فرق دارن، خیلی متفاوت میبینن و کلا تفاوت های فرهنگی بین یک ایرانی و یک اروپایی یا یک آمریکایی کاملا محسوسه... (مثلا برای یک ترک یا عراقی اینطوری نیست) اما در عین حال مورد های زیادی دیده شده که با یه ایرانی ازدواج کردن و خیلی هم اوضاعشون خوبه، قضیه اینجاست که بر خلاف اونچه آقا کریم گفتن اینا اگه از یکی خوششون بیاد (صرف علاقه) کافیه که با طرف باشن و خیلی براشون قضیه ازدواج مهم نیست (یعنی میخاد باشه میخاد نباشه!!) و اتفاقا از خیلی از ما ایرانی ها هم پایبند تر هستن یا حداقل ظاهر و باطنشون یکیه... اما به محض اینکه احساس کنن علاقه ای نمونده به راحتی میرن!! (اون پایبندی ایرانی ها رو ندارن)، از یه طرف مثل ما ایرانی ها در روابط دنبال نشون دادن قدرت و ریاست نیستن، مشکلی پیش اومد و حل شد دیگه براشون حل شده واقعا و تکرارش نمیکنن، از یه طرف دیگه نه به اندازه ی ما عاطفی و احساساتی هستن و نه به اندازه ی ماعمیق، اما اینکه سخت نگیریم رو کاملا موافقم..
کلا اونا هم همونطور که گفتم زندگی رو خیلی آسون تر از ما میگیرن...
شهروز جان! خیلی سخت میگیری به نظر من، این سخت گرفتن که باعث نمیشه مثلا ازدواج موفق داشته باشی در آینده که! این باعث نا امیدی میشه به نظر من چون برای هیچ انسانی کلا ممکن نیست فرد مورد نظرش رو اونطوری که میخاد پیدا کنه، تازه شما این آشنا شدن رو هم بهش اضافه کن که نمیشه همینطوری یکی رو قضاوت کرد،
یه اصلی هست توی نویسندگی (فیلم نامه و نمایشنامه نویسی) به نام اصل حقیقت مانندی!! شما وقتی میخای یه کارکتر بسازی، مثلا یه پدر، یه شوهر یه دزد، اول باید این کارکتر ها خودشون باشن بعد چیزی که شما میخاید!!! یعنی مثلا اول یه پدر باید یه پدر باشه بعد بشه رئیس مافیا!!
توی زندگی برای انتخاب همسر طرف مقابلمون اول باید همسرمون باشه بعد میشه دید که خوبه یا بد!!!! این رو من از خیلی آدم های متاهل شنیدم و خودتون هم میتونید بپرسید که قبل از ازدواج کل چیزی که از طرف میشه طی سال ها شناخت 20 30 درصده... این رو آدم هایی که بعد دو ماه عروسی کردن میگن و آدم هایی که بعد 10 سال عروسی کردن هم میگن!! من هنوز عروسی نکردم هم میگم!! ایشالا بعدشم میگم..
به هر حال من نمیدونم تصمیمت برای ازدواج و آینده چیه، اما اگه میخای از ایران بری بدون که مشکلات بیشتری خواهی داشت برای یافتن همسری که با معیار هایی که گفتی بخونه... البته اگه بخای بعدش برگردی ایران خب میشه گفت یه مقطعه اما اگه نخای برگردی پیشنهاد من اینه که حداقل قبل از اینکه بری از ایران بگرد... ببخشید اینقد شخصی گفتم... این مسئله ی مهمیه و همیشه نمیشه خیلی راحت ازش گذشت...